"
backnext
مطالعه کتاب بانک جامع مناسبت ها
فهرست کتاب
مشخصات کتاب


مورد علاقه:
0

دانلود کتاب


مشاهده صفحه کامل دانلود

رسیدند … در این هنگام زنان اهل آن وادی گرد ایشان جمع شدند و چند روز عزداری کردند

آدرس:

بحار الأنوار، ج 45، ص 146.

زیر عنوان:

اربعین حسینی

متن:

عطیّه العُوفی: … فَخَرَّ [جابِرٌ] عَلَی القَبرِ مَغشِیّاً عَلَیهِ فَرَشَشتُ عَلَیهِ شَیئاً مِنَ الماءِ فَأفاقَ ثُمَّ قالَ یا حُسَینُ - ثَلاثاً - ثُمَّ قالَ: أحَبیبٌ لایُجیِبُ حَبیبَهُ ثُمَّ قالَ أنّی لَکَ بِالجَوابِ … و فُرِّقَ بَینَ بَدَنِکَ و رَأسِکَ

ترجمه:

… جابر به حالت غش روی مزار [امام حسین علیه السلام] افتاد؛ به صورتش آب پاشیدم؛ به هوش آمد. آن گاه سه بار گفت: "یا حسین!" سپس گفت: "آیا دوست جواب دوستش را نمی دهد؟" آن گاه گفت: "چگونه می توانی جواب دهی در حالی که بین بدن و سرت فاصله افتاد است؟

آدرس:

بحار الأنوار، ج 68، ص 130.

مناسبت 02: عنوان مناسبت: ورود اهل بیت سیدالشهداء به کربلای حسینی (61 ق)

شرح مناسبت:

بنا بر روایتی مقارن چهلمین روز شهادت امام حسین(ع) کاروان اهل بیت پیامبر(ص)، پس از افشای ماهیت ضد اسلامی یزید و حقانیت امام حسین(ع)، به سرزمین کربلا بازگشتند. بنابر همین روایت، خاندان امام حسین(ع) در آنجا با صحابی بزرگ پیامبر، جابر بن عبداللَّه انصاری و عده ای دیگر از یاران امام(ع) مواجه شدند که برای زیارت قبر امام حسین(ع) آمده بودند. آنان با سوگواری و سوز و گدازی حسرت بار، یاد آن امام شهید و مظلوم را گرامی داشتند و پس از مدتی راهی مدینه شدند.

مناسبت 03: عنوان مناسبت: ورود "جابربن عبداللَّه انصاری" به سرزمین کربلا و زیارت قبر مبارک امام حسین(ع) (61 ق)

مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد

مناسبت 04: عنوان مناسبت: درگذشت شیخ "جعفر شوشتری" محقق و عالم بزرگ مسلمان (1303 ق)

شرح مناسبت:

شیخ جعفر بن حسین بن علی شوشتری ازمحققین و علمای بزرگ اسلام و فقیهان عالی مقام و مجتهدین امامیه بود. اوقات او در امور دینی و ارشاد مردم و موعظه سپری گردید. وی از شاگردان محمدحسن نجفی، صاحب جواهر، شیخ مرتضی انصاری و شریف العلمای مازندرانی و دیگر بزرگان بود. وی اولین کسی است که درمسجد سپهسالار تهران اقامه ی جماعت نمود. وی در حوالی کرمانشاه بدرود حیات گفت و جنازه اش به نجف منتقل و مدفون شد. از شیخ جعفر شوشتری تالیفات ارزشمند و متعددی به جای مانده که هر یک از آن ها، نشان دهنده ی وسعت فکر و دقت نظر اوست. اصول الدین، الخصائص الحسینیه و مجالسُ البُکا از آن جمله اند.

مناسبت 05: عنوان مناسبت: تولد آیت اللَّه العظمی "مرعشی نجفی" (1315 ق)

مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد

روز 21

مناسبت 01: عنوان مناسبت: تولد سراج الدّین "ارمَوی" دانشمند منطق، فقیه و متکلم شهیر (594 ق)

شرح مناسبت:

ابوالثناء محمدبن ابی بکر بن احمد، معروف به سراج الدین ارمَوی (منسوب به ارومیه) از علمای بزرگ معقول می باشد و در منطق و کلام بسیار متبحر بود. وی در این رشته ها، بی نظیر و محل توجه صاحبان فن و فضلاء قرار داشت و کتب متعددی تدوین کرد که البَیان، اللُّباب، مُختَصرُ الاربعین و مَصالحُ الانوار از آن جمله اند.

روز 22

مناسبت 01: عنوان مناسبت: درگذشت "ابن نُقطه" عالم و حدیث شناس (629 ق)

شرح مناسبت:

محمد بن عبدالغنی بن ابی بکر معروف به ابن نقطه از کودکی به حدیث علاقه داشت و برای استماع حدیث سفرهای بسیار کرد. وی بدین منظور به خراسان، شام و مصر عزیمت نمود و ضمن گردآوری حدیث، شاگردان زیادی نیز تربیت کرد که آنان از استاد خود، احادیث فراوانی روایت کرده اند. از میان شاگردان ابن نقطه می توان ابن عساکر را نام برد. الاستدراک کتاب معروف ابن نقطه می باشد.

مناسبت 02: عنوان مناسبت: تولد میرزا "محمدباقر خوانساری" فقیه و محدّث (1226 ق)

شرح مناسبت:

میرزا محمدباقر بن میرزا زین العابدین خوانساری از علمای بزرگ قرن سیزده و چهارده هجری، در 1226 ق در خوانسار به دنیا آمد. وی فقیه اصولی، محدث رجالی، ادیب و محقق برجسته بود و ریاست علمی مذهبی در اصفهان را به عهده داشت. حوزه ی درس او محل استفاده ی افاضل بسیاری از جمله شیخ الشریعه ی اصفهانی، سیدابوتراب خوانساری و سیدمحمدکاظم یزدی و دیگران بوده است. احسنُ العطیه، حاشیه ی شرح لمعه، قرهالعین، روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات و … از تالیفات این عالم برجسته می باشند.

روز 23

مناسبت 01: عنوان مناسبت: رحلت آیت اللَّه "شیخ محمد باقر آقانجفی اصفهانی" عالم بزرگ مردمی (1301 ق)

شرح مناسبت:

شیخ محمدباقر آقانجفی اصفهانی در سال 1234 ق متولد شد و پس از تحصیل در رشته های مختلف علوم دینی در اصفهان برای تکمیل تحصیلات به نجف رفت. آقا نجفی پس از بازگشت از نجف، در اصفهان ساکن شد و به تعلیم و تربیت شاگردان و نگارش کتاب پرداخت. وی دارای نفوذ فراوان اجتماعی بود. به امر به معروف و نهی از منکر و اجرای حدود الهی اهمیّت زیادی می داد و با منحرفان مقابله می کرد. به همین دلیل، آقانجفی در میان مردم از محبوبیت بسیار برخوردار بود. لَبُّ الفقه و لُبُّ الاصول از کتاب های ایشان است.

مناسبت 02: عنوان مناسبت: تشکیل دولت موقت در کرمانشاه "اعضای کمیته مهاجرت" (1334 ق)

شرح مناسبت:

کمیته ی دفاع ملی در قم از سران دموکرات مانند سلیمان میرزا، میرزا سلیمان خان میکده، میرزا محمدعلی خان کلوپ، وحید الملک و عده ی دیگری تشکیل شد که با مأمور دولت آلمان به نام شونمان همکاری می کرد. اعضای این کمیته با حمله ی قوای روس به قم، از آنجا بیرون رفته و عده ی زیادی از مجاهدین نیز با آنان همراه شدند. این گروه که افرادی مانند سیدحسن مدرس و علی اکبر دهخدا نیز در آن شرکت داشتند به اصفهان و سپس به سوی کرمانشاه رفتند. در آن شهر نظام السلطنه ی مافی نیز به آنان پیوست و یک دولت ملی به ریاست نظام السلطنه تشکیل شد و مدرس نیز وزیر عدلیه ی این دولت گردید. سرانجام نیروهای روسیه ی تزاری در خانقین عراق، نیروهای دولت ملی را شکست دادند.

روز 24

مناسبت 01: عنوان مناسبت: درگذشت "ابن دُرُستویه" عالم نحو و حدیث (347 ق)

شرح مناسبت:

ابومحمد، عبداللَّه بن جعفر بن محمد ابن دُرستویه، نحوی بزرگ، لغوی و ادیب، متولدِ سال 258 ق در بغداد می باشد. وی در علم حدیث نیز دست داشت و در نحو از علی بن عیسی رمانی و مُبرّد و ابن جِنّی پیروی می کرد. از آثار وی می توان کتاب الارشاد، الکتّاب، اخبارالنحویین و معانی شعر را نام برد. وفات ابن درستویه در 88 سالگی در بغداد واقع شد.

مناسبت 02: عنوان مناسبت: رحلت "اسماعیل بن عُبّاد" وزیر دانشمند آل بویه (385 ق)

شرح مناسبت:

ابوالقاسم اسماعیل بن عُبّاد فرزند عباس معروف به صاحب بن عُبّاد در سال 326 ق در اصفهان به دنیا آمد. پدر و اجداد صاحب از بزرگان و سرشناسان اصفهان بوده و مرتبه ی وزارت داشتند. پس از فراگیری مقدمات در اصفهان، راهی ری گردید و در محضر ابن عمید، وزیر دانشمند و شَهیر آل بویه حاضر شد. وقتی که ابن عمید توانایی اسماعیل را در انشای متون ادبی دید، او را به دبیری و نویسندگیِ حاکم اصفهان انتخاب کرد و پس از 13 سال به وزارت رسید. او شیعی مذهب بود و در ترویج تشیع تلاش کرد. صاحب، تا آخرین لحظات عمر از علم اندوزی غافل نگردید و دانش گستری را سرلوحه ی خویش قرار داد. همچنین آثار و تالیفات فراوانی از وی به جا مانده است که بیان گر احاطه ی او بر علوم زمان می باشد. صاحب در فن نویسندگی و کتابت نیز مهارتی عجیب داشت و در این زمینه دارای سبک و روش بود. وی در اواخر عمر علی رغم بیماری، از امور کشور مطلع می گشت. سرانجام مشتاقانه به لقای پروردگار رسید و در 59 سالگی جان به جان آفرین