روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن - جلد13

مشخصات کتاب

سرشناسه : ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، قرن 6ق.

عنوان قراردادی : روض الجنان و روح الجنان

عنوان و نام پدیدآور : روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن/ تالیف حسین بن علی بن محمدبن احمدالخزاعی النیشابوری مشهور به ابوالفتوح رازی، به کوشش و تصحیح محمدجعفر یاحقی، محمدمهدی ناصح.

مشخصات نشر : مشهد: آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهش های اسلامی، 13 -.

یادداشت : فهرستنویسی براساس جلد شانزدهم، چاپ 1365.

یادداشت : ج. 3 (چاپ: 1370).

یادداشت : ج. 5 (چاپ: 1372).

یادداشت : ج. 7 (چاپ اول: 1375).

یادداشت : ج. 9 (چاپ: 1366).

یادداشت : ج. 18 (چاپ اول: 1375).

یادداشت : ج. 19 (چاپ اول: 1375).

یادداشت : ج. 20 (چاپ اول: 1375).

یادداشت : عنوان دیگر کتاب "تفسیر ابوالفتوح رازی".

عنوان دیگر : تفسیر ابوالفتوح رازی.

موضوع : تفاسیر شیعه -- قرن 6ق.

موضوع : نثر فارسی-- قرن 6ق.

شناسه افزوده : یاحقی، محمدجعفر، 1326-، مصحح

شناسه افزوده : ناصح، محمدمهدی، 1318 -، مصحح

شناسه افزوده : آستان قدس رضوی. بنیاد پژوهشهای اسلامی

رده بندی کنگره : BP94/5/الف2ر9 1300ی

رده بندی دیویی : 297/1726

شماره کتابشناسی ملی : م 65-2022

شماره جلد : 13 صفحه : 9

صفحه : 1 [جلد پنجم]

[جلد سیزدهم]

[ادامه سوره کهف]

[بسم اللّه الرّحمن الرّحیم]

[سوره کهف]

ن«1» [قوله تعالی:

[سوره الکهف (18): آیات 60 تا 82]

[اشاره]

وَ إِذ قال َ مُوسی لِفَتاه ُ لا أَبرَح ُ حَتّی أَبلُغ َ مَجمَع َ البَحرَین ِ أَو أَمضِی َ حُقُباً (60) فَلَمّا بَلَغا مَجمَع َ بَینِهِما نَسِیا حُوتَهُما فَاتَّخَذَ سَبِیلَه ُ فِی البَحرِ سَرَباً (61) فَلَمّا جاوَزا قال َ لِفَتاه ُ آتِنا غَداءَنا لَقَد لَقِینا مِن سَفَرِنا هذا نَصَباً (62) قال َ أَ رَأَیت َ إِذ أَوَینا إِلَی الصَّخرَهِ فَإِنِّی نَسِیت ُ الحُوت َ وَ ما أَنسانِیه ُ إِلاَّ الشَّیطان ُ أَن أَذکُرَه ُ وَ اتَّخَذَ سَبِیلَه ُ فِی البَحرِ عَجَباً (63) قال َ ذلِک َ ما کُنّا نَبغ ِ فَارتَدّا عَلی آثارِهِما قَصَصاً (64)

فَوَجَدا عَبداً مِن عِبادِنا آتَیناه ُ رَحمَهً مِن عِندِنا وَ عَلَّمناه ُ مِن لَدُنّا عِلماً (65) قال َ لَه ُ مُوسی هَل أَتَّبِعُک َ عَلی أَن تُعَلِّمَن ِ مِمّا عُلِّمت َ رُشداً (66) قال َ إِنَّک َ لَن تَستَطِیع َ مَعِی َ صَبراً (67) وَ کَیف َ تَصبِرُ عَلی ما لَم تُحِط بِه ِ خُبراً (68) قال َ سَتَجِدُنِی إِن شاءَ اللّه ُ صابِراً وَ لا أَعصِی لَک َ أَمراً (69)

قال َ فَإِن ِ اتَّبَعتَنِی فَلا تَسئَلنِی عَن شَی ءٍ حَتّی أُحدِث َ لَک َ مِنه ُ ذِکراً (70) فَانطَلَقا حَتّی إِذا رَکِبا فِی السَّفِینَهِ خَرَقَها قال َ أَ خَرَقتَها لِتُغرِق َ أَهلَها لَقَد جِئت َ شَیئاً إِمراً (71) قال َ أَ لَم أَقُل إِنَّک َ لَن تَستَطِیع َ مَعِی َ صَبراً (72) قال َ لا تُؤاخِذنِی بِما نَسِیت ُ وَ لا تُرهِقنِی مِن أَمرِی عُسراً (73) فَانطَلَقا حَتّی إِذا لَقِیا غُلاماً فَقَتَلَه ُ قال َ أَ قَتَلت َ نَفساً زَکِیَّهً بِغَیرِ نَفس ٍ لَقَد جِئت َ شَیئاً نُکراً (74)

قال َ أَ لَم أَقُل لَک َ إِنَّک َ لَن تَستَطِیع َ مَعِی َ صَبراً (75) قال َ إِن سَأَلتُک َ عَن شَی ءٍ بَعدَها فَلا تُصاحِبنِی قَد بَلَغت َ مِن لَدُنِّی عُذراً (76) فَانطَلَقا حَتّی إِذا أَتَیا أَهل َ قَریَهٍ استَطعَما أَهلَها فَأَبَوا أَن یُضَیِّفُوهُما فَوَجَدا فِیها جِداراً یُرِیدُ أَن یَنقَض َّ فَأَقامَه ُ قال َ لَو شِئت َ لاتَّخَذت َ عَلَیه ِ أَجراً (77) قال َ هذا فِراق ُ بَینِی