برخورد با ترس

افراد نسبت به ترس به کونه های مختلفی برخورد میکنند، برخی ترس را مایه شکست وعقب افتادکی شمرده مثلاً اکر مجبور شوند شبانه راه جنکل را در بیش کیرند، ممکن است در وسط راه غش کرده وجه بسا از دنیا بروند.

اما عده ای از شجاعت کافی وایمان بلندی برخورداند که نه تنها ترس را مانعی از بیشرفت خویش ندانسته، بلکه آن را سببی برای بهتر کار کردن، وباحذر بودن در مسیر رشد زندکی به شمار میآورند.

آنان با وجود ترس، خود را به لوازم دفاع وبیشکیری از خطرات احتمالی مسلح کرده وبا دقت بیشتر وبا کامهای استوارتر به سوی هدف قدم برمیدارند.

آنان تنها از خداوند ترس حقیقی دارند واز هیج مخلوقی واهمه نداشته ترسی به خود راه نمیدهند.

بیامبر اسلام صلی الله علیه و اله وخاندان کرامیش در این زمینه ودیکر زمینه ها، بهترین وشایسته ترین نمونه میباشند، که بشر باید از آنان سرمشق کیرد، وترس خوب ونابسند را تشخیص دهد، حضرت سید الشهداء علیه السلام نمونه کامل شجاعت وترس از خدا بود، هنکامی که دشمن از همه طرف او را محاصره کرد، لشکریان انبوهی جهت کشتن حضرتش جمع شدند، تمامی یاران وبستکانش را کشتند، وتنها بیعت با یزید را خواستار شدند، حضرت با آنکه به هدف شوم آنان یقین داشت که