- مشخصات کتاب
- ادامه حدیث ثقلین (قسمت سند)
- جواب مؤلف به صاحب تحفه
- طبقات راویان اهل سنت حدیث ثقلین از قرن دوم تا قرن سیزدهم
- تتمه راویان قرن هفتم
- راویان قرن هشتم
- 114-أما روایت جمال الدین أبو الفضل محمد بن مکرم الانصاری الافریقی المصری
- 115-اما روایت صدر الدین ابو المجامع ابراهیم بن محمد
- 116-أما روایت نجم الدین أبو العباس أحمد بن محمد بن مکی
- 117-أما روایت علاء الدین علی بن محمد بن ابراهیم البغدادی الصوفی المعروف بالخازن
- 118-أما روایت فخر الدین هانسوی
- 119-أما روایت ولی الدین أبو عبد اللّه محمد بن عبد اللّه
- 120-أما روایت أبو الحجاج یوسف بن عبد الرحمن بن یوسف المزی
- 121-اما اثبات شرف الدین حسن بن محمد عبد اللّه الطیبی
- 122-أما اثبات شمس الدین محمد بن المظفر الشاه دودی الخلخالی
- 123-أما تصحیح شمس الدین أبو عبد اللّه محمد بن أحمد الذهبی
- 124-أما روایت جمال الدین محمد بن یوسف بن الحسن بن محمود
- 125-أما روایت سعید الدین محمد بن مسعود بن محمد بن
- 126-أما روایت اسماعیل بن عمر بن کثیر بن ضوء القرشی الدمشقی
- 127-أما روایت سید علی بن شهاب الدین بن محمد الهمدانی
- 128-أما اثبات سید محمد طالقانی
- 129-أما اثبات سعد الدین مسعود بن عمر بن عبد اللّه التفتازانی
- 130 اما روایت حسام الدین أبی عبد اللّه حمید بن أحمد المحلی
- راویان قرن نهم
- 131-أما روایت نور الدین علی بن أبی بکر بن سلیمان الهیتمی
- 132-أما روایت مجد الدین محمد بن یعقوب الفیروزآبادی الشیرازی
- 133-أما روایت محمد بن محمد بن محمود الحافظی البخاری النقشبندی المعروف بخواجه پارسا
- 134-أما روایت ملک العلماء شهاب الدین بن شمس الدین الزاولی الدولتآبادی
- 135-أما روایت نور الدین علی بن محمد المکی المالکی المعروف بابن الصباغ
- 136-أما روایت شمس الدین محمد بن عبد الرحمن بن محمد السخاوی القاهری الشافعی
- اشاره
- فائدة-قال الشافعی لبعض أصحابه:أترید أن تجمع بین الفقه و الحدیث
- فائدة-مرویات و مسموعات و مفروات السخاوی
- فائدة-ایراد الاحادیث الباطلة علی وجه الاستدلال و ابرازها حتی فی التصانیف و الاجوبة افحش من الاغفال فی الاملاء و اشد فی الجهالة
- فائدة-مصنفات السخاوی
- فائدة-ذکر من فرض تصانیف السخاوی من العلماء
- فائدة-دعاء ابن حجر للسخاوی و مدحه له
- فائدة-ذکر من امتدح السخاوی نظما
- وفاة الحافظ شمس الدین السخاوی
- راویان قرن دهم
- 137-أما روایت حسین بن علی الکاشفی الواعظ
- 138-أما روایت جلال الدین عبد الرحمن بن کمال الدین أبی بکر السیوطی
- 139 أما روایت نور الدین علی بن عبد اللّه السمهودی
- 140-أما روایت فضل اللّه بن روزبهان الخنجی الشیرازی
- 141-أما روایت شهاب الدین أحمد بن محمد القسطلانی الشافعی
- 142-اما روایت شمس الدین محمد العلقمی
- 143-أما روایت عبد الوهاب بن محمد بن رفیع الدین البخاری
- 144-أما روایت شمس الدین أبو عبد اللّه محمد بن یوسف الشامی الدمشقی الصالحی
- 145-أما روایت محمد بن احمد الشربینی الخطیب
- 146-أما روایت شهاب الدین أحمد بن محمد بن علی بن حجر الهیتمی المکی
- 147-أما روایت نور الدین علی بن حسام الدین عبد الملک القادری الشهیر بالمتقی
- 148-أما روایت محمد طاهر فتنی گجراتی
