4- احتجاج ابراهيم(ع)

جلد - نام سوره - سوره - آيه - فيش

2 - بقره - 2 - 258 - 1،4،10،17،19

1 _ محاجّه و ستيز نمرود ( شاه بابل ) با ابراهيم ( ع ) ، درباره ربوبيّت الهى

الم تر الى الّذى حاجّ ابرهيم فى ربّه ان اتيه اللّه الملك

كلمه «حاجّ» از مصدر محاجّه به معناى ارائه برهان و دليل است در مقابل حجّت و دليل خصم و خالى از معناى مخاصمه و مجادله نيست. بنابرآنچه مورّخين نوشته اند و نيز روايات دلالت دارد، پادشاه معاصر حضرت ابراهيم (ع)، نمرود (از سلاطين بابل) بوده است.

4 _ دعوت خداوند به دقّت در محاجّه نمرود با ابراهيم ( ع )

الم تر الى الّذى حاجّ ابرهيم

10 _ استدلال ابراهيم ( ع ) به اماته ( ميراندن ) و احياء ( زنده كردن ) پروردگار ، بر وحدانيّت و ربوبيّت وى

اذ قال ابرهيم ربّى الّذى يحيى و يميت

17 _ ثابت شدن توحيد ربوبى خداوند بر نمرود ، پس از بيان دلايل روشن توسط ابراهيم ( ع )

اذ قال ابرهيم ربّى . .. فبهت الّذى كفر

19 _ درخواست ابراهيم ( ع ) از نمرود بر تغيير در نظام عالم ( آوردن خورشيد از مغرب ) ، براى اثبات مدّعاى ربوبيّتش

ص: 2