فاطمه سلطان فراهانی

دختر مرحوم میرزا حسین نوادۀ قائم مقام است تولد این زن در ششم ماه رجب سنه ٢٨٢ بوده و در سنه ١٣٠ هجری بعموزاده خود میرزا محمود پسر میرزا احمد تزویج یافته و در فنون ادبیت و عربیت و تاریخ و شعر فارسی گفتن مهارتی داشته در سرودن شعر فارسی میتوان گفت چنان است که خنساء در عربی بوده و از اشعار ذیل که اثر طبع او است مطلب معلوم میشود:

چه آفتاب پدیدار شد اگر یک چند نهفته بود هنر در زنان دانشمند

هنر حلیفه فرزند باشد انسانرا همی بباید کز زن بزاید این فرزند

زنان مشابۀ روحند نوع مردان جسم ز جان روشن باشد همی تن فرزند

ای آنکه طعنه زنی بر کمال و فضل زنان بمال دیده که جهلت بسر خمار افکند

یکی است ناخن و چنگال شیر ماده و نر یکی است لعل بدخشان بتاج و گردن بند

مگر نه حضرت صدیقه دخت پیغمبر ص فکند بالش رفعت فراز چرخ بلند

مگر نه مریم با نفس خود مجاهده کرد سپس مر او را با روح قدس شد پیوند

مگر نه آسیه شد در خشوع بیهمتا مگر نه رابعه بود در خضوع بی مانند

زنان فراخور مدحند و لایق تمجید که امهات کمالند و مستحق پسند

خداشناس و نصیحت پذیر و شوی پرست خدا زیشان خشنود و بندگان خورسند