- مشخصات کتاب
- اشاره
- مقدمه
- شرح دعای روز اول
- شرح دعای روز دوم
- شرح دعای روز سوم
- شرح دعای روز چهارم
- شرح دعای روز پنجم
- شرح دعای روز ششم
- شرح دعای روز هفتم
- شرح دعای روز هشتم
- شرح دعای روز نهم
- شرح دعای روز دهم
- شرح دعای روز یازدهم
- شرح دعای روز دوازدهم
- شرح دعای روز سیزدهم
- شرح دعای روز چهاردهم
- شرح دعای روز پانزدهم
- شرح دعای روز شانزدهم
- شرح دعای روز هفدهم
- شرح دعای روز هیجدهم
- شرح دعای روز نوزدهم
- شرح دعای روز بیستم
- شرح دعای روز بیست و یکم
- شرح دعای روز بیست و دوّم
- شرح دعای روز بیست و سوم
- شرح دعای روز بیست و چهارم
- شرح دعای روز بیست و پنجم
- شرح دعای روز بیست و ششم
- شرح دعای روز بیست و هفتم
- شرح دعای روز بیست و هشتم
- شرح دعای روز بیست و نهم
- دعای روز سی ام
ص:56
از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم پرسیدند: «شرح صدر چیست؟» فرمودند: «نوری است که خدا در قلب هر کس بخواهد می افکند و در پرتو آن، روح او وسیع و گشاده می شود». پرسیدند: «آیا نشانه ای دارد که با آن شناخته شود؟» فرمود: «آری، نشانه اش، توجه به سرای جاویدان و دامن برچیدن از زرق و برق دنیا و آماده شدن برای مرگ است، پیش از آن که مرگ فرا رسد.»(1)
ائمه معصومین علیهم السلام اسوه صبر و مقاومت و سعه صدر هستند؛ زیرا هرکدام در زمان خود با مصیبت های گوناگونی دست و پنجه نرم کردند و کینه و عداوت های دشمنان، کوچک ترین تأثیری در ادامه ی راهشان نداشت.
به عنوان نمونه، حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام، با همه ی وجود از ولایت علی علیه السلام دفاع کرد و مصیبت ها را یکی پس از دیگری به جان خرید و بر اثر همین مصیبت ها بود که در سنین جوانی به دیدار ایزد شتافت، اما خم به ابرو نیاورد.
همان گونه که در ابتدا اشاره شد، این شرح صدر و حالت فوق العاده به دست نمی آید، مگر این که در انسان تغییر حاصل شود و آن نیز به وسیله ی توبه همراه با فروتنی است.
در فراز آخر از دعای این روز مبارک، می خوانیم:
ای ایمنی دل های ترسان!
چون خداوند متعال، «غفار الذنوب» است، دل های وحشت زده از عذاب قیامت، بی کسان، سرگشتگان، خسته دلان و فراریان را پناه و امان می دهد.
آری، خداوند متعال امان و محل امنیت است، نقطه ی اتّکا و امیدواری اهل ایمان است؛ آنان که از عذاب خداوند و آتش دوزخ ترسانند، به او پناه می برند.
ما در دو جهان، غیر خدا یار نداریم
جز یاد خدا، هیچ دگر کار نداریم
ما مستِ سَبوییم، ز میخانه ی توحید
حاجت به می و خانه ی خَمّار نداریم
در روی زمین، چون دِل ما گنج معانی است
دینار، چه باشد، غم دینار نداریم