اشاره

20

یا اباذَر، یَکُونُ فی آخِرِ الزَّمانِ قَومٌ یَلبَسُونَ الصُّوفَ فی صَیفِهِم وَشِتائِهِم یَرَوْنَ انَّ لَهُمُ الفَضلَ بِذلِکَ عَلی غَیرِهِم اولئِکَ تَلعَنَهُم مَلائِکَهُ السَّماواتِ وَالأرضِ.

ای ابوذر، در آخرالزّمان گروهی اند که لباس پشمی در تابستان و زمستان می پوشند و گمان می کنند با این کار بر دیگران برتری دارند. اینان کسانی اند که ملائکه آسمان ها و زمین لعنتشان می کنند.

نور هدایت

در حدیث مورد بحث، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله اشاره به مطلب مهم و سربسته ای کرده و آن این است که در آخر الزّمان جمعیّتی می آیند که در تابستان و زمستان لباس پشمی می پوشند و این کار را برای خود نشانه فضیلت می دانند. آنها از جمله کسانی اند که ملائکه آسمان و زمین لعنتشان می کنند.

در معنای حدیث دو احتمال وجود دارد:

نخست اینکه مراد حضرت ریاکاران است. انسان های ریاکار و خودبرتربین، در تابستان که مردم لباس های نازک می پوشند، لباس های ضخیم (پشمین و خشن) به تن می کنند و در واقع می خواهند در بین مردم به زهد و تقوا و فضیلت معروف و انگشت نما شوند. و این لباس شهرت است. اگرچه برخی علما