وآله وسلّم _ گرد آمدند تا با او درگیر شوند، آن حضرت با نام خدا از خانه خارج گردید و مشتی خاک بر سر و روی آنان پاشید و آنان با اینکه حاضر بودند آن حضرت را ندیدند.و نیز از «ابن عباس» آورده اند که: قریش درب خانه پیامبر _ صلّی اللّه علیه وآله وسلّم _ اجتماع نمودند و گفتند: «اگر محمّد بخواهد داخل خانه شود، همگی بصورت یکپارچه بر ضد او بپا خواهیم خواست».امّا پیامبر گرامی _ صلّی اللّه علیه وآله وسلّم _ وارد شد و خدا در برابر دیدگان و پشت سر آنان دیواری قرار داد که آنان پیامبر _ صلّی اللّه علیه وآله وسلّم _ را ندیدند. پیامبر نماز خواند و به خانه بازگشت و مشتی خاک بر سر و روی آنان پاشید و آنان آن وجود گرانمایه را ندیدند. هنگامی که پیامبر از آنجا گذشت، قریش خاک و گرد و غبار را که در هوا پراکنده بود دیدند و گفتند: «این همان سحر و جادوی «ابن ابی کبشه» [2] یعنی محمّد _ صلّی اللّه علیه وآله وسلّم _ است». [3] .طبری، در تفسیر آیه ی مبارکه روایتی آورده است که: ابو جهل گفت: «اگر محمّد را ببینم، چنین و چنان می کنم». که این آیه شریفه نازل گردید:(إنّا جعلنا فی أعناقهم أغلالاً فهی إلی الاذقان فهم مقمحون وجعلنا من بین أیدیهم سدّاً ومن خلفهم سدّا...). [4] .ما در گردنهای آنان غلهایی قرار دادیم، از این رو، سرهایشان بسوی بالاست و نمی توانند پایین بیاورند. و ما در برابر آنان، دیواری کشیدیم و در پشت سرشان (نیز) دیواری و بر دیدگانشان نیز