- 149-أما روایت عباس بن معین الدین الشهیر بمرزا مخدوم الجرجانی ثم الشیرازی
- 150-أما روایت شیخ بن عبد اللّه بن شیخ بن عبد اللّه العیدروس الیمنی
- 151-أما اثبات کمال الدین بن فخر الدین جهرمی
- 152-أما روایت بدر الدین محمود بن أحمد بن مصطفی بن ابراهیم الرومی
- 153-أما روایت عطاء اللّه بن فضل اللّه الشیرازی المعروف بجمال الدین المحدث
- راویان قرن یازدهم
- 154-أما روایت علی بن سلطان محمد الهروی المعروف بعلی القاری
- 155-أما روایت عبد الرؤوف بن تاج العارفین المناوی
- (156-اما اثبات ملا یعقوب بنبانی لاهوری
- 157-اما روایت نور الدین علی بن ابراهیم بن أحمد بن علی الحلبی الشافعی
- 158-اما روایت احمد بن الفضل بن محمد باکثیر المکی
- 159-أما روایت محمود بن محمد بن علی الشیخانی القادری المدنی
- 160-أما روایت سید محمد بن سید جلال ماه عالم بخاری
- 161-اما روایت شیخ عبد الحق دهلوی
- 162-أما روایت شهاب الدین أحمد بن محمد بن عمر الخفاجی المصری الحنفی
- 163-أما روایت علی بن أحمد بن محمد بن ابراهیم العزیزی البولاقی الشافعی
- 164-أما اثبات علامه صالح بن مهدی بن علی المقبلی الصنعانی
- 165-أما اثبات احمد افندی الشهیر بالمنجم باشی
- 166-أما روایت محمد بن عبد الباقی بن یوسف الازهری الزرقانی المالکی
- راویان قرن دوازدهم
- 167-أما روایت حسام الدین بن محمد بایزید بن بدیع الدین سهارنپوری
- 168-اما روایت مرزا محمد بن معتمد خان الحارثی البدخشی
- 169-أما روایت رضی الدین بن محمد بن علی بن حیدر الحسینی الشامی الشافعی
- 170-أما روایت محمد صدر عالم
- 171-أما روایت ولی اللّه بن عبد الرحیم الدهلوی
- 172-أما روایت محمد معین بن محمد امین السندی
- 173-أما روایت محمد بن اسماعیل الامیر الیمانی الصنعانی
- 174-أما روایت محمد بن علی الصبان
- 175-اما اثبات أبو الفیض محب الدین محمد مرتضی الواسطی الزبیدی الحنفی نزیل مصر
- 176-أما روایت أحمد بن عبد القادر بن بکری العجیلی الشافعی
- راویان قرن سیزدهم
- 177-أما روایت مولوی محمد مبین بن محب اللّه لکهنوی
- 178-أما روایت محمد اکرام الدین بن محمد نظام الدین بن محب الحق دهلوی
- 179-أما روایت جمال الدین المعروف بمرزا حسن علی محدث لکهنوی
- 180-أما اثبات عبد الرحیم بن عبد الکریم الصفی پوری
- 181-أما روایت ولی اللّه بن حبیب اللّه بن محب اللّه لکهنوی
- 182-أما روایت مولوی محمد رشید الدین خان دهلوی
- 183-أما اثبات عاشق عالیخان لکهنوی
- 184-أما روایت شیخ حسن عدوی حمزاوی معاصر
- 185-أما روایت شیخ سلیمان بن ابراهیم المعروف بخواجه کلان الحسینی البلخی القندوزی
- 186-أما روایت مولوی حسن زمان معاصر
- 187-اما روایت مولوی صدیق حسن خان معاصر
- رد نسبت بخاری قدح حدیث ثقلین را به أحمد بن حنبل
- اشاره
- کلام سبکی صاحب طبقات الشافعیه در اعتبار صحت مسند احمد
- کلام ابن عساکر در عظمت مسند احمد بنقل صاحب مناقب احمد
- کلام شیخ عبد الحق دهلوی صاحب اسماء رجال مشکوة در این باره
- کلام شاه ولی اللّه صاحب حجة اللّه البالغه درین باره
- کلام ابو مهدی ثعالبی صاحب مقالید الاسانید درهمین باره
- کلام مخاطب در بستان المحدثین دربیان حجبت أحادیث مسند احمد
- کلام سیوطی در تدریب الراوی در اهمیت مسند احمد
- کلام ابن صلاح صاحب علوم الحدیث در عقیدۀ احمد راجع بأحادیث ضعیفه
