در ميان آنان در رستاخيز به صورت عيني در مي آيد و " هادي " به صورت پيشوا و امام، و " هدايت يافته " به صورت پيرو و مأموم ظاهر مي گردد. در مورد گمراه ساختن و اغواء هم همينطور است. قرآن كريم مي فرمايد: «يوم ندعوا كل اناس بامامهم»(اسراء /. 71). " روزي كه هر مردمي را با پيشواي ايشان مي خوانيم ". يعني هر كسي با پيشواي خودش، يعني با همان كس كه عملا الگوي او و الهام بخش او بوده است، محشور مي گردد. درباره تجسم پيشوايي فرعون نسبت به قوم خود در آخرت، مي فرمايد: «يقدم قومه يوم القيمة فاوردهم النار»(هود /. 98). " فرعون پيشاپيش اتباع و پيروانش حركت مي كند، پس در آتش واردشان مي سازد ". فرعون كه در اين جهان، گمراه و پيشواي گمراهان بوده، و گمراهان ديگر قومش گام جاي گام او مي گذاشتند، در آن جهان نيز به صورت قائد و امام آنان مجسم مي شود. فرعون، شفيع و واسطه قوم خود مي باشد هم در دنيا و هم در آخرت. شفيعي است كه در دنيا موجب گناهان و ضلالت ها بوده است و در آخرت واسطه رسانيدن به دوزخ و آتش. شفيع و واسطه بودن او در بردن قوم به دوزخ در جهان آخرت، همانا تجسم واسطه بودن او در جهان دنيا در گمراهي قومش است. نكته جالب در تعبير قرآن اين است كه مي فرمايد فرعون قوم خود را در آن جهان وارد دوزخ مي سازد. قرآن با اين تعبير خود تجسم تأثير فرعون را در گمراهي پيروانش گوشزد مي كند و مي گويد همانطور كه در دنيا فرعون آنها را وارد گمراهي كرد، در آخرت آنها