زمخشري در كشاف در معناي اسوه دو احتمال ذكر كرده است يكي اين كه خود رسول خدا (ص) في نفسه «أسوه حسنه و مقتدي به است ديگري اين كه در وجود رسول خدا (ص) خصلتي هست كه جا دارد مردم به آن حضرت در آن صفت اقتدا كنند.در روايات با بررسي احاديث مشتمل بر واژه اسوه به دست مي آيد كه آن لا اقل به سه معنا به كار رفته است اول به معناي مصدري يعني اقتدا و پيروي عمده روايات به همين معنا آمده است مانند: «فلك بابي عبد الله الحسين - صلوات الله عليه - اسوة اي الاقتداء اي شابهته في الغربه بر شماست كه از امام حسين (ع) پيروي كنيد»دومي به معناي الگو و مقتدي است مانند: «و انصح لمن استشارك و اجعل نفسك اسوة لقريب المسلمين و بعيدهم هر كه را از تو مشورت خواست نصيحت كن و خويشتن را الگو براي مسلمانان دور و نزديك قرار بده »سومي به معناي سنت و روش است مانند: «كان في الزمن الاول ملك له أسوة حسنة في أهل مملكته در مملكت داري و برخورد با رعيت روش و سنت حسنه اي داشت مؤيد اين معنا روايت ديگري است كه در آن اسوه و سنت در كنار هم آمده است «... فصارت اسوة و سنة »«قدوه دو بار در قرآن آمده است يكي در مورد تبعيت از هدايت هاي انبياء:اولئك الذين هدي الله فبهديهم اقتده و ديگري در مورد تبعيت گمراهان از سنت آبا و اجداد خود: انا وجدنا آبائنا علي أمة و