نفس امّاره

يكى از جنبه هايى كه در نفس انسان هست و مربوط به خودِ طبيعى است و تحت فرمان عقل نيست ، همان نفس امّاره است .

اين نام ، در قرآن هم آمده و نفس امّاره ، انسان را به بديها سوق مى دهد ، كه (انّ النّفس لامّارة بالسّوء) .

[ بى گمان ، نفس به بدى امر مى كند .

] اين نفس ، حتّى تحت تأثير عقل جزئى ، با شدتى بيشتر ، در جهت ناصواب عمل مى كند .

خواست نفس امّاره ، آرزوهاى ناصواب است و انسان را فريب مى دهد ، مشغول مى كند ، از حال بازمى دارد و قول آينده مى دهد .

نفس امّاره ، پايگاه شيطان است .

نفس و شيطان هر دو يك تن بوده انددر دو صورت خويش را بنموده اندآمال و آرزوهاى نفس امّاره پايانى ندارد; همچون آب شور كه هر چه بيشتر بنوشيم ، عطش ، فراوانتر مى شود .

دوزخ است اين نفس و دوزخ اژدهاست

كو به درياها نگيرد كم و كاست

هفت دريا را در آشامه