مبارزات سياسي امام محمد باقر عليه السلام

مشخصات كتاب

شماره كتابشناسي ملي : ايران82-46549

سرشناسه : آشوري، الف

عنوان و نام پديدآور : مبارزات سياسي امام محمدباقر عليه السلام/ آشوري، الف

منشا مقاله : ، مبلغان، ش 50، (ذيحجه 1424 ه. ق): ص 10 - 18.

توصيفگر : محمدبن علي(ع)، امام پنجم

توصيفگر : مبارزات سياسي

مقدمه

در دوران امام باقر عليه السلام، حاكمان اموي به دليل تعارضات داخلي از نهضت عظيم علمي آن حضرت غافل بودند، ولي اين به معناي در امان بودن آن امام نيست؛ بلكه حجم وسيعي از روايات گوياي اوضاع خشونت آميز آن دوره، و ظلم و تجاوز حاكمان وقت نسبت به دين، مسلمانان و امام آنان است، به گونه اي كه امام عليه السلام بارها تقيه مي كرد و سرانجام نيز بر سر تعارضات مبنايي با نظام خلافت ظالمانه، توسط هشام به شهادت رسيد. درباره اوضاع سياسي عصر آن حضرت كافي است، نگاهي به سيماي حاكمان وقت بياندازيم. 1. مروان بن حكم: مسعودي مي نويسد: مؤمنان در عصر او، در خفا به سر مي بردند و زندگي بر مردم مشقت بار شده بود. شيعيان در معرض خطر جدي بودند و خون و مالشان حرمت نداشت و به علي بن ابي طالب عليهما السلام آشكارا در محافل عمومي دشنام داده مي شد. [1] . او به شيوه ي معاويه، پسرش عبدالملك را وليعهد كرد و بر اثر بيماري طاعون در سال 65 ه··. ق در دمشق درگذشت. [2] . 2. عبدالملك مروان: در سال 73 ه··. ق بعد از پيروزي بر ابن زبير، سلطنت كامل يافت. قبل از خلافت، خود را قرآن دوست معرفي مي كرد، ولي بعد از خلافت، از مستبدترين خلفا شد. [3] وي شراب مي نوشيد [4] و هنگام آغاز حكومت، خطاب به قرآن كريم گفت: