و ناصر مكارم شيرازي خواندم و درس تفسير قرآن را بيشتر در محضر آيت الله خزعلي و آيت الله مكارم شيرازي (مد ظلهما) آموختم.

در سال 1347 شمسي در كنار تحصيل، ذوق و هنر نويسندگي و انجام مسؤوليت تبليغي به وسيله قلم و عوامل ديگر موجب شد كه با جمعي از دوستان در جلسه هفتگي آموزش نويسندگي كه در خانه حضرت آيت الله ناصر مكارم شيرازي، تشكيل مي شد، شركت كردم. در اين جلسه پربار، آيين نويسندگي را آموختم و با مقاله نويسي و ارائه آن، چنين نتيجه گرفتم كه مي توانم در اين راستا موفق شوم. در همان سال، نخستين كتاب به نام «سيماي بلال حبشي» را در قطع جيبي به رشته تحرير درآوردم كه توسط انتشارات علامه قم به چاپ رسيد. به اين ترتيب آغاز كار نويسندگي اينجانب در سال 1347 شمسي در قم، شروع شد. از آن پس تاكنون در كنار تحصيل و تبليغ و برنامه هاي حوزوي، همچنان به كار نويسندگي اشتغال دارم و اكنون اين كار، در متن زندگي ام قرار دارد.

يكي از كارهاي مثبت و مفيدي كه توفيق شركت در آن را به عنوان همكاري داشتم، تحرير «تفسير نمونه» در 27 جلد، تحت نظر آيت الله العظمي آقاي مكارم شيرازي و سپس «تفسير پيام قرآن» به همان نحو (كه بخش عقايد آن در ده جلد چاپ و انتشار يافته) مي باشد كه اين همكاري در تحرير «تفسير پيان قرآن» همچنان ادامه دارد.

نوشته هاي اينجانب _ اعم از تأليف و ترجمه _ در موضوعات مختلف ديني، از تفسير، عقايد، پنديات، امور سياسي و اجتماعي، حديث و تاريخ و