سقوط در دام بهائيت

مشخصات كتاب

برگرفته از:

مجله ايام

سقوط در دام بهائيت

وزير همايون، اواخر عمر (دوران ورشكستگي سياسي) به قول بامداد: «انحراف عقيده مذهبي» يافت، [1] يعني «بابي شد و ترتيبات ديگري در زندگاني او به وجود آمد و به صورت خيلي عبرت آور و تأ سف انگيز درگذشت» [2] و كارش (در پريشان حالي) به آنجا كشيد كه حتي قبرش بر بازماندگان مخفي ماند. قرائن تاريخي، حاكي است كه تمسك وي به عباس افندي [3] (پيشواي بهائيت) روي ايمان نبود و انگيزه سياسي داشت. آيتي، مبلغ بهائي كه از آن فرقه برگشت، مي نويسد: «پوشيده نماند كه چون در تمام ادوار بهائيت، يك نفر قائم مقام وزير همايون... بود كه بر اثر جنون خمري و اغتشاش حواس، بهائي شد و بهائي شدن او هم با آن جنون، از روي عقيده مذهبي نبود، بلكه بر اثر اشتباهات سياسي بود، لهذا لازم دانستم كه شرح حال او را مختصري اشاره كنم... چه، شرح بهائي شدن قائم مقام مذكور نزد نگارنده است. حتي الواحش كلا نزد من است و من خود واسطه آنها بوده ام و احدي به قدر بنده از حالات او آگاهي ندارد. حتي عبدالبهاء يكي از فتوحات مهمه مرا تبليغ اين وزير قلمداد نموده بود كه در مدت هشتاد سال هيچ مبلغي نتوانست يك نفر وزير را به دام بهائيت بيندازد [4] و از بس در بهائي شدن او كيف كرده بود، در لوحي كه به عربي برايم فرستاده مي گويد: الهي، الهي، ان عبدالحسين قد نادي اهل المشرقين و ذكر بذكرِك ملاء الخافقين...». لذا با او معاشرت كرده تا بر اثر معاشرت با نگارنده اميدش تأ ييد شد و از من درخواست توصيه بر سر سپهسالار