Rəhman və Rəhim Allahın adı ilə.

Zənn – güman pərdəsin yarıb keçənlər,

Dörd bir yanda yalnız haqqı seçənlər,

Köməkçün uzanan əldən tutanlar,

İşdə sözdəki tək haqqa çatanlar!

Kimlərsə mükafat ardınca qaçdı,

Kimlərsə görüşçün qucağın açdı.

Kimlərsə işrətdə qatladı belin,

Kimlərsə həsrətdən dişlədi əlin.

Bir dəstə mizanda zəlildən-zəlil,

Bir dəstə mə`buda vermişdir könül.

Kimisi zəhmətsiz çatmış məqsədə,

Kimisi əliboş, hey cəhd etsə də.

Bu torpaq vücudun uca fəryadı

Gah boğuldu, gah da yerdə qalmadı.

Ayağa qalx, çağır Haqqı sübh çağı,

Öz eşqinlə bəzə iki otağı.

Bir olanı qoyub uyma çoxluğa,

Bu çoxluq aparar səni yoxluğa.

Qorx olanı satmaq istəyən zaman

Gətirdiklərinə olmaya baxan.

Qafil hələ başın dik tutub baxır,

Düşünmür qafillər sıradan çıxır.

Azad quşlar sezib eşqin çırağın,

Füruği, üzdülər yerdən ayağın.

Böyük arif Füruği Bistami

Dövrümüzün arif imamı, iyirminci əsr övliyalarının ağası həzrət imam Xomeyninin xatirəsinə!

səh:2