رسالت فردی و شخصی انسان منتظر
مشخصات کتاب
شماره کتابشناسی ملی : ایران 81-37338 سرشناسه : اوسط خانجانی علی عنوان و نام پدیدآور : رسالت فردی و شخصی انسان منتظر/ اوسطخانجانی علی منشا مقاله : ، موعود، ش 33 ، (شهریور و مهر 1381): ص 44 - 46. توصیفگر : محمدبن حسن عج ، امام دوازدهم توصیفگر : عصر غیبت توصیفگر : انتظار منجی
مقدمه
از جمله موضوعاتی که در دستگاه اندیشه شیعی جایگاه مهم و تعیین کننده ای دارد، انتظار دولت آرمانی و حکومت عادلانه سلیمان اقلیم وجود و قطب و قلب عالم امکان، ذخیره خدا و خاتم الاوصیاء امام مهدی (ع) است.این مسئله دلواپسی مقدس هر شیعه بصیر و آرمانگرا و رمز پویایی و پایائی مکتب «تشیع» و پشتوانه کارآمدی دین به طور اعم و «اسلام» عزیز به طور اخصّ در اداره زندگی انسان است.هدف این مقاله تبیین رسالت و مسؤولیت انسان منتظر در دوران غیبت امام (ع) است که با چند پیش فرض ارایه می گردد.
پیش فرض ها
1. اندیشه مهدویت حاصل رویکردی منطبق با غایتمند بودن نظام آفرینش نسبت به فرجام بشریت است. بر اساس این دیدگاه بشریت غایت و سر انجامی دینی دارد. به عبارتی روشن تر سرانجام دین است که مدیریت جوامع انسانی را بر عهده می گیرد. فیلسوف متأله استاد شهید مطهری (اعلی الله مقامه) در این باره می نویسد: «اندیشه پیروزی نهایی نیروی حق و صلح و عدالت بر نیروی باطل و ستیز و ظلم، گسترش جهانی ایمان اسلامی، استقرار کامل و همه جانبه ارزش های انسانی، تشکیل مدینه فاضله و جامعه ایده آل و بالاخره اجرای این ایده عمومی و انسانی به وسیله شخصیتی مشخص و عالیقدر که در روایات متواتر اسلامی از او به «مهدی» تعبیر شده است؛ اندیشه ای است که کم و بیش همه فرق و مذاهب اسلامی با تفاوت ها و اختلاف هایی بدان مؤمن و معتقدند. این اندیشه بیش از هر چیز مشتمل بر عنصر خوشبینی نسبت به دوران کلی نظام طبیعت و سیر تکاملی تاریخ و اطمینان به آینده و طرد عنصر بدبینی نسبت به پایان کار