"
backnext
مطالعه کتاب روضه کافی همراه با ترجمه و شرح های مختلف
فهرست کتاب
مشخصات کتاب


مورد علاقه:
0

دانلود کتاب


مشاهده صفحه کامل دانلود

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللّهِ علیه السلام ، قَالَ : «نَحْنُ أَصْلُ کُلِّ خَیْرٍ ، وَمِنْ فُرُوعِنَا کُلُّ بِرٍّ ، فَمِنَ الْبِرِّ 8 / 234

التَّوْحِیدُ وَالصَّلاَةُ وَالصِّیَامُ(1) وَکَظْمُ الْغَیْظِ وَالْعَفْوُ عَنِ الْمُسِیءِ وَرَحْمَةُ الْفَقِیرِ وَتَعَهُّدُ(2)الْجَارِ وَالاْءِقْرَارُ بِالْفَضْلِ لاِءَهْلِهِ ؛ وَعَدُوُّنَا أَصْلُ کُلِّ شَرٍّ ، وَمِنْ فُرُوعِهِمْ کُلُّ قَبِیحٍ وَفَاحِشَةٍ ، فَمِنْهُمُ الْکَذِبُ وَالْبُخْلُ وَالنَّمِیمَةُ وَالْقَطِیعَةُ وَأَکْلُ الرِّبی وَأَکْلُ مَالِ الْیَتِیمِ بِغَیْرِ حَقِّهِ(3) وَتَعَدِّی الْحُدُودِ الَّتِی(4) أَمَرَ اللّهُ وَرُکُوبُ الْفَوَاحِشِ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالزِّنی وَ السَّرِقَةُ(5) وَکُلُّ مَا وَافَقَ ذلِکَ مِنَ الْقَبِیحِ ، فَکَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ مَعَنَا وَهُوَ مُتَعَلِّقٌ بِفُرُوعِ غَیْرِنَا» .(6)

***ترجمه***

***[بهشت کافی - ترجمه آژیر]***

ابن مسکان از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمود:ما ریشۀ هر گونه خیر و خوبی هستیم و همۀ نیکیها از شاخه های ماست ، و از جملۀ نیکیهاست یکتاپرستی و نماز و روزه و فرو خوردن خشم و چشم پوشی از تبهکار و مهربانی به کم توشه و دلجویی از همسایه و اعتراف به فضیلت اهل فضل ، و دشمنان مایند ریشۀ هر شر و تباهی و از شاخۀ آنهاست زشتی و هرزگی.از آنهاست دروغ و بخل و سخن چینی و بریدن از خویشاوندان و رباخواری و بناحق خوردن مال یتیم و تجاوز به حقوقی که خداوند تعیین کرده و ارتکاب کارهای پنهان و پیدای پلید و زنا و دزدی و کارهای زشتی مانند اینها ، و لذا دروغ می گوید هر که گمان می کند که با ماست لیکن به شاخه های دیگری جز ما چنگ می افکند.

 بهشت کافی ؛ ج 1 , ص 286 

***[ترجمه کمره ای]***

از ابن مسکان از امام صادق(علیه السّلام)گوید:مائیم ریشه هر خیری و از شاخه های درخت وجود ما است هر نیکی ، از نیکی است یگانه پرستی ، نماز ، روزه ، خشم فرو خوردن ، گذشت از بدکردار ، مهرورزی با مستمند و وارسی از همسایه و اعتراف و قدردانی از اهل فضل. دشمن ما ریشه هر شر و بدیست و از فروع درخت وجود آن ها است هر زشتی و هرزگی ، از طرف آن ها است دروغ و دریغ و سخن چینی و قطع رحم و رباخواری و خوردن مال یتیم بناحق و تجاوز از حدودی که خداوند مقرر کرده است و ارتکاب هرزگیها آنچه آشکار است و آنچه نهان است و زنا و دزدی و هر آنچه برابر آنها باشد از کار زشت ، دروغ گوید کسی که پندارد بهمراه ما است با اینکه چسبیده بشاخه درخت وجود دیگران.

