"
next
back
مطالعه کتاب بانک احاديث اهل بيت عليهم السلام جلد 1
فهرست کتاب
مشخصات کتاب


مورد علاقه:
0

دانلود کتاب


مشاهده صفحه کامل دانلود

بانک احادیث اهل بیت (ع) جلد 1 - (قرآن کریم)

مشخصات کتاب

سرشناسه:مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان،1390

عنوان و نام پدیدآور:بانک احادیث اهل بیت (ع) جلد 1 - (قرآن کریم)/ واحد تحقیقات مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان .

مشخصات نشر:اصفهان:مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان ، 1390.

مشخصات ظاهری:نرم افزار تلفن همراه و رایانه

موضوع : احادیث شیعه

موضوع : اهل بیت (ع)

موضوع : قرآن کریم

قرآن کریم

شناخت قرآن

حدیث1

امام صادق(علیه السلام) فرمودند:

من لم یعرف الحق من القرآن لم یتنکب الفتن؛

هرکس حقیقت را از طریق قرآن نشناسد، از فتنه ها بر کنار نمی ماند.

محاسن 1/341/702

حدیث2

امام علی(علیه السلام) فرمودند:

ان القرآن ظاهره انیق و باطنه عمیق لا تفنی عجائبه و لا تنقضی غرائبه و لاتکشف الظلمات الا به؛

براستی که قرآن ظاهرش زیباست و باطنش عمیق، عجایبش پایان ندارد، اسرار نهفته آن پایان نمی پذیرد و تاریکی های جهل جز بوسیله آن رفع نخواهد شد.

نهج البلاغه خطبه 18

حدیث3

امام علی(علیه السلام) فرمودند:

الا ان فیه علم مایأتی و الحدیث عن الماضی و دواء دائکم و نظم ما بینکم؛

آگاه باشید که دانش آینده، اخبار گذشته و درمان دردهایتان و نظم میان شما در قرآن است.

نهج البلاغه خطبه 157

حدیث4

الإمام علیّ علیه السلام

- وسُئِلَ فَقیلَ : إنَّ فِی القُرآنِ کُلَّ عِلمٍ إلاَّ الطِّبَّ؟: أما إنَّ فِی القُرآنِ لاَیَهً تَجمَعُ الطِّبَّ کُلَّهُ : « وَکُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ » .

امام علی علیه السلام

- در پاسخ این پرسش که : «آیا در قرآن ، همه دانش ها بجز دانش طب هست؟» -: زنهار ! در قرآن ، آیه ای هست که همه طب را یکجا در خود گرد آورده است : (بخورید و بیاشامید ؛ ولی زیاده روی نکنید) .

الدعوات ، صفحه 75 ، حدیث 174 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 267 ، حدیث 42 دانش نامه احادیث پزشکی : 2 / 96

حدیث5

قال الامام الرضا - علیه السّلام - : فی القرآن شفاءٌ من کل داءٍ و قال داووا مرضاکم بالصدقه و استشفوا بالقرآن فمن لم یشفِهِ القرآن فلا شفاء له.

امام رضا - علیه السّلام - فرمود: در قرآن دوای هر دردی است، و (سپس) فرمود: مرض های خود را با صدقه مداوا و آنها را با قرآن شفا دهید، پس کسی را که قرآن شفا ندهد، پس هیچ شفایی برای او نیست.

«مستدرک الوسائل، ج 2، ص 98»

حدیث6

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : شکا رجلٌ الی النبی - صلّی الله علیه و آله - وجعاً فی صدره فقال - صلّی الله علیه و آله - استشف بالقرآن فان الله عزوجل یقول و شفاء لما فی الصّدور.

امام صادق - علیه السّلام - فرمود: مردی به پیامبر از درد سینه شکایت کرد، پیامبر - صلّی الله علیه و آله - فرمود: از قرآن شفا بجوی زیرا که خدای عز و جل می فرماید: قرآن شفا است برای آن چه در سینه ها است.

«الکافی، ج 6، ص 390»

حدیث7

قال الامام الباقر - علیه السّلام - : من لم یُبرئهُ الحمد لم یُبرئهُ شیءٌ.

امام باقر - علیه السّلام - فرمود: هر که را سوره حمد بهبود نبخشد، هیچ چیز او را بهبود نبخشد.

«الکافی، ج 6، ص 458»

حدیث8

قال الامام علی - علیه السّلام - : لا تستشفینَّ بغیر القرآن فانه من کل داءٍ شاف.

امام علی - علیه السّلام - فرمود: به غیر قرآن شفا مجویید، زیرا که از هر دردی، شفا دهنده خواهد بود.

«غرر الحکم، ح 10316»

حدیث9

قال الامام الکاظم - علیه السّلام - : فی القرآن شفاء من کل داءٍِ.

امام کاظم - علیه السّلام - فرمود: در قرآن، شفای هر دردی است.

«مکارم الاخلاق، ص 420»

حدیث10

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : علیکم بالقرآن فانّه الشفاء النافع و الدواء المبارک و عصمه لمن تمسّک به و نجاه لمن تَبِعَهُ.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: بر شما باد به کتاب خدا زیرا قرآن شفایی سودمند و داروی پربرکت است و حافظ کسی است که به آن تمسک جوید و نجات بخش کسی که از آن پیروی کند.

«جامع الاخبار، ج 1، ص 432»

حدیث11

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : خیر الدواء القرآن.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: بهترین دارو، قرآن است.

«آثار الصادق، ح 26469»

حدیث12

قال الامام العسکری - علیه السّلام - : ذلک القرآن یأتی یوم القیامه بالرجل الشاب یقول لربه عز و جل یا رب هذا اظمأتُ نهاره و اَسهرتُ لیلَهُ و قوّیتُ فی رحمتِک طمعهُ و فسحت فی رحمتک امله.

امام عسکری - علیه السّلام - فرمودند: قرآن روز قیامت با شخصی جوان می آید و به پروردگار می گوید: ای خدا این بنده شب کرد روزهایش را و روز کرد شبهایش را در حالی که طمعش را در رحمت تو قوی کرد و سیر کرد آرزوهایش را در رحمت تو.

«مستدرک الوسائل، ج 4، ص 246»

حدیث13

قال الامام الکاظم - علیه السّلام - : من استکفی بآیه من القرآن من الشرق الی الغرب کفی اذا کان بیقینٍ.

امام کاظم - علیه السّلام - فرمودند: هر که به یک آیه قرآن اکتفا کند از شرق تا غرب عالم این آیه کفایت می کند او را اگر همراه با یقین باشد.

«الکافی، ج 2، ص 623»

حدیث14

قال الامام السجاد - علیه السّلام - : لو مات من بین المشرق و المغرب لما استوحشتُ بعد ان یکون القرآن معی.

امام سجاد - علیه السّلام - فرمودند: اگر همه مردمی که ما بین مشرق و مغرب هستند بمیرند من از تنهایی هراس نکنم بعد از آن که قرآن با من باشد.

«الکافی، ج 2، ص 602»

حدیث15

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : إن کتاب الله اصدق الحدیث و احسن القصص.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: همانا کتاب خدا دارای راست ترین سخن ها و بهترین داستان هاست.

«الکافی، ج 3، ص 422»

حدیث16

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : علیکم بتلاوه القرآن فان درجات الجنه علی عود آیات القرآن فاذا کان یوم القیامه یقال لقاری القرآن اقرأ و ارق.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: بر شما باد به تلاوت قرآن، به درستی که درجات بهشت به تعداد آیات قرآن کریم است، پس زمانی که قیامت برپا شود، به قاری قرآن گفته می شود که قرآن بخوان و بالا برو.

«بحار الأنوار، ج 62، ص 370»

حدیث17

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : من اوتی القرآن و الایمان فمثله الا ترجّه ریحها طیب و طعمها طیب و اَمَا الذی لم یؤت القرآن و الایمان مثله الحنظله طعمها سرّ و لاریح لها.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: کسی که به او قرآن و ایمان عطا شده باشد مثل او مثل ترنج است که بوی آن خوب و طعم آن هم خوب و پاک است و کسی که به او قرآن و ایمان عطا نشده باشد مثل آن مثل میوه حنظله است که طعم آن تلخ و بویی هم ندارد.

«الکافی، ج 2، ص 442»

حدیث18

قال الامام السجاد - علیه السّلام - : آیات القرآن خزائن (العلم) فکلما فُتحت خزائنه ینبغی لک ان تنظر ما فیها.

امام سجاد - علیه السّلام - فرمودند: آیات قرآن خزائن و مخزنهایی هستند برای علم، پس هر زمان که باز شدند، سزاوار است بر تو تا بنگری که در آن چیست (و از آن علم گیری).

«الکافی، ج 2، ص 446»

حدیث19

قال الامام علی - علیه السّلام - : ان القرآن ظاهره انیق و باطنه عمیق لا تفنی عجائبهُ و لا تنقضی غرائبه و لا تکشفُ الظلمات الا به.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: به راستی که قرآن ظاهرش زیبا و نیکو و باطن آن عمیق است که از بین نمی رود، شگفتیهای آن زائل نشده و چیزهای نامأنوس آن تمام نمی شود و تاریکی های جهالت گشوده نمی شود مگر با قرآن.

«نهج البلاغه، خطبه 83»

حدیث20

قال الامام علی - علیه السّلام - : کتاب الله بین اظهرکم ناطق لا یعیی لسانه و بیت لا تهدم ارکانه و عزّ لا تُهزمُ اعوانه.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: کتاب خدا که در بین شما است گوینده ای است که زبانش ازگفتن حقایق خسته نمی شود و خانه ای است که ارکانش تا ابد از تندباد حوادث در امان است و عزیزی است که پیروان و یارانش هرگز شکست نمی خورند.

«نهج البلاغه، خطبه 133»

حدیث21

قال الامام علی - علیه السّلام - : و اعلموا أن القرآن هو الناصح الذی لا یَغُشُّ و الهادی الذی لا یضلُّ و المحدث الذی لا یکذب و ما جالسی القرآن احدٌ الا قام عند بزیاده او نقصان زیاده فی هدی او نقصان من عمی.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: بدانید که همانا قرآن پندآموزی است که در کار او فریب وجود ندارد و هدایت گری است که گمراه نمی کند و سخنگویی است که دروغ نمی گوید، هیچ کسی نزد قرآن نمی نشیند مگر این که وقت بلند شدن و جداشدن در او زیادت و یا نقصانی ایجاد شود، زیادی در هدایت و نقصان در جهل و بی خبری او.

«نهج البلاغه، خطبه 176»

حدیث22

قال الامام علی - علیه السّلام - : ان الله سبحانه لم یَعِظْ احداً بمثل هذا القرآن فانه حبل الله المتین و سببَهُ الامین، و فیه ربیع القَلبِ و ینابیع العلم و ما لِلقلب جِلاءُ غیرهُ مع انَّه قد ذهب المتذکرون ... .

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: همانا خداوند سبحان کسی را به چیزی چون قرآن پند نداده است که قرآن ریسمان استوار خدا و وسیله ایمنی بخش است. در قرآن بهار دل و چشمه های دانش است، برای قلب جلایی جز قرآن نتوان یافت، به خصوص در جامعه ای که بیدار دلان رفته اند و غافلان و تغافل کنندگان حضور دارند. پس اگر خیری دیدید از قرآن یاری بگیرید و زمانی که شر و بدی دیدید با قرآن از او جدا شوید و از کنارش بروید.

«نهج البلاغه، خطبه 176»

حدیث23

قال الامام علی - علیه السّلام - : القرآن آمرٌ زاجدٌ و صامتٌ ناطق حجه الله علی خلقه اخذ علیه میثاقهم و ارتهن علیه انفسهم اتمّ نوره و اکمل به دینه.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: قرآن فرماندهی باز دارنده، و ساکتی گویا و حجت خدا بر مخلوقات است. خداوند پیمان عمل کردن به قرآن را از بندگان گرفته و آنان را در گرو دستوراتش قرار داده است. نورانیت قرآن را تمام و دین خود را به وسیله آن کامل فرمود.

«نهج البلاغه، خطبه 183»

حدیث24

قال الامام علی - علیه السّلام - : فهو معدن الایمان و بحبوحته و ینابیع العلم و بحوره و ریاض العدل و غُدرانُهُ و اثافیُّ الاسلام و بنیانُهُ و اودیه الحقّ و غیطانهُ و بحرٌ لا ینزفُهُ المُستنزِفون ... .

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: قرآن معدن ایمان و اصل آن است و چشمه های دانش و دریای علوم است، سرچشمه عدالت و نهر جاری عدل است، پایه های اسلام و ستون محکم آن است، نهرهای جاری زلال حقیقت و سرزمین های آن است. دریایی است که تشنگان آن آبش را تمام نتوانند کشید و چشمه ای است که آبش کمی ندارد، محل برداشت آبی است که هر چه از آن بردارند کاهش نمی یابد و منزلی است که مسافر آن را فراموش نخواهند کرد.

«نهج البلاغه، خطبه 198»

حدیث25

قال الامام علی - علیه السّلام - : ان الله سبحانه انزل کتاباً هادیاً بیّنَ فیه الخیر و الشرّ.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: همانا خداوند سبحان کتابی هدایت گر فرستاد که خیر و شر را آشکارا در آن بیان فرمود.

«نهج البلاغه، خطبه 167»

حدیث26

قال الامام علی - علیه السّلام - : ثم انزل علیه (انزل علی نبیه محمد) الکتاب نوراً لا تطفاً مصابیحه و سراجاً لا یخبوا توقُّدُهُ و بحراً لیدرک قعرُهُ و منهاجاً لا یُضل نهجه و شعاعاً لایظلم ضَوؤُهُ و فرقاناً لا یخمه برهانه و تبیاناً لا تهدم ارکانه.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: سپس خداوند قرآن را بر پیامبر - صلّی الله علیه و آله - نازل فرمود، قرآن نوری است که خاموشی ندارد، چراغی است که درخشندگی آن زوال نپذیرد، دریایی است که ژرفای آن درک نشود، راهی است که رونده آن گمراه نگردد، شعله ای است که نور آن تاریک نشود، جدا کننده حق و باطلی است که درخشش برهانش خاموش نگردد، بنایی است که ستون های آن خراب نشود.

«نهج البلاغه، خطبه 198»

حدیث27

قال الامام علی - علیه السّلام - : القرآن غنی لا غنی دونه و لا فقر بعده.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: قرآن ثروتی است که پس از او ثروتی نیست و فقر و گرفتاری ای بعد از آن وجود ندارد.

«مجمع البیان، ج 1، ص 15»

حدیث28

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : الجدال فی القرآن کفر.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: مجادله کردن در قرآن کفر است.

«نهج الفصاحه، ص 278»

حدیث29

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : ان هذا القرآن هو النور المