- مشخصات كتاب
- جلسه اوّل «1»
- جلسه دوم «1»
- جلسه سوم «1»
- جلسه چهارم «1»
- جلسه پنجم «1»
- جلسه ششم «1»
- جلسه هفتم «1»
- * مرورى بر مباحث گذشته ..... ص : 49
- * مشروط نبودن حُرمت اعانه به اثم به «اراده فعليه شخص گناهكار» ..... ص : 51
- صورت بعدى، بستر باز ..... ص : 51
- * مشروط نبودن حُرمت اعانه به اثم به «مدخليت مساعدت» ..... ص : 52
- صورت ديگر، جايى است كه فراهم نكردن اسباب و ..... ص : 52
- * مراد از تهيّه اسباب ..... ص : 53
- * چند مثال از حكم شرع بر طبق درك عقل ..... ص : 53
- * توجيه گرىهاى نفس ..... ص : 55
- * تطبيق بحث با قيام امام حسين ..... ص : 56
- جلسه هشتم «1»
- جلسه نهم «1»
- جلسه دهم «1»
- * مرورى بر مباحث گذشته ..... ص : 77
- * پاسخ به يك پرسش درباره كارشناس دينى ..... ص : 77
- * نحوه اثرگذارى هواى نفس مشروع بر فقيه ..... ص : 78
- * ارتباط «لَاتَعَاوَنُوا» با ذيل آيه شريفه ..... ص : 80
- * دليل چهارم حُرمت اعانه به اثم؛ ادلّه وجوب نهى از منكر ..... ص : 81
- * تقبيح سكوت در برابر منكر ..... ص : 82
- * تطبيق بحث با قيام حسين ..... ص : 84
- جلسه يازدهم «1»
- جلسه دوازدهم «1»
سلوک عاشورایی : منزل اول: تعاون و همیاری - مجموعه قيام و انقلاب امام حسين تعاون
مشخصات كتاب
سرشناسه : تهرانی، مجتبی، 1305 -
عنوان و نام پديدآور : سلوک عاشورایی : منزل اول: تعاون و همیاری/ برگرفته از درس های مجتبی تهرانی.
مشخصات نشر : تهران: موسسه فرهنگی پژوهشی مصابیح الهدی، 1390.
مشخصات ظاهری : 201ص.
فروست : مجموعه قیام و انقلاب امام حسین علیه السلام؛ 1.سلسله جلسات اخلاق و معارف اسلامی.
شابک : 37000 ریال: 978-600-92063-3-9
يادداشت : چاپ دوم: 1390 (فیپا).
یادداشت : کتابنامه : ص. [ 197 ] - 198 ؛ همچنین به صورت زیرنویس.
یادداشت : نمایه.
موضوع : تهرانی، مجتبی،1316 - 1391 . -- وعظ
موضوع : عاشورا
موضوع : همبستگی -- جنبه های مذهبی -- اسلام
رده بندی کنگره : BP10/5/ت96س76 1390
رده بندی دیویی : 297/08
شماره کتابشناسی ملی : 2410559
جلسه اوّل «1»
اشاره
أعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجِيم، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَ الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ وَ لَعْنَةُ اللهِ عَلَى أعْدَائِهِمْ أجْمَعِين.
أعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجِيم، «وَ تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى وَ لَا تَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَديدُ الْعِقاب». «2»
موضوعى كه در اين ايّام- كه متعلّق است به حضرت امام حسين (ع) و آن حركتى كه ايشان براى بقاء اسلام فرمودند- به ذهنم آمد عرض كنم، جنبه هاى مختلفى دارد كه يكى از ابعاد آن، جنبه تاريخى است. البته كسانى كه با مباحث بنده مأنوسند مى دانند كه من معمولًا مباحث تاريخى را مطرح نمى كنم و اگر هم گاهى اين مباحث مطرح شده در راستاى مطالب اساسى بوده است؛ «3» امّا در ابتداى اين بحث به چند حادثه كه در تاريخ حركت امام حسين (ع) اتفاق افتاده است اشاره مى كنم تا موضوع بحث روشن شود.
* چند واقعه تاريخى ..... ص : 1
در تاريخ ثبت است كه معاويه قبل از آنكه از دنيا برود در اواخر عمرش سفرى به مدينه رفت و آن سفر را هم به اين قصد انجام داد كه در مدينه با امام حسين (ع) ملاقات كرده و به خيال خودش حضرت را قانع كند كه ايشان خلافت پسرش- يزيد- را بپذيرند. البته علاوه بر امام حسين (ع) سه نفر ديگر را هم مدّ نظر داشت كه عبارت بودند از عبدالله بن عمر و عبدالله بن زبير و عبدالرحمن بن ابى بكر كه اين چهار نفر كسانى بودند كه در آن زمان و در جامعه اسلامى از جهات مختلف مانند شخصيت خانوادگى، بيش از ديگران مورد توجه بودند. امّا در ميان