تأسي امام خميني به قيام امام حسين (ع)

مشخصات كتاب

نويسنده : راضيه مهرابي

ناشر : راضيه مهرابي

مقدمه

آن دسته از قيام هايي كه در راه فضايل انساني قرار گرفته اند محدود به زمان خاصي نبوده و پايدارترند و شكست در آنها معنا ندارد. شعاع قيام امام حسين علي رغم سركوب شدن در محرم سال 61 عالم را درنورديد واز فرداي عاشورا صداي عاشورائيان كاخ بيدادگري را لرزاند. يك از اين فريادها كه بعد از نزديك به چهارده قرن از حنجره بزرگ مردي برخاست فرياد حق طلبي ملت ايران در پانزدهم خرداد سال 42 بود كه نهايتاً در سال 57 كاخ فساد و طاغوت را ويران كرد. در اين مقاله سعي شده ميزان تأثيرپذيري قيام مردم ايران به رهبري امام (ره) از نهضت امام حسين از زمان شروع قيام پانزدهم خرداد 42 تا بهمن 57 بررسي شود. هدف از انتخاب اين موضوع آشنايي بيشتر با كلام و انديشه امام خميني و تأثير قيام عاشورا در افكار و آرمان هاي امام خميني كه در انقلاب ايران متجلي شده مي باشد. شايد اين مقاله بتواند سؤالاتي كه ذهن نسل دوم (از جمله نويسنده و سوّم را در اين رابطه پاسخگو باشد. سؤالاتي كه مقاله در پي پاسخ دادن بدان است اين است كه چگونه امام از فرهنگ منحني و متعالي عاشورا در به ثمر رساندن نهال انقلاب استفاده كرد. به نظر مي رسد امام با استفاده از مناسبت هاي مذهبي مانند اربعين و دهه اوّل محرم و عناصر فرهنگي كه از قيام عاشورا در فرهنگ مردم ايران ريشه دوانده مانند حق طلبي و لعن و نفرين ستمگران و روحيه شهادت طلبي و مراسم سوگواري امام حسين (ع) به مبارزه با حكومت شاه پرداختند. ضمن تعريف فرهنگ در اين