- مشخصات کتاب
- اشاره
- تتمة كتاب الصلاة
- باب وصف الصّلاة من فاتحتها إلى خاتمتها
- دستها را بلند كن از جهت تكبير
- قراءة در نماز
- بحث در ركوع
- سجود
- مقدمه سجود
- چرا در رفتن به سجده دستها را پيش از زانوها بر زمين مى گذارند
- اگر در ميان دستهاى تو و زمين جامه باشد كه دستت به زمين نرسد باكى نيست
- مستحبات سجود
- ذكر سجود
- اقعاء آنست كه شكم سر پاها را بر زمين گذارد و پاشنه پا را بر نشست گاه گذارد
- سجود نهايت مرتبه تذلل است
- چه معنى دارد سجده اول
- يك ركعت ايستاده برابر است با دو ركعت نشسته
- ذكر ركوع
- سجده دوم
- قنوت
- تشهد
- سلام نماز
- تعقيبات نماز
- باب سجدة الشّكر و القول فيها
- اشاره
- ذكر سجده شكر
- سجده شكر مكن نزد سنيّان و تقيه به جا آور
- دست كشيدن به صورت بعد از دعا
- ذكر در سجده سهو صد مرتبه
- يك سجده شكر كند با وضو
- گذاشتن گونه بر زمين
- يا رب يا رب گفتن در سجده
- دعا امام سجاد در سجده سهو
- دعاى امام باقر در سجده سهو
- شخصى كه سجده شكر كند دستها را تا مرفق بر زمين گذارد
- كمترين ذكر در سجده سهو
- تأكيد بر سجده سهو
- باب ما يستحبّ من الدّعاء عند كلّ صباح و مساء
- باب احكام السّهو فى الصّلاة
- مقدمه
- وسوسه در سهو
- شمارش با دست يا ريگ
- كثى الشك
- اعاده كرده نمى شود نماز مگر از پنج چيز
- شك در دو ركعتي
- بناي بر اكثر
- سجده سهو
- كسى كه شك كند در اذان وقتى كه شروع كرده در اقامه
- كسى كه يقين كند كه اذان و اقامه نگفته است سهوا
- هر كه يقين كند كه تكبير احرام را فراموش كرده است
- بلند و يواش خواندن نماز
- سهو در قراءة
- شك در ركوع
- قضاي اجزاء فراموش شده
- شخصى نماز كند و به خاطرش رسد كه يك سجده زياد كرده است
- نسيان يك ركعت
- شك در دو ركعت آخر
- شك در نماز صبح
- سلام آخر
- هر گاه ندانى كه دو ركعت نماز كردۀ يا چهار ركعت
- شك در ركعت پنجم
- شخصى كه نماز ظهر را پنج ركعت بكند
- هر گاه كسى از شما شك كند در نمازش و نداند كه زياد كرده است يا كم كرده
- كسي چهار ركعت كرده يا پنج ركعت
- شخصى كه داخل شود با امام در نمازش و امام پيش از او يك ركعت نماز كرده باشد
- شخصى نداند كه دو ركعت نماز كرده است يا سه ركعت يا چهار ركعت
- شخصى كه نداند كه سه ركعت كرده است يا دو ركعت
- هر گاه شك كنى بنا بر يقين بگذار
- تشهد فراموش شده
- كسى بعد از نماز شك كند و نداند كه سه ركعت نماز كرده است
- شك بين سه و چهار
- اگر فراموشى كنى نمازى را و نداني كه چه نماز است
- كلام زائد در نماز
- اگر فراموش كنى نماز ظهر را
- هر گاه نمازى فوت شود از تو هر وقت كه به خاطرت رسد آن نماز را كن
- هر كه را فوت شود نماز ظهر و عصر
- اگر فراموش كنى تشهد را يا سلام را
- كسى كه يقين به همرساند كه شش ركعت نماز كرده است
- شخصى كه نماز كند و شخصى بيايد و در جانب چپ او بايستد و اقتدا كند
- كسى كه واجب شود بر او سجده سهو و فراموش كند
- اگر در نماز جماعت باشد و گمانش اين باشد كه نماز ظهر است و ظاهر شود كه نماز عصر است
- باكى نيست كه نماز ظهر را اقتدا كند به امامى كه نماز عصر كند
- سهو پيامبر در نماز
- بررسي سهو النبي
- قضاي نماز
- باب صلاة المريض و المغمى عليه و الضّعيف و المبطون
- باب التّسليم على المصلّى
- باب المصلّى تعرض له السّباع و الهوامّ فيقتلها
