- مشخصات کتاب
- اشاره
- كتاب الصلاة
- اشاره
- باب الصّلاة و حدودها
- باب فرض الصّلاة
- باب فضل الصّلاة
- باب علّة وجوب خمس صلوات فى خمسة مواقيت
- باب مواقيت الصلوات
- باب معرفة زوال الشّمس
- باب ركود الشّمس
- باب معرفة زوال اللّيل
- باب صلاة رسول اللّه
- باب فضل المساجد و حرمتها و ثواب من صلّى فيها
- احترام مساجد و حرمها
- نماز در مسجد الحرام
- نماز در مسجد النبي
- مساجد چهارگانه
- محل دفن حضرت فاطمه
- نماز در مسجد قبا
- نماز در مسجد الغدير
- نماز در مسجد خيف
- نماز در مسجد كوفه
- نماز در مسجد سهله
- نماز در مسجد براثا
- احترام مسجد
- نظافت مسجد
- نماز در بيت المقدس
- ثواب بناى مسجد
- مساجد سقف دار
- محراب مساجد
- سفيد كردن مسجد به پخته شده به عذره انسان
- مسجد كردن مكان نجس
- هر كه به مسجد رود يكى از هشت چيز را مى يابد
- اعلان گم شده در مسجد
- اطفال و مجانين در مساجد
- شعر گفتن در مساجد
- هر كه روشن كند چراغى را در مسجدى از مساجد الهى
- خارج كردن چيزى از مسجدى به مسجد ديگر
- جايز نيست حايض و جنب را كه داخل مسجد شوند مگر بعنوان گذشتن
- مساجد خانه خداست
- خانهائى كه در آن خانها نماز شب مى كنند
- مناره براى مسجد
- خداوند بواسطه پيران مسجد بر همه رحم مى كند
- آداب دخول مسجد
- باب المواضع الّتى تجوز فيها الصّلاة
- اشاره
- همه زمين محل نماز است
- ده موضع است كه در آن مواضع نماز نمى توان كرد
- مكروه است نماز كردن در سه موضع از راه مدينه مشرفه به مكه معظمه
- جايى كه سجده نمى توان كرد
- نماز كردن در رخت كن حمام
- قبور را جايز نيست كه قبله كنند
- وسط شارع عام جايز نيست نماز كردن
- نماز در اصطبل گوسفندان
- نماز كردن در خانهاى مجوس
- آب ريختن در مكان نماز
- نماز در معابد نصارى و يهود
- نماز بر مكان بول شده
- نماز در مكان سرگينى
- نماز بر لباس نجس
- نماز بر فرش نقش دار
- نماز در خانه اى كه در آن خانه سگ باشد
- نماز كردن در حجره اى كه در آنجا شرابى در ظرفى باشد
- نماز خواندن در موضعى باشد كه قدرت بر زمين نداشته باشد
- نماز در بند
- نماز زن و مرد در اطاق واحد
- باب ما يصلّى فيه و ما لا يصلّى فيه
- اشاره
- نماز در پوست حيوانى كه مرده باشد
- نماز در لباسى كه دست اهل كتاب بر آن ماليده باشد
- شخصى كه يك جامه داشته باشد و نجس شده باشد
- عروض نجاست در وسط نماز
- شمشير بمنزله رداست
- نماز مقابل شمشير
- نماز مقابل چند چيز
- نماز مقابل چراغ يا آتش
- نماز در لباس سياه
- نماز در انگشتر آهنى
- نماز در انگشتر طلا
- نماز در لباس ابريشمى
- نماز در برابر چند چيز
- شخصى كه نماز كند و كسى سنگى بر او اندازد و خون روان شود
- نماز مقابل قران باز
- حفظ ركعات با انگشتر
- نماز با دهان بسته
- نماز با درهم
- جايز است كه لنگى يا دستمالى را بالاى پيراهن ببندد
- اگر شمشيرى داشته باشد و جامه نداشته باشد كه عورت را به آن به پوشاند
- امام حسين صلوات اللّه عليه نماز كردند در يك جامه كه نصف ساق را
- حضرت زهرا صلوات اللّه عليها نماز كردند در پيراهنى و مقنعه صغيره كه بر سر مبارك گرفته بودند
- اگر عقربى يا مار افعى يا هر مارى را كه به بيند در وقتى كه نماز مى كند
- نماز در لباس مشكوك
- لباس در پوست حلال گوشت
- ردا مستحب است
- نهى از صماء
- برهنه از دريا و امثال آن برهنه و ايستاده اگر كسى او را نبيند و اگر خوف ديدن باشد نشسته نماز مى خواند
- نماز در لباس مجوسى
- توشح به ازار روى پيراهن
- آيا جايز است كه مردى نماز كند و هر دو جانب ردا را بياويزد
- شخصى كه نماز كند و هوا بسيار گرم باشد و خوف داشته باشد كه اگر پيشانى را بر زمين گذارد بسوزد
- سجده بر چوب و گياهان غير خوراكى
- نماز در پوست حرام گوشت
- نماز در پوست خز
- نماز مكن در حرير محض
- نماز كردن در جامه چند رنگ
- نماز در سنجاب و حواصلى كه در خوارزم صيد مى كنند
- نماز كردن در پشم حيوانى كه مرده باشد و ماكول اللّحم باشد
- نماز با مو و ناخن انسان
- نماز در برطله
