- مشخصات کتاب
- زمزمههای آسمانی
- معراج سبز
- صبح و سلام
- بر شاخههای نور
- شهد وصال
- زخم زیتون
- از دریچه زمان
- اشاره
- روز تبلیغ و اطلاعرسانی دینی
- روز اصناف
- روز جهانی مبارزه با مواد مخدر
- شهادت مظلومانه آیت اللّه دکتر بهشتی و یارانش
- با صدای کبوتران/حمیده رضایی
- تو با شهادت آغاز شدهای/میثم امانی
- آوار مصیبت/خدیجه پنجی
- پروانههای سوخته/علی سعادت شایسته
- به نام نامی شقایق/محمدکاظم بدرالدین
- تیر ماهِ بعد از ظهر پایتخت/ابراهیم قبلهآرباطان
- تا بهشت وعده داده شده/امیر اکبرزاده
- تو بهشتی بودی/حسین امیری
- در حوالی همین روزها/روحاللّه شمشیری
- نردبان عبودیت/فاطمه عبدالعظیمی
- روز تو/فاطمه عبدالعظیمی
- روز قوه قضائیه
- شهادت حضرت زهرا علیهاالسلام
- پهلو شکسته/عباس محمدی
- تیرهترین شب/امیر اکبرزاده
- امانت شما برگشته است/میثم امانی
- صبر جمیل فاطمه علیهاالسلام/سیدعلیاصغر موسوی
- با سوگنامه خیس اشک/محمدکاظم بدرالدین
- روایت سرخ خون/محمدکاظم بدرالدین
- من شاهد بودم/خدیجه پنجی
- من بودم و فاطمه و.../امیر اکبرزاده
- در گوشه گوشه خانه/خدیجه پنجی
- بگذار و بگذر/ابراهیم قبلهآرباطان
- داغ فراق/نسرین رامادان
- وقتی برای گریستن/نزهت بادی
- یلدای اندوه/حورا طوسی
- غروب غم/طیبه تقیزاده
- سر در گریبان گریه/نزهت بادی
- غم عالم بر دوش/ابراهیم قبله آرباطان
- خستهام/حسین امیری
- غربت همیشه/طیبه تقیزاده
- آغوش مهربان/نسرین رامادان
- با خاطرات سوخته/ابراهیم قبله آرباطان
- وقتی باغبان رفت.../حسین امیری
- مادرم کجاست؟/حورا طوسی
- ای چاه!/امیر اکبرزاده
- خزان/طیبه تقیزاده
- لحظهای با علی علیهالسلام/ابراهیم قبله آرباطان
- راوی؛ چه کسی ؟/امیر اکبرزاده
- وقتی برای عقده گشودن/سعیده خلیلنژاد
- مدینه خاموش است/نسرین رامادان
- ای اندوه بی پایان/روح الله شمشیری
- فاطمیه/فاطمه حیدری
- سنگ صبور/امیر اکبرزاده
- ای همیشه عاشورا/خدیجه پنچی
- خواهش/رقیه ندیری
- آتش در نیستان/ابراهیم قبله آرباطان
- پروانهاش آتش بگیرد/ابراهیم قبله آرباطان
- روز مبارزه با سلاحهای شیمیایی و میکروبی
- شهادت آیت الله صدوقی رحمهالله، شهید محراب
- روز بزرگداشت علامه امینی، صاحب «الغدیر»
- سقوط هواپیمای مسافربری ایران توسط ناوگان امریکا
- روز قلم
- وفات حضرت ام البنین
- وقوع جنگ جمل
- ولادت حضرت فاطمه علیهاالسلام
- روز زن و روز بزرگداشت مقام مادر
- باشکوهترین نعمت خداوند/عباس محمدی
- زلالتر از آینهها/عباس محمدی
- تو قلب خانهای مادر!/میثم امانی
- نامت بلند/سید علیاصغر موسوی
- محبت، کنار خواب گهوارهها/محمد کاظم بدرالدین
- بهشت، زیر پای توست/نزهت بادی
- دعایم کن، مادر!/خدیجه پنجی
- دامان محبت/امیر اکبرزاده
- در حریم حیا/مهناز السادات حکیمیان
- زیباترین رنگ هستی/طیبه تقیزاده
- از چه بگویم مادر؟/حسین امیری
- لختی بخند!/فاطمه عبدالعظیمی
- ولادت امام خمینی رحمهالله
- روز بهزیستی و تأمین اجتماعی
- اعلام پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت، از سوی جمهوری اسلامی ایران
- تو را من چشم در راهم
فصلنامه اشارات - شماره 86
مشخصات کتاب
اشارات 86
عنوان و نام پدیدآور:اشارات[پیایند: مجله]
مشخصات نشر:قم؛ تهران؛ مشهد: مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما، 1384 -
فاصله انتشار:ماهانه
شاپا:1735-7403
شاپای اشتباه:1735-7402
یادداشت:این نشریه در بعضی از شماره ها با توجه به ایام خاص با عنوان "اشارات ایام" منتشر می شود.