 الروضة من الکافی / ترجمه کمره ای ؛ ج 2 , ص 80 

***[ترجمه رسولی محلاتی]***

336 - ابن مسکان از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمود: مائیم ریشۀ هر خیر و خوبی ، و همۀ نیکیها از شاخه های وجود ما است ، و از جملۀ نیکیها است یگانه پرستی ، و نماز و روزه و فرو بردن خشم و گذشت از نافرمان بدکردار ، و مهرورزی نسبت بمستمند و تفقد از همسایه و اقرار بفضیلت اهل فضل ، و از دشمن ما است ریشه و اساس هر شر و بدی ، و از شاخه های وجود آنها است هر کار زشت و هرزه ای ، از آنها است دروغ و بخل و سخن چینی و بریدن از خویشاوندان و رباخواری و خوردن مال یتیم بناحق و تجاوز بحدودی که خداوند مقرر فرموده ، و ارتکاب کارهای هرزه از آشکار و پنهانش ، و زنا و دزدی و هر کار زشتی که همانند اینها باشد ، و از این رو دروغ گوید هر کس که پندارد با ما است ولی بشاخه های دیگران غیر از ما چنگ زده.

 الروضة من الکافی / ترجمه رسولی محلاتی ؛ ج 2 , ص 52 

***شرح***

***[مرآة العقول - شرح علامه مجلسی]***

: ضعیف. قوله علیه السلام: نحن أصل کل خیر أی جمیع الخیرات و الطاعات کملت فیهم ، و منهم وصلت إلی الخلق ، و الحاصل أن جمیع الخیرات و الطاعات من فروع شجرة أهل البیت علیهم السلام فمن خلق بالفرع وصل إلی الأصل ، و جمیع الشرور و المعاصی من فروع شجرات أعدائهم فمن تعلق بتلک الفروع توصله لا محالة إلی الأصول ، کما ورد أن المعاصی طرق إلی الکفر. قوله علیه السلام:

مٰا ظَهَرَ مِنْهٰا وَ مٰا بَطَنَ *

أی ترک فعلها فی الإعلان و السر ، أو ما ظهر قبحه علی العامة و ما خفی علیهم و لم یظهر إلا للخواص ، أو فسوق الجوارح و فسوق القلب ، أو ما ظهر من مظهر القرآن أو من بطنه کما ورد فی الخبر.

 مرآة العقول ؛ ج 26 , ص 207 

الحدیث 337

337/15152 . عَنْهُ ، وَعَنْ غَیْرِهِ ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ ، عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِیسی ، عَنْ خَالِدِ بْنِ نَجِیحٍ :

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللّهِ علیه السلام ، قَالَ : قَالَ لِرَجُلٍ : «اقْنَعْ بِمَا قَسَمَ اللّهُ لَکَ ، وَلاَ تَنْظُرْ إِلی مَا عِنْدَ غَیْرِکَ ، وَلاَ تَتَمَنَّ مَا لَسْتَ نَائِلَهُ ، فَإِنَّهُ(7) مَنْ قَنِعَ شَبِعَ ، وَمَنْ لَمْ یَقْنَعْ لَمْ یَشْبَعْ ، وَ خُذْ حَظَّکَ مِنْ آخِرَتِکَ» .

وَقَالَ(8) أَبُو عَبْدِ اللّهِ علیه السلام : «أَنْفَعُ الاْءَشْیَاءِ لِلْمَرْءِ سَبْقُهُ النَّاسَ إِلی عَیْبِ نَفْسِهِ(9) ، وَأَشَدُّ شَیْءٍ مَؤُونَةً إِخْفَاءُ الْفَاقَةِ(10) ، وَأَقَلُّ الاْءَشْیَاءِ غَنَاءً(11) النَّصِیحَةُ لِمَنْ لاَ یَقْبَلُهَا وَمُجَاوَرَةُ(12)

ص: 552


1- فی «بح» : «والصوم» .
2- التعهّد : التخفّظ بالشیء . الصحاح ، ج 2 ، ص 516 (عهد) .
3- فی «جد» : «حقّ» .
4- فی «بح» : «بما» .
5- فی «بح» : «السرقة والزنی» .
6- راجع : بصائر الدرجات ، ص 536 ، ح 2 الوافی ، ج 5 ، ص 1067 ، ح 3591 ؛ الوسائل ، ج 27 ، ص 70 ، ح 33226 ، إلی قوله : «ومن فروعهم کلّ قبیح وفاحشة» ملخّصا .
7- فی «بح» : «فإنّ» .
8- فی «د ، بح» : «فقال» .
9- فی المرآة : «أی یطّلع علی عیب نفسه قبل أن یطّلع غیره علیه» .
10- «الفاقة» : الفقر والحاجة . القاموس المحیط ، ج 2 ، ص 1219 (فوق) .
11- فی الوافی : «غنی» . والغناء _ بالفتح والمدّ _ : النفع . لسان العرب ، ج 15 ، ص 136 (غنا) .
12- فی شرح المازندرانی : «محاورة» بالحاء المهملة .
1 تا 872