- مشخصات كتاب
- مقدمه
- زمينه بحران
- تعريف بحران
- مشخصات وضعيت بحراني
- اشاره
- امام حسين و مديريت بحران
- اشاره
- ويژگيهاي رهبر
- قاطعيت
- داشتن هدف روشن
- دين داري همراه بصيرت
- مشورت در امور
- استقبال از سختيها
- دينداري همراه با غيرت و حميت
- ويژگيهاي پيرو
- وفاداري
- مقاومت
- الگوهاي كهنسال
- الگوي نادمان
- راز دار
- علاقه مند به رهبر
- جان نثار
- معتقد
- شجاع
- شهيد سياه و الگويي سفيد
- استراتژي و سياستهاي مقابله
- اشاره
- تاكتيكهاي نظامي
- حفاظت شخصي
- گزارشگر اطلاعاتي
- خنثي كردن توطئه ترور
- جمع آوري اطلاعات
- مصادره
- جذب نيرو
- تصفيه نيرو
- آرايش اردوگاه
- سازماندهي
- ايجاد مانع
- مهلت خواهي شب عاشورا براي نماز و دعا و تلاوت قرآن
- بي ياوري و غربت
- روشهاي رواني، تبليغي
- نامشروع دانستن خلافت يزيد
- شهود صحنه
- ارتباط تشكيلاتي
- سنجش افكار
- مشروعيت نهضت
- بهره گيري عاطفي
- اتمام حجت
- آماده سازي
- جبران كميت با كيفيت
- تقويت بعد معنوي
- رجز
- افشاگريهاي اسرا
- مجالس يادبود
- فرهنگ گريه و نوحه
- نكات كليدي مورد استفاده
- ويژگيهاي رهبر
- ويژگيهاي پيرو
- پاورقي
امام حسين(ع) و رهبري بحران از مكه تا كربلا
مشخصات كتاب
عنوان : امام حسين (ع) و رهبري بحران از مكه تا كربلا
پديدآورندگان : امام سوم حسين بن علي(ع)(توصيف گر)
جعفر رحماني(پديدآور)
وضعيت نشر : قم: جعفر رحماني، 1387
نوع : متن
جنس : مقاله
الكترونيكي
زبان : فارسي
توصيفگر : مسافرت
مقدمه
بحران اختلالي است كه از جهت سطح، كل سيستم و از جهت نوع فيزيكي يا نمادي، سيستم را تهديد كرده و به مخاطره مي اندازد. بحران ممكن است به دو صورت در جامعه به وجود آيد، يكي در زماني كه كل سيستم از جهت مادي و فيزيكي تحت تاثير قرار گرفته و حيات آن به مخاطره افتاده باشد؛ ديگر آنكه سيستم به جهت مسائل اعتبار و حيثيت اجتماعي و به طور نمادين دچار بحران گرديده و به ورطه سقوط كشانده شود. بحران كربلا از نوع دوم محسوب مي شود. در اين مقاله توضيح داده شده است كه در مديريت بحران موفق، سه عامل، نقش تعيين كننده دارد كه در نهضت كربلا به رهبري امام حسين (ع) به روشني نمايان است: ويژگي هاي رهبري چون قاطعيت، هدف روشن، عقيده همراه با بصيرت، مشورت در امور و... ويژگي هاي پيرو چون وفاداري، مقاومت، شجاعت و... استراتژي و سياسيت هاي مقابله چون داشتن اطلاعات و خنثي كردن توطئه ها... نويسنده معتقد است امام حسين (ع) پس از عدم بيعت با يزيد و حركت از مدينه به دنبال شرائط مناسبي براي مبارزه با يزيد بود كه با توجه به مركزيت شيعه در كوفه، پس از اعلام آمادگي مردم، آن حضرت به سمت عراق حركت كرد و با درايت و مديريت خود اين هنر را داشت كه مشكل بحران را با موفقيت پشت سر گذارد و آن را به فرصتي