- نماز كردن در عمامه بى حنك
- خروج با وضو براى حاجت
- قرائت در نماز و دهان بسته باشد
- نماز شخص رنگ بسته
- باكى نيست كه شخصى نماز كند در يك جامه
- باب ما يسجد عليه و ما لا يسجد عليه
- مقدمه
- سجده بر تربت امام حسين ع
- زنان به انگشت خود حساب تسبيح را نگاه دارند
- سجود بر چيزيست كه از زمين رويد و نخورند و نپوشند
- سجده بر آستين
- اگر در پيشانى دمل باشد
- گذاشتن بعضى از اعضاء بر غير مسجود
- مقدار محل سجده
- نحوه سجده كردن
- سجده بر قير و گچ
- سجده بر كاغذ
- سجده بر گليم و قالى
- سجده بر سنگ ريزه
- مقدار پيشانى
- فوت كردن بر مكان سجده
- پاك كردن خاك از پيشانى
- باب علّة النّهى عن السّجود على المأكول و الملبوس دون الارض
- باب القبلة
- اشاره
- كعبه قبله مسجد الحرام است
- قبله كسى كه در كعبه است
- كعبه تا آسمان قبله است
- نماز به بيت المقدس
- مردى كه كور باشد و نماز كرده باشد بر خلاف قبله
- نماز متحير به قبله
- كراهة نماز مقابل بعضى از اشياء
- نظافت مسجد
- جماع مقابل قبله
- بول مقابل قبله
- آب دهان مقابل قبله
- كسى كه قبله را نداند
- بين مشرق و مغرب قبله است
- انحراف از قبله در نماز
- نماز اعاده نمى شود مگر براى پنج چيز
- نافله سواره
- هر گاه شيرى متوجّه شود و ترسى كه اگر صبر كنى نمازت فوت شود
- واعظ قبله متعظ است
- قبله در شب
- باب الحدّ الّذى يؤخذ فيه الصّبيان بالصّلاة
- باب الاذان و الاقامة و ثواب المؤذّنين
- اشاره
- اذان جبرئيل
- جايز است كه اذان به گويى و وضو نداشته باشى
- اذان در حال نشسته
- ثواب مؤذن بين اذان و اقامه
- نماز اضعف مأمومين
- در اذان وقف كنند بر آخر تكبيرات
- بلال بعد از رسول اللّه اذان نگفت
- هر گاه مردى اذان را بگويد دو انگشت خود را در دو گوش خود بگذارد
- جزم آخر اذان
- اذان و اقامه بلند باشد
- فاصله ميان اذان و اقامت به نشستن يا به حرف زدن يا به تسبيح
- هر گاه اقامه گفته شود حرام است سخن گفتن بر امام و بر اهل مسجد
- آن كه بهتر است اذان مى گويد
- هر كه يك سال در شهرى از شهرهاى مسلمانان اذان بگويد
- حق سبحانه و تعالى مى آمرزد مؤذّن را آن مقدار كه چشم او كار كند
- كسى هفت سال اذان بگويد
- كمترين اذان و اقامه
- حضرت سيّد المرسلين جمع فرمودند ميان نماز ظهر و عصر به يك اذان و دو اقامه
- هر كه نماز كند با اذان و اقامه در عقب او نماز مى كنند دو صف از فرشتگان
- دعاى هنگام شنيدن اذان
- كسى كه اذان و اقامه را فراموش كند
- تثويبى كه متعارفست ميان عامه
- اذان بچه غير بالغ
- كيفية اذان
- اذان با تقيه
- اضافه كردن در اذان
- مؤذنين امناء اللّه هستند
- فاصله بين اذان و اقامه
- در سفر اقامه كافى است
- هر گاه اذان گويى در راه يا در خانه ات و اقامه را در مسجد بگويى
- يك نفر اذان بگويد و ديگرى اقامه
- اذان بلند موجب بچه دار شدن مى شود
- روايت اذان موجب كثرة رزق مى شود
- حديث بلال از رسول اللّه در بارۀ اذان
- اذان گفتن رسول اللّه
- رسول اللّه دو مؤذن داشت
- اذان بلال براى حضرت زهرا
- اذان و اقامه بر زن نيست
- نماز عيدين اذان و اقامه ندارد
- هر كس ترسيد اذان بگويد
- چون فرزندى متولد شود اذان بگويند در گوش راست او و اقامه در گوش چپ او
- تكرار اسم پيامبر در اذان
- اذان نماز جمعه
- علت امر به اذان
- فهرست مجلد سوم
لوامع صاحبقرانی المشتهر بشرح الفقیه جلد 3
مشخصات کتاب
سرشناسه:مجلسی، محمدتقی بن مقصودعلی، 1003؟ - ق 1070
عنوان و نام پديدآور:لوامع صاحبقرانی المشتهر بشرح الفقیه/ محمدتقی المجلسی (الاول)
مشخصات نشر:قم: موسسه اسماعیلیان، 1414ق. = - 1372.
شابک:6000ریال(ج.1)
يادداشت:جلد سوم به بعد توسط دار التفسیر منتشر شده است
يادداشت:ج. 3، 4 (چاپ اول: 1416ق. = 1374)؛ بها: 9000 ریال (هر جلد)ج. 7 (چاپ اول: 1376؛ بها: 12000 ریال
یادداشت:کتابنامه
عنوان دیگر:شرح الفقیه
موضوع:فقه جعفری
احادیث احکام
رده بندی کنگره:BP158/87/م 3ل 9 1372
رده بندی دیویی:297/342
شماره کتابشناسی ملی:م 73-2527
ص: 1