آرشیو دروس خارج فقه آیت الله العظمی مکارم شیرازی93-92

موضوع: اضافه ی سهویه در سعی

از میان احکام سعی بین صفا و مروه پنج مسأله باقی مانده است که از مسائل مهم می باشد.

امام قدس سره در مسأله ی نهم می فرماید:

(فرع اول:) لو زاد فیه (در سعی) سهوا شوطا أو أزید صح سعیه، و الأولی قطعه من حیث تذکر و إن لا یبعد جواز تتمیمه سبعا،

(فرع دوم:) و لو نقصه وجب. الإتمام أینما تذکر، و لو رجع إلی بلده و أمکنه الرجوع بلا مشقه وجب، و لو لم یمکنه أو کان شاقا استناب،

(فرع سوم:) و لو أتی ببعض الشوط الأول و سها و لم یأت بالسعی فالأحوط الاستئناف. (1)

این مسأله مربوط به کم و زیاد شدن سهوی اشواط سعی است. البته باید توجه داشت که امام قدس سره در این مسأله زیادی و نقیصه ی عمدی را ذکر نکرده است ولی ما بعد این دو را مطرح می کنیم.

امام قدس سره در فرع اول ابتدا صورت زیادی را مطرح می کند. در روایات هم آمده است که گاه بعضی از اصحاب چهارده شوط به جای می آوردند و تصور می کردند که هر رفت و برگشت با هم یک شوط به حساب می آمد. ایشان در این فرع می فرماید: اگر کسی سهوا یک شوط یا بیشتر را در سعی اضافه کند سعیش صحیح است و این زیادی موجب بطلان نیست و اولی این است که هر جا که متوجه شد آن را رها کند. هرچند بعید نیست که آن مقدار که اضافه شده است را به هفت شوط تکمیل کند که لا اقل یک هفت شوط مستحبی را انجام داده باشد.

ص: 1