داوود بن طرماح

از اراتمندان و یاران باوفای اهل بیت: و از اصحاب امام حسین علیه السلام در روز عاشوراست. نام شریفش در شمار شهدای عاشورای حسینی قرار گرفته است. در زیارت ناحیه و رجبیه نام او چنین آمده است: «السلام علی داود بن الطرماح...». امام حسین علیه السلام وقتی اصحابش جملگی شهید شدند با سلام و سپاس نام بزرگان آنها را می برد، از جمله نام داود بن الطرماح را ذکر فرمود. او نیز پس از مقاتله سخت با دشمن به شهادت رسید.

دسته های عزاداری

دسته: گروهی از مردم که در جایی گرد آیند و یا با هم حرکت کنند و کاری را انجام دهند. گروهی که با تشریفات خاصی در خیابانها و کوچه ها حرکت می کنند و با هم اشعاری خوانند، برای اقامه عزاداری سید الشهدا و ائمه دیگر.[1] حرکتشان بصورت سینه زنی یا زنجیر زنی است. رواج آن بیشتر در عصر صفویه شکل گرفت.

اینگونه دستجات، برای خود نشانه و علامت و توغ و پرچم مخصوص و گاهی نام ویژه ای داشته اند و با نوعی سازماندهی مردمی در ایام عاشورا و روزهای دیگر به سوگواری می پرداختند.این مراسم، بویژه در عراق و شهرهایی چون نجف و کربلا، ریشه دارتر بوده است. مرحوم کاشف الغطاء می نویسد: «آغاز بیرون آمدن دسته های عزاداری برای سید الشهدا، پیش از هزار سال، در زمان «معز الدوله» و «رکن الدوله» بود، که دسته های عزاداران در حالی که برای حسین «ع» ندبه می کردند و شب، مشعلهایی به دست داشتند، بغداد و راههایش یکباره پر از شیون شد... این در قرن چهارم بود.و اگر بیرون آمدن این موکبها در راهها نبود، هدف و غرض از یادآوری حسین بن علی «ع» از بین می رفت و ثمره فاسد