ابن ابي الحديد مي نويسد: «چون معاويه خواست براي پسرش يزيد بيعت بگيرد، اقدام به مسموم نمودن امام مجتبي (ع) كرد، زيرا معاويه براي گرفتن بيعت به نفع پسرش و موروثي كردن حكومتش مانعي بزرگ تر و قوي تر از حسن بن علي (ع) نمي ديد، پس معاويه توطئه كرد، آن حضرت را مسموم نمود و سبب مرگش شد.»

در اين توطئه، بيش ترين نقش را مروان بن حكم كه فرماندار مدينه بود ايفا كرد. وقتي معاويه تصميم بر اين جنايت هولناك گرفت، آخرين مرتبه، طي نامه اي سري از مروان فرماندار خويش خواست تا در مسموميت حسن بن علي(ع) سرعت گيرد و آن را در اولويت قرار دهد.

مروان جهت اجراي اين توطئه مامور شد با جعده دختر اشعث همسر امام مجتبي (ع) تماس برقرار كند. معاويه در نامه اش نوشته بود كه جعده يك عنصر ناراضي و ناراحت است و از جهت روحي مي تواند با ما همكاري داشته باشد و سفارش كرده بود كه به جعده وعده دهد بعد از انجام ماموريتش او را به همسري پسرش يزيد درخواهد آورد و نيز توصيه كرده بود صد هزار درهم به او بدهد.

بنا به گفته شعبي: چون جعده امام مجتبي (ع) را مسموم كرد، معاويه صدهزار درهم را به او داد، ليكن از ازدواج با پسرش يزيد سرباز زد و در پيامي برايش نوشت: «چون علاقه به حيات و زندگي فرزندم يزيد دارم، نمي گذارم با تو ازدواج كند.».

امام صادق (ع) فرمود: جعده زهر را گرفت و به منزل آورد. آن روزها امام مجتبي (ع) روزه داشت و روزهاي بسيار گرمي بود، به هنگام افطار خواست مقداري شير بنوشد، آن ملعون زهر را در ميان