ماهنامه موعود74

پرواز با یک بال

سردبیر

السلام علی ربیع الانام و نضره الایام

سلام بر بهار آفرین، بر باعث حیات دل، بر او که آفریده ها در نسبت با او و حیات او زندگی می کنند و در نسبت با او تجدید حیات می یابند و به واسطه و اذنش از خوان گسترده حضرت خداوندی روزی برمی دارند.

ماه ربیع و فصل بهار بر همه اهل قبله مبارک باد!

امسال، ماه ربیع و فصل بهار قرین و همراهند. بعد از مویه های غریبانه محرم و صفر و انجماد و فسردگی دی و بهمن. وااسفا از فسردگی جسم ها از بیداد سرما و یخبندان و پژمردگی جان ها از بیداد اشقیا و ظالمان.

شاید شنیده یا خوانده اید که حضرت صاحب الزمان، ارواحناله الفداء، در «نوروز» ظهور می کنند. شاید این روز در بهار باشد و یا، روز نوی که با خود بهار را به ارمغان می آورد حتی اگر زمستان باشد. قیام در اوج مویه های غریبانه و سوگواری محرم با شعاری که بر پرچم نقش بسته: «یالثارات الحسین(ع)». وقتی که خونخواه حسین(ع)، یک بار و برای همیشه به این سؤال و انتظار پاسخ می دهد: «این الطالب بدم المقتول بکربلا؟»

چه کسی می پذیرد واسپس آن همه دوری، پاسخ این پرسش و تمنا، اشاره انگشت به نقطه ای دور و گم و گول باشد؟

آن روز، طالب و مطلوب، آشکارا، در میانه روز و میان خلق عالم، روبروی هم قرار می گیرند.

طالب؛ خونخواه حسین(ع) و شهیدان دشت نینوا. فرزند حسین(ع)، از جنس حسین(ع) و هم خو با حسین(ع)