"
next
Read Book روض الجنان و روح الجنان في تفسيرالقرآن جلد 4
Book Information


Favoured:
0

Download Book


Visit Home Page Book

روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن - جلد4

مشخصات کتاب

سرشناسه : ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، قرن 6ق.

عنوان قراردادی : روض الجنان و روح الجنان

عنوان و نام پدیدآور : روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن/ تالیف حسین بن علی بن محمدبن احمدالخزاعی النیشابوری مشهور به ابوالفتوح رازی، به کوشش و تصحیح محمدجعفر یاحقی، محمدمهدی ناصح.

مشخصات نشر : مشهد: آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهش های اسلامی، 13 -.

یادداشت : فهرستنویسی براساس جلد شانزدهم، چاپ 1365.

یادداشت : ج. 3 (چاپ: 1370).

یادداشت : ج. 5 (چاپ: 1372).

یادداشت : ج. 7 (چاپ اول: 1375).

یادداشت : ج. 9 (چاپ: 1366).

یادداشت : ج. 18 (چاپ اول: 1375).

یادداشت : ج. 19 (چاپ اول: 1375).

یادداشت : ج. 20 (چاپ اول: 1375).

یادداشت : عنوان دیگر کتاب "تفسیر ابوالفتوح رازی".

عنوان دیگر : تفسیر ابوالفتوح رازی.

موضوع : تفاسیر شیعه -- قرن 6ق.

موضوع : نثر فارسی-- قرن 6ق.

شناسه افزوده : یاحقی، محمدجعفر، 1326-، مصحح

شناسه افزوده : ناصح، محمدمهدی، 1318 -، مصحح

شناسه افزوده : آستان قدس رضوی. بنیاد پژوهشهای اسلامی

رده بندی کنگره : BP94/5/الف2ر9 1300ی

رده بندی دیویی : 297/1726

شماره کتابشناسی ملی : م 65-2022

شماره جلد : 4 صفحه : 9

[ادامه سوره بقره]

[اشاره]

بسم الله الرحمن الرحیم رب ّ سهل و یسّر«1»

[سوره البقره (2): آیات 258 تا 260]

[اشاره]

أَ لَم تَرَ إِلَی الَّذِی حَاج َّ إِبراهِیم َ فِی رَبِّه ِ أَن آتاه ُ اللّه ُ المُلک َ إِذ قال َ إِبراهِیم ُ رَبِّی َ الَّذِی یُحیِی وَ یُمِیت ُ قال َ أَنَا أُحیِی وَ أُمِیت ُ قال َ إِبراهِیم ُ فَإِن َّ اللّه َ یَأتِی بِالشَّمس ِ مِن َ المَشرِق ِ فَأت ِ بِها مِن َ المَغرِب ِ فَبُهِت َ الَّذِی کَفَرَ وَ اللّه ُ لا یَهدِی القَوم َ الظّالِمِین َ (258) أَو کَالَّذِی مَرَّ عَلی قَریَهٍ وَ هِی َ خاوِیَهٌ عَلی عُرُوشِها قال َ أَنّی یُحیِی هذِه ِ اللّه ُ بَعدَ مَوتِها فَأَماتَه ُ اللّه ُ مِائَهَ عام ٍ ثُم َّ بَعَثَه ُ قال َ کَم لَبِثت َ قال َ لَبِثت ُ یَوماً أَو بَعض َ یَوم ٍ قال َ بَل لَبِثت َ مِائَهَ عام ٍ فَانظُر إِلی طَعامِک َ وَ شَرابِک َ لَم یَتَسَنَّه وَ انظُر إِلی حِمارِک َ وَ لِنَجعَلَک َ آیَهً لِلنّاس ِ وَ انظُر إِلَی العِظام ِ کَیف َ نُنشِزُها ثُم َّ نَکسُوها لَحماً فَلَمّا تَبَیَّن َ لَه ُ قال َ أَعلَم ُ أَن َّ اللّه َ عَلی کُل ِّ شَی ءٍ قَدِیرٌ (259) وَ إِذ قال َ إِبراهِیم ُ رَب ِّ أَرِنِی کَیف َ تُحی ِ المَوتی قال َ أَ وَ لَم تُؤمِن قال َ بَلی وَ لکِن لِیَطمَئِن َّ قَلبِی قال َ فَخُذ أَربَعَهً مِن َ الطَّیرِ فَصُرهُن َّ إِلَیک َ ثُم َّ اجعَل عَلی کُل ِّ جَبَل ٍ مِنهُن َّ جُزءاً ثُم َّ ادعُهُن َّ یَأتِینَک َ سَعیاً وَ اعلَم أَن َّ اللّه َ عَزِیزٌ حَکِیم ٌ (260)

[ترجمه]

به نام خداوند بخشاینده مهربان«2» نبینی آن را که خصومت کرد«3» با ابراهیم در خدایش به آن که دادش«4» خدای پادشاهی«5»، چون گفت ابراهیم خدای من آن است که زنده کند و بمیراند«6»، گفت«7» من زنده کنم و بمیرانم«8»، گفت ابراهیم: بدرستی که خدای من بیارد آفتاب را از مشرق«9»، تو بیار او را از مغرب«10»، متحیّر ماند آن که کافر بود و خدا راه نمی نماید«11» گروه ستمکاران را«12».

-----------------------------------

(1). اساس از اینکه جا تا پایان برگ [346- پ]

نو نویس و فاقد اعتبار است متن از مج اختیار شد.

(2).

1 to 685