معرفى اجمالى
الاربعون حديثا، اثر شيخ منتجب الدين على بن عبيدالله بن بابويه رازى، از علماى قرن ششم است كه چهل حديث در فضيلت اميرالمومنين و 14 داستان در فضيلت ايشان نقل كرده است.
ساختار
در مقدمه كتاب به معرفى مولف، كتاب حاضر و جريان چهل حديث پرداخته و از نسخ كتاب و تحقيق در آن سخن گفته است. در ابتدا چهل حديث با اسناد كامل نقل كرده و در ادامه 14 داستان در فضيلت اميرالمومنين نقل شده است.
گزارش محتوا
تعداد مولفاتى كه براى نايل شدن به ثوابهاى وعده داده شده، رسول خدا به جمعآورى چهل حديث پرداختهاند، بسيار است.
اما در اين ميان برخى طرحى نو در انداخته و شيوهاى جديد در چهل حديثنويسى ايجاد كردهاند. مولف گرانقدر در اين كتاب چهل حديث را از چهل نفر از صحابه رسول خدا گرد آورده است كه همگى درباره فضايل اميرالمومنين است.
اولين حديث اين مجموعه از ابوبكر، دومين از عمر، سومين از عثمان، چهارمين از اميرالمومنين، پنجمين از سعد وقاص و امالسلمه و پس از آن از عبدالرحمن بن عوف، عبدالله بن سعد، ابن عباس، امام حسن و امام حسين، فاطمه زهرا، سلمان فارسى و ساير صحابه نقل كرده است.
وى پس از پايان چهل حديث، چهارده حكايت تاريخى در فضيلت اميرالمومنين را نيز ذكر كرده است.
شيوه نگارش
تمامى روايات مجموعه با اسناد متصل ذكر شدهاند و در بسيارى از روايات افزون بر متن حديث كيفيت نقل حديث نيز ذكر شده است كه آن را به صورت قصهاى تاريخى در آورده و بر جذابيت كتاب افزوده است.
مولف گرانقدر دو بخش روايات و حكايات را از يكديگر جدا كرده است. ابتدا به ايراد چهل حديث كه هدف اصلى كتاب است، مىپردازد و در پايان چهارده حكايت در فضيلت مولا بيان مىكند. او حتى در نقل حكايات سند كامل و متصل خويش را به گوينده حكايت نقل مىكند.
اين شيوه حديث نگارى به خوبى بيانگر كثرت اطلاع و گستردگى دانش نويسنده است كه در يك موضوع چهل حديث را از چهل صحابى رسول اكرم(ص) با اسناد متصل بيان مىكند. اولين حديث اين مجموعه در فضيلت على، فاطمه، حسن و حسين عليهمالسلام است كه پيامبر(ص) جنگ با آنها را جنگ با خود و صلح و سازش با آنها را صلح و سازش با خود مىداند و دوستان آنها را طيب المولد و دشمنان آنان را ناپاك مىخواند.
آخرين روايت از ابى ثابت مولى ابوذر از ام السلمه نقل شده است كه از جدا نشدن على و قرآن خبر مىدهد.
بسيارى از حكايات نقل شده، معجزات و كرامات مولا على(ع) است و اغلب اين كرامات پس از شهادت ايشان واقع شده است.
منابع
1- متن و مقدمه كتاب.
2- كتاب فرهنگ كتب حديثى شيعه اثر سيد محمود مدنى بجستانى.