فرقه هاي نوظهور در تضاد با اقتدار ملي و ديني كشورهاي اسلامي

مشخصات كتاب

مؤلف: سعيد زاهد زاهداني

بهائيت آن گونه كه هست / مؤسسه جام جم / چاپ اول / 1387

برگرفته از:

فرقه هاي نوظهور در تضاد با اقتدار ملي و ديني كشورهاي اسلامي

بر اساس نظريه ماكس وبر، رشد سرمايه داري در اروپا مرهون پيدايش پروتستانتيسم و نوگرايي در دين بود. از ديگر آثار اين نوگرايي مذهبي، رشد ناسيوناليزم (اصالت خاك و خون) و تفكيك اروپا به كشورهاي مستقل از كليساي كاتوليك مستقر در رم بود. به عبارت ديگر، با شكسته شدن كيان يا اقتدار مذهب كاتوليك در اروپا، مجال براي رشد ملت گرايي و جدا شدن قوميت هاي مختلف به عنوان كشورهاي مستقل فراهم گرديد. به نظر مي رسد قاعده شكسته شدن كيان يا اقتدار مذهبي و ايجاد زمينه براي پراكنده شدن اجزاي يك كشور، توسط سياستمداران روسيه و انگليس در اوايل قرن نوزدهم در منطقه خاورميانه و آسيا مورد استفاده قرار گرفته باشد. آنان با ايجاد و يا استفاده از نوگرايي ديني در كشورهاي عثماني، هند و ايران، در پي شكستن اقتدار ملي آنان و تقسيم اين كشورها به قطعات كوچك تر بوده اند. ايجاد يا استفاده از وهابيت در عثماني توانست قسمت جنوبي اين كشور را از آنان بگيرد و كشور جدايي ايجاد كند. در هندوستان نيز مرام قادياني تقسيماتي را به وجود آورد. به نظر مي رسد در ايران كمك به رشد بابي گري و بهائي گري، به علت مقاومت دولت، مردم و روحانيت اصيل (به عنوان سنگربانان مذهب) نتوانست اقتدار ملي را كه همان تكيه بر مذهب شيعه بود درهم بشكند و تفرقه ملي ايجاد كند. پس از نااميدي از شكستن اقتدار ملي، استثمارگران درصدد استفاده از اين مسلك در جهت استقرار نظام اجتماعي وابسته به غرب در ايران برآمدند و از اين جنبش