- مشخصات كتاب
- معرفي
- قصايد و قطعات
- حرف ا
- حرف ب
- حرف ت
- شماره 8: اي دوست بيار آنچه مرا داروي خوابست
- شماره 9: نه اين دل ما غارت تركان تتارست
- شماره 10: نه ابرست و نه خورشيد، نه بادست و نه گردست
- شماره 11: خلدست وليكن نه درو جوي عقارست
- شماره 12: نبيذ غارجي رسم كرامست
- شماره 13: ماه شدن و آمدن راه رزانست
- شماره 14: آرام من و مونس من روز و شب اينست
- شماره 15: با غرفهٔ فردوس به فردوس قرينست
- حرف د
- شماره 16: داد زمانه بده كايزد داد تو داد
- شماره 17: زان ده مرا كه رنگش چون جلنار باشد
- شماره 18: نبيذگير و مده روزگار نيك به بد
- شماره 19: مژه در ديدهٔ او خار مغيلان گردد
- شماره 20: گيتي آراسته چو خلد مخلد
- شماره 21: باغ پر گلبن كند، گلبن پر از ديبا كند
- شماره 22: لب من خدمت خاك كف پاي تو كند
- شماره 23: روز طواف ساقي خورشيد خد بود
- شماره 24: شب جشن سده را حرمت، بسيار بود
- شماره 25: تا به سحرش ديدهٔ هر گلبني ناظر شود
- شماره 26: و گر امروز شكيبا شد فردا نشود
- حرف ر
- حرف ز
- حرف س
- حرف ش
- حرف ق
- حرف گ
- حرف ل
- حرف م
- حرف ن
- حرف و
- حرف ه
- حرف ي
- شماره 59: سنبلش چون پر طوطي، روي چون فر هماي
- شماره 60: مجلس چرا نسازي، باده چرا نياري
- شماره 61: تا از چه برآشوبي، يا از چه بيازاري
- شماره 62: با لالهٔ لعل و با گل خمري
- شماره 63: كه زندهست جمشيد را دختري
- شماره 64: كه باغ و راغ و كوه و دشت پر ماهست و پرشعري
- شماره 65: كه بانگ چنگ فرو داشت عندليب رزي
- شماره 66: به سوي سبزه برون آمد هر محبوسي
- شماره 67: كز هجي بينم زيان و از مدايح سود ني
- شماره 68: كه داراي دهرست و دادار مولي
- شماره 69: تمثالهاي عزه و تصويرهاي مي
- شماره 70: وز باغ خويش باغ ارم رد كند همي
- شماره 71: چو آشفته بازار بازارگاني
- شماره 72: زشتي از روي نكو زشت بود گر داني
- شماره 73: پوشيده ابر دشت به ديباي ارمني
- شماره 74: يكي رهت بنمايم اگر بدان بروي
- شماره 75: اعوجي مادرش و آن مادرش را يحموم شوي
- شماره 76: چون بهشت عدن شد هر مهمهي
- شماره 77: تا كس نفرستيم و نخوانيم نيايي
- شماره 78: گرفتمت كه شدي آنچنان كه ميبايي
- شماره 79: درآورد در كار من بينوايي
- مسمطات
- در وصف خزان و مدح سلطان مسعود غزنوي
- در وصف خزان و مدح سلطان مسعود غزنوي
- در تهنيت جشن مهرگان و مدح سلطان مسعود غزنوي
- در وصف بهار و مدح ابوحرب بختيار محمد
- در تهنيت عيد و مدح سلطان مسعود غزنوي
- مسمط چهارم
- در مدح خواجه خلف، روحالرسا ابوربيع بن ربيع
- در وصف خزان و مدح سلطان مسعود غزنوي
- در وصف صبوحي
- در وصف بهار و مدح محمدبن نصر سپهسالار خراسان
- در مدح سلطان مسعود غزنوي
- رباعيات
- ابيات پراكنده
ديوان اشعار منوچهري دامغاني
مشخصات كتاب
شماره كتابشناسي ملي : ف 351
سرشناسه : منوچهري دامغاني عنوان و نام پديدآور : ديوان اشعار منوچهري دامغاني نسخه خطي]منوچهري دامغاني وضعيت استنساخ : قرن پنجم ق آغاز ، انجام ، انجامه : آغاز نسخه بسمله همي ريزد ميان باغباغ لولوها بزيورها همي سوزد ميان راغ عنبرها بمجمرها
انجام نسخه شد روشني از روز سياهي زشبم اكنون نه شبم شبست نه روزم روز
: معرفي كتاب طرز تنظيم اين نسخه بدينقرار است از صفحه 1 تا 4 مقدمه كاتب از صفحه 5 تا 180 قصائد، مرتب شده برحسب حروف تهجي آخر قوافي از صفحه 181 تا 248 مسمطات از صفحه 248 تا 255 غزليات از صفحه 255 تا 260 رباعيات مشخصات ظاهري : 128 برگ 11 سطر كامل اندازه سطور 45x65
يادداشت مشخصات ظاهري : نوع كاغذ: فرنگي
خط: نستعليق
تزئينات جلد: تيماج قرمز، يك لائي 130 x 210
تزئينات متن سرلوحه زر و شنجرف و لاجورد و سبز، داراي دو جدول 1- سياه و قرمز و آبي 2- سياه و زر، ميان مصرعها دو جدول زر وسياه سرفصلها با مركب آبي
معرفي
منوچهري دامغاني سراينده سده پنجم هجري توجه ويژه اي به زبان و ادبيات عرب داشته است. به كارگيري واژه ها و اصطلاحات عربي، حتي واژه هاي غريب و نامانوس، اشاره به نام نزديك به سي سراينده عرب در ديوان او، اشاره به مطالعه و حفظ ديوانهاي سرايندگان عرب، بهره گيري از اسلوب و درون مايه سروده هاي عربي، برخي از مصاديق اين توجه محسوب مي شوند. مقاله حاضر در حوزه ادبيات تطبيقي و با هدف بررسي ميزان تأثيرپذيري منوچهري دامغاني از معلقه امرؤالقيس انجام شده است. نتيجه