- باب المصلّى يريد الحاجة
- باب ادب المرأة فى الصّلاة
- باب الادب فى الانصراف من الصّلاة
- باب الجماعة و فضلها
- آيات نماز جماعت
- نماز جمعه به جماعت باشد
- ثواب جماعت
- نماز در مسجد
- دو نفر جماعتند
- مؤمن به تنهائي جماعت است
- جماعت در نماز صبح و عشاء
- نماز در كفش
- اولى الناس به امامت جماعت
- كساني كه امامت نمى كنند
- امام جماعت نشسته نباشد
- جماعت افضل بر اول وقت است
- اگر امام و مأموم اختلاف كردند
- هر كه نماز واجب خود را به جا آورد و بعد از آن با سنّيان با وضو نماز گذارد
- هر كه با سنّيان در صف اول ايشان نماز كند
- نماز در لباس واحد
- نماز مستحب در وقت واجب
- هر گاه مؤذن قد قامت الصلاة بگويد مأمومان بر مى خيزند
- هر گاه نماز بر پا شود به قد قامت الصلاة حرام است سخن گفتن بر امام و بر اهل مسجد
- هر گاه دو نفر بخواهند نماز جماعت بخوانند
- نماز در صف اول
- تكميل صفوف
- فاصله بين صفوف
- اگر امام بالاتر از موضع مامومين بايستد
- هر گاه داخل شوى در مسجد و امام در ركوع باشد
- سزاوار است كه امام رعايت كند حال ضعيف ترين مأمومان را
- قراءة پشت سر امام
- قراءة در دو ركعت آخر
- امامت مرد براى زنان
- اذان جماعت و اذان فرادى
- امامت غير البالغ
- جلو افتادن از امام جماعت
- زن براى زن امامت مى كند
- امامت نمى كند حاضر مسافر را و امامت نمى كند مسافر حاضر را
- قراءة پشت سر اهل سنت
- سزاوار امام آنست كه بنشيند بعد از سلام تا جمعى كه دير
- سزاوار است كه بشنواند امام تشهد خود را به مامومين
- هر امامى كه امامت كند در نمازى و به خاطرش رسد كه جنب بوده
- اگر عذر براى امام جماعت پيش آيد
- تأخير از جماعت
- امام جماعت بدون شرائط
- زنى كه امامت زنان كند چه مقدار بلند بخواند
- شخصى كه فراموش كند در عقب امام كه تسبيح ركوع يا سجود را بگويد
- كسى كه امام را در سجده درك كند
- جايز نيست دو نماز جماعت در يك مسجد
- هر كه فراموش كند سلام را در عقب امام
- كسى كه يك ركعت عقب باشد
- باب وجوب الجمعة و فضلها و من وضعت عنه
- اشاره
- آيه نماز جمعه
- وجوب نماز جمعه و احكام آن
- دو خطبه به جاى دو ركعت
- آنجا كه جمعه ساقط است
- وقت نماز جمعه
- سوره هاى نماز جمعه و روز جمعه
- غسل روز جمعه
- آداب نماز جمعه
- نماز جمعه بلند خوانده مى شود
- اگر مأموم يك ركعت را درك كند
- در عيد فطر و قربان نماز جمعه ساقط است
- دعا در فجر جمعه مستجاب است
- ثواب اعمال روز جمعه
- خطيب معمم باشد
- فاصله بين دو نماز جمعه
- خطيب جمعه پشت به قبله مى باشد
- خطبه هاى مأثور در جمعه
لوامع صاحبقرانی المشتهر بشرح الفقیه جلد 4
مشخصات کتاب
سرشناسه:مجلسی، محمدتقی بن مقصودعلی، 1003؟ - ق 1070
عنوان و نام پديدآور:لوامع صاحبقرانی المشتهر بشرح الفقیه/ محمدتقی المجلسی (الاول)
مشخصات نشر:قم: موسسه اسماعیلیان، 1414ق. = - 1372.
شابک:6000ریال(ج.1)
يادداشت:جلد سوم به بعد توسط دار التفسیر منتشر شده است
يادداشت:ج. 3، 4 (چاپ اول: 1416ق. = 1374)؛ بها: 9000 ریال (هر جلد)ج. 7 (چاپ اول: 1376؛ بها: 12000 ریال
یادداشت:کتابنامه
عنوان دیگر:شرح الفقیه
موضوع:فقه جعفری
احادیث احکام
رده بندی کنگره:BP158/87/م 3ل 9 1372
رده بندی دیویی:297/342
شماره کتابشناسی ملی:م 73-2527
ص: 1