یادداشت:صاحب امتیاز: اداره کل پژوهش های اسلامی رسانه
مدیرمسئول: داوود رجبی نیا
سردبیر: علی حسینی ایمنی
مدیرمسئول دوره جدید: علیرضا رنجبر
عنوان دیگر:اشارات ایام
موضوع:ادبیات فارسی -- نشریات ادواری
ادبیات فارسی-- قرن14--نشریات ادواری
اسلام و ادبیات-- نشریات ادواری
شناسه افزوده:رجبی نیا، داود، 1347 -، مدیر مسئول
حسینی ایمنی، سیدعلی، 1351 -، سردبیر
شناسه افزوده:صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران. مرکز پژوهشهای اسلامی
رده بندی کنگره:PIR4001
رده بندی د...:906205/0فا8
شماره کتابشناسی ملی:1304711
دسترسی و محل الکترونیکی:Esharat@IRIB.ir
زبان متن نوشتاری یا گفتاری و مانند آن:فارسی
ص: 1
زمزمه های آسمانی
پناهم باش!/عباس محمدی
هنوز پیشانی ام داغ است. من هنوز یک قطره تا بخار شدن فاصله دارم. هنوز تمام نشده ام.
اگرچه تمام جاده های پشت سرم را گم کرده ام؛ اما هنوز یقین دارم که راهی هست؛ همیشه راهی بوده. هنوز هیچ چیز به آخر نرسیده است؛ چون تو نمی خواهی. تا تو هستی، همه چیز هست. هرجا یاد تو باشد، بوی زندگی می دهد. همیشه در تاریک ترین لحظه ها، مرا به سمت نور هدایت کرده ای.
من سال هاست که در جاده های گمراهی، فراموش شده ام، بی تو خاموشی، چراغ خانه ام شده است. دست هایم را در مهی غلیظ گم کرده ام. پاهایم در گمراه ترین بیراهه ها جا مانده است. زبانم سال هاست لال واژه هایی رنگارنگند که هیچ راهی به دوستی تو نمی برند.
جاده های پیش رویم را مهی غلیظ لبریز کرده است. سال هاست که ایمانم در هاله ای از شک و تردید، یخ بسته است. تمام ساعت های عمرم بوی دلواپسی می دهد. از اولین دقیقه ای که به یاد دارم، بی تو به پایان رسیدم؛ اما همیشه تو با لطف بی پایانت آغازم کردی. تمام توبه های شکسته ام را پذیرفتی؛ گناه کردم، چشم پوشیدی؛ نخواندمت، صدایم زدی.
الهی! اگر گناه کردم، به امید مهربانی بی حد تو بوده. اگر اشتباه رفتم، چشم به دریای کرامتت داشتم. اگر تو نپذیری ام، کدام سو سر بچرخانم؟ دست هایم را به سوی تو بلند می کنم تا دستگیرم باشی. با یقین به چشم پوشی و خطاپذیری ات، جوانی کرده ام. امیدم تویی؛ اگر گاهی پای غفلتم می لغزد.
الهی! نیازمند توام؛ بی نیازم کن از غیر.