برپایی شب های عزاداری دست و پا کنند. لذا پس از مشاوره و رایزنی همگانی، خانه یکی از اهالی ده را برای مراسم عزاداری انتخاب می کنند. در برخی مناطق مراسم عزاداری را در خانه ی کسی بر پا می دارند که نوبت نذری(نذر امام) در خانه ی او باشد. پس از توافق بر روی جای مراسم عزاداری، برای یافتن روحانی که مراسم عزاداری را بچرخاند و هر شب به نوبت در جایی سخنرانی کند و روضه بخواند، مشورت می کنند. یافتن روحانی و توافق روی مقدار پولی که به روحانی بدهند از قریه به قریه ای فرق می کند. برخی از قریه ها توانی پرداخت پول زیادی به روحانی نامدار و پرآوازه را ندارند، لذا به سراغ روحانی محلی و یا طلبه های حوزه های علمیه ی محل و مسجد عمومی می روند. گاهی این گونه طلبه ها خود به قریه ها می آیند و مردم آنان را برای روضه خوانی دهه ی محرم دعوت به ماندن می کنند. وقتی روی روحانی توافق شد، شب برپایی مراسم را تعیین می کنند و به روحانی خبر می دهند که در شب موعود، برای برگذاری مراسم دهه ی محرم به قریه آن ها بیاید. وقتی همه چیز برای برپایی مراسم عزاداری آماده شد، صاحب خانه که مراسم عزاداری شب در خانه او برپا می شود، گوسپند یا بز نذری را که از سال گذشته چاق نموده، ذبح می کند و برای عزاداران آب گوشت می پزد. شب که از راه می رسد مردان، زنان و کودکان دسته دسته به خانه صاحب نذری می آیند و به