- رد قدح ابن جوزی در حدیث ثقلین و اثبات و ثاقت صحیح مسلم از کلمات علماء
- اشاره
- ترجمه حافظ ابو علی نیشابوری که از«صحیح مسلم»تجلیل فراوان نموده
- ترجمه حافظ ابو العلاء همدانی که فتوی بصحت جمیع احادیث«مسند احمد»داده
- ترجمۀ حافظ ابو زرعه رازی که مسلم صحیح خود را بر او عرض کرده
- در بیان اعتبار«صحیح حافظ بو عوانه اسفراینی»که مستخرج از کتاب«صحیح مسلم»است
- در بیان معنی مستخرج در اصلاح محدثین
- کلام مرزا مخدوم در«نواقض»راجع به انکار اهل حق صحاح اهل سنت را
- قدح ابن جوزی در عطیه که روایت حدیث ثقلین از ابو سعید خدری نموده ورد این قدح بتوثیق عطیه که از ابن سعد نقل شده
- انحراف ابن سعد صاحب«طبقات»از اهل بیت اطهار و تعنت و تشدد او درین باره
- در بیان اینکه احمد حنبل از عطیه روایت نموده و بتصریح علامه سبکی احمد روایت نمیکند مگر از شخص ثقه و نقل کلام سبکی در«شفاء الاسقام»
- توثیق سبط ابن جوزی عطیه را و نقل کلام او از«تذکرۀ خواص الامه»
- قدح ابن جوزی در عبد اللّه بن عبد القدوس راوی دیگر حدیث ورد ابن قدح بتوثیق حافظ ابن الطباع عبد اللّه بن عبد القدوس را
- ترجمه حافظ محمد بن عیسی ابن الطباع و اثبات جلالت او از«تذکرة الحفاظ»ذهبی
- در بیان اینکه عبد اللّه بن عبد القدوس از رجال«صحیح بخاری»است و کلام
- قدح ابن جوزی در عبد اللّه بن داهر راوی دیگر حدیث و جواب آن
- کلام سبط ابن جوزی در«تذکرۀ خواص الامه»در حمایت از حدیث
- جواب علامه سخاوی در«استجلاب ارتقاء الغرف»بقدح ابن
- تعجب علامه سمهودی در«جواهر العقدین»از قدح ابن جوزی در حدیث ثقلین
- تشویش و تحریف زید بن ارقم در حدیث ثقلین
- تمسک ابن تیمیه بحدیث جابر که در صحیح مسلم مروی است و کلام در آن
- اشاره
- ادعای ابن تیمیه که غیر واحد از اهل علم انکار صحت جملۀ«و عترتی و انهما لن بتفرقا حتی یردا علی الحوض»کردهاند و احمد حنبل از آن سؤال کرده شد
- ذکر جمعی از اکابر اهل سنت که جملۀ مذکوره را در حدیث ثقلین داخل و در کتب خود آوردهاند
- کلام دیگر ابن تیمیه دربارۀ حدیث ثقلین هنگامیکه بحدیث غدیر جواب گفته و نقل عبارت او از«منهاج»
- رد کلام ابن تیمیه و ذکر تخدیعات دهگانه او
- اشاره
- اول-در جواب اینکه گفته که جناب رسالتمآب صلی اللّه علیه و آله در حجة الوداع دربارۀ امامت امیر المؤمنین علیه السلام چیزی نفرموده
- دوم-در جواب اینکه گفته آنحضرت مطلقا نامی از جناب امیر المؤمنین در خطبهای حجة الوداع نبردهاند،و نقل مؤلف بعضی از خطبهها را
- سوم-در جواب اینکه ابن تیمیه در کلام خود بناء فاسد بر فاسد نهاده و بودن امامت را از دین نبی که مأمور بتبلیغ بآن بوده بزعم خود خارج نموده بشش وجه
- خطبۀ حضرت رسالتمآب صلی اللّه علیه و آله روز عرفه در حجة الوداع که مشتمل بر حدیث ثقلین است بنقل از«المقدالفرید»ابن عبد ربه قرطبی
- نقل کلمات جمعی از اکابر اهلسنت که حدیث ثقلین را از خطبه حجة الوداع دانستهاند
- چهارم-در بیان حذف و اسقاطی که ابن تیمیه در این حدیث از صحیح مسلم نموده
- پنجم-در بیان اینکه ابن تیمیه مسلم را در نفل حدیث متفرد دانسته و عدم ذکر بخاری آن را دلیل بروهن حدیث دانسته
- روایت نکردن بخاری فضائل اهلبیت را و سبب مؤخر بودن صحیح مسلم از
- ششم-در جواب اینکه جمله«و انهما لن یفترفا»را صرفا بترمذی نسبت داده
- هفتم-در جواب اینکه جمله مذکوره را مطعون حفاظ وانموده،و روایت نمودن اکابر اهلسنت جملة مذکوره را در صحاح معتبره
- هشتم-در بیان تحیر ابن تیمیه و جازم نبودن او بروایت صحیح مسلم
- نهم-در جواب کلام دیگر ابن تیمیه گفته که بر فرض وجود جملۀ شریفه در حدیث مروی در صحیح مسلم،باز مقصود آنحضرت چیزی سوای وصیت باتباع کتاب اللّه نیست
- دهم-در جواب کلام جسارت و خلاعت انضمام ابن تیمیه که درباره جمله مذکوره سخن رانده که آنحضرت امر به پیروی از عترت نفرموده
- استدلال جاجظ معروف بحدیث ثقلین بر کمال افضلیت اهلبیت علیهم السلام و نقل کلام او از رساله«مدح اهل بیت»
- طبقات راویان اهل سنت حدیث ثقلین از قرن دوم تا قرن سیزدهم
- جواب مؤلف به صاحب تحفه
عبقات الانوار فی امامه الائمه الاطهار - جلد19
مشخصات کتاب
عنوان و نام پدیدآور:عبقات الانوار فی امامه الائمه الاطهار جلد 19/ تالیف: میر سید حامد حسین موسوی نیشابوری هندی ؛ تحقیق و ترجمه: غلام رضا مولانا البروجردی
مشخصات نشر:قم: موسسه المعارف الاسلامیه، (1404) ق.
مشخصات ظاهری:ج23.
یادداشت:فارسی- عربی.
یادداشت:کتاب حاضر ردیه ای و شرحی است بر کتاب (التحفه الاثنی عشریه) اثر عبدالعزیز بن احمد دهلوی.
موضوع:دهلوی، عبدالعزیزبن احمد، 1159 - 1239ق. . التحفه الاثنی عشریه -- نقد و تفسیرموضوع
احادیث خاص (ثقلین) - امامت - احادیث
دهلوی، عبدالعزیز بن احمد، 1159 - 1239ق. التحفه الاثنی عشریه - نقد و تفسیر
شیعه - دفاعیه ها و ردیه ها
علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت
موضوع:شیعه -- دفاعیه ها و ردیه ها
موضوع:امامت -- احادیث
فروست:موسسه المعارف الاسلامیه؛176
وضعیت فهرست نویسی:در انتظار فهرستنویسی (اطلاعات ثبت)
شماره کتابشناسی ملی:1286819
ص: 1
ادامه حدیث ثقلین (قسمت سند)
جواب مؤلف به صاحب تحفه
طبقات راویان اهل سنت حدیث ثقلین از قرن دوم تا قرن سیزدهم
تتمه راویان قرن هفتم
112-أما روایت نظام الدین الحسن بن محمد بن الحسین القمی النیسابوریّ المعروف بالنظام الاعرج
حدیث ثقلین را،پس در«غرائب القرآن»بتفسیر آیۀ وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعاً گفته:
[و عن أبی سعید الخدری،عن النبیّ صلی اللّه علیه و آله: إنّی تارک فیکم الثّقلین کتاب اللّه حبل متین ممدود من السّماء إلی الأرض و عترتی أهل بیتی].
و کمال جلالت و اعتبار و عظمت و اشتهار و وثوق و اعتماد و شموخ و استناد علاّمۀ نیسابوری و تفسیر او بحمد اللّه المنعام در مجلّد حدیث غدیر بتفصیل تمام مبیّن گردیده،فلیراجع.
فهذا مفسرهم الجلیل نظام الدّین الأعرج،الّذی أتقن عندهم هذه الصّناعه و أنضج،قد أورد هذا الخبر فی تفسیره و أدرج،فأبان باثباته لاحب الطّریق و واضح المنهج،و ألجأ النّاظر المتبصّر إلی الحق المبین و أحرج،و أقلق الجاحد المتعنّت فی الباطل المهین و أزعج،فلا یؤثر بعد هذا الجحود و الصّدود الأعوج،و لا یختار الإنکار و الإلطاط الأسمج،و الامن أوقد نار الضاد فأضرمها و العج،و حین شبّ لظاها و علاسناها رام التخلّص منها و لا ملحج،ألا فمن آل إلی الصّواب الصّریح أفلح و أفلج، و من مال إلی الخطاء الفضیح مجمج و لجلج،و من راقه من الحلوه الخضره الزّبرج المزبرج،آثر لدنیاه المشوف المعلم و لدینه الزائف البهرج.