"
next
Read Book روض الجنان و روح الجنان في تفسيرالقرآن جلد 6
Book Information


Favoured:
0

Download Book


Visit Home Page Book

روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن جلد 6

مشخصات کتاب

نام کتاب : روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن

نویسنده: ابوالفتوح رازی، حسین بن علی

مصحح: یاحقی، محمد جعفر

الناشر: آستان قدس رضوی،بنیاد پژوهش های اسلامی

محل نشر: مشهد مقدس، ایران

سال نشر : 1376.

تنظیم متن دیجیتال میثم حیدری

ص : 1

ادامه سوره نساء

اشاره

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ،

ربّ يسّر و لا تعسر [به نام خداى بخشايندۀ مهربان،پروردگارا آسان ساز و دشوار مساز] (1)قوله عزّ و جلاّ:

سوره النساء (4): آیات 62 تا 70

اشاره

فَكَيْفَ إِذٰا أَصٰابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ بِمٰا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ثُمَّ جٰاؤُكَ يَحْلِفُونَ بِاللّٰهِ إِنْ أَرَدْنٰا إِلاّٰ إِحْسٰاناً وَ تَوْفِيقاً (62) أُولٰئِكَ اَلَّذِينَ يَعْلَمُ اَللّٰهُ مٰا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ فِي أَنْفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِيغاً (63) وَ مٰا أَرْسَلْنٰا مِنْ رَسُولٍ إِلاّٰ لِيُطٰاعَ بِإِذْنِ اَللّٰهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جٰاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اَللّٰهَ وَ اِسْتَغْفَرَ لَهُمُ اَلرَّسُولُ لَوَجَدُوا اَللّٰهَ تَوّٰاباً رَحِيماً (64) فَلاٰ وَ رَبِّكَ لاٰ يُؤْمِنُونَ حَتّٰى يُحَكِّمُوكَ فِيمٰا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لاٰ يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمّٰا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْلِيماً (65) وَ لَوْ أَنّٰا كَتَبْنٰا عَلَيْهِمْ أَنِ اُقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ أَوِ اُخْرُجُوا مِنْ دِيٰارِكُمْ مٰا فَعَلُوهُ إِلاّٰ قَلِيلٌ مِنْهُمْ وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مٰا يُوعَظُونَ بِهِ لَكٰانَ خَيْراً لَهُمْ وَ أَشَدَّ تَثْبِيتاً (66) وَ إِذاً لَآتَيْنٰاهُمْ مِنْ لَدُنّٰا أَجْراً عَظِيماً (67) وَ لَهَدَيْنٰاهُمْ صِرٰاطاً مُسْتَقِيماً (68) وَ مَنْ يُطِعِ اَللّٰهَ وَ اَلرَّسُولَ فَأُولٰئِكَ مَعَ اَلَّذِينَ أَنْعَمَ اَللّٰهُ عَلَيْهِمْ مِنَ اَلنَّبِيِّينَ وَ اَلصِّدِّيقِينَ وَ اَلشُّهَدٰاءِ وَ اَلصّٰالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولٰئِكَ رَفِيقاً (69) ذٰلِكَ اَلْفَضْلُ مِنَ اَللّٰهِ وَ كَفىٰ بِاللّٰهِ عَلِيماً (70)(2)

ترجمه

چگونه بود چون برسد به ايشان مصيبتى به آنچه در پيش افگند دستهايشان،پس آيند به تو،سوگند مى خورند به خداى،كه ما نخواستيم مگر نيكويى و توفيق.

ايشان آنانند كه داند خداى آنچه در دل ايشان است،بگرد از ايشان (3)و پند ده ايشان را و بگو ايشان را (4)در نفسهاى ايشان سخنى رسيده.

و نفرستاديم ما هيچ پيغامبرى مگر تا طاعتش دارند (5)به فرمان خدا،و اگر ايشان چون بيداد كردند بر خود به تو آمدندى و آمرزش خواستندى از خداى و آمرزش خواستى براى ايشان پيغامبر، يافتندى خداى را توبه پذير و بخشاينده.

نه به خداى تو كه ايمان ندارند تا به حاكم كنند تو را در آنچه خلاف بود ميان ايشان،پس نيابند در خويشتن تنگى از آنچه حكم كرده باشى و بسپارند سپردنى (6).

ص : 1


1- .اساس،وز،مت،آج،لب،مر،لت:ندارد،از تب افزوده شد.
2- .اساس،تب:جاءوك.
3- .آج،لب:پس اعراض كن از عقوبت كردن ايشان.
4- .اساس+و بگوى،با توجّه به وز و تب زايد مى نمايد.
5- .اساس+مگر،با توجّه به وز و تب زايد مى نمايد.
6- .آج،لب:و گردن نهند فرمان را گردن نهادنى.
1 to 420