ايمان و اخلاص ، جاندارى و گرمى خاصى به آن بخشيده است ، شرح داده شده است ، و با استعمال فعل نقلى (زمان حال به معنى ماضى ) خاصى به انشاى خود مى دهند.

داستان از حجة الوداع يعنى از سفر پيغمبر از مدينه به مكه شروع مى شود و حتى براى بيشتر روشن كردن صحنه ، نظر جامعى به محيط داستان انداخته شده و دورنمايى از وضع اسلام در سال دهم هجرى آورده شده است تا خواننده - به اصطلاح نويسندگان - بتواند در نقطه مرتفعترى بايستد، و از آنجا چشم انداز اين تاريخ را با همه سعه و پهناورى آن بينند. سفر حج آغاز مى شود؛ هجوم واردين به مدينه ، جوش جمعيت ، تشكيل كاروان ، احرام پيغمبر، و بسيارى مناظر ديگر كه در اين پرده نقاشى تصوير شده است ، زيبا و ديدنى است .

در فصول بعد، كار در زمينه تحقيق و تتبع است و البته انشا مناسب با آن زمينه است ، مرجع مؤ لفين در اين بخش ، كتاب (الغدير) علامه امينى بوده است كه بدون شك ، جامعترين و وثيق ترين منابع موجود در اين باب است . در مواردى هم به منابع ديگرى نيز مراجعه داشته اند كه نام آن ها در ذيل صفحات ثبت شده است . اين تقيد به ذكر مرجع در پاى صفحه نيز از مزاياى اين نوشته است و كارى است كه بسيارى از تاريخ نويسان . هنوز از اهميت آن غفلت دارند و اميد است كه كم كم به اين رسم پسنديده در نوشته هاى استنادى عادت كنند و با آن ماءنوس