معرفى اجمالى
اثبات الوصية للامام على بن ابى‌طالب(ع)، تاليف ابوالحسن مسعودى، در موضوع اثبات امامت و دربردانده اطلاعاتى پيرامون زندگى پيامبر اعظم(ص) و دوازده امام است كه در قرن چهارم تدوين شده است.
ساختار و گزارش محتوا
همان گونه كه از نام كتاب پيداست، موضوع بحث دراين اثر، اثبات وصايت و جانشينى امام على(ع) از پيامبر(ص) اختصاص دارد؛ اما به مناسبت، از ساير ائمه هم سخن گفته و نيمى از كتاب را به آنان اختصاص داده است.
هدف مؤلف آن بوده كه تسلسل وصايت و جانشينى را در ميان انبياء اثبات و به اميرالمؤمنين(ع) و امامان(ع) پس از او متصل نمايد. بدين جهت شرحى از زندگى پيامبران از آدم تا خاتم همراه جانشينان آنان ارائه مى‌دهد. اثبات الوصية در دو قسم تنظيم شده است: قسمت نخست درباره حجت‌هاى الهى از آدم تا محمد(ص) و قسمت دوم، درباره حجج الهى از پيامبر(ص) تا حضرت مهدى(عج) است.
مؤلف كتاب براى مطالب خود منبعى ذكر نكرده و غالباًً سلسله اسناد خود را نياورده است. البته در قسمت دوم تا حدودى به برخى راويان اشاره كرده، ليكن آن هم سند كاملى براى روايات به شمار نمى‌رود، بلكه فقط به چند نفر از راويان ميانى اشاره مى‌كند. او داستان زندگى و معجزات انبيا و ائمه را به صورت پيوسته نقل مى‌كند و تنها گاهى با عبارت «روى» مطالب را از همديگر تفكيك كرده است.
مطالب اثبات الوصية در منابعى؛ همچون كافى و بصائر الدرجات و كتب مشابه حديثى يا تاريخ ائمه وجود دارد.
نويسندگان بعدى نيز به طور گسترده‌اى از او نقل كرده‌اند و اين كتاب در ميان كسانى چون صاحب الخرائج و الجرائح و مناقب نويسان بعدى رواج داشته و مجلسى نيز از آن در بحار فراوان بهره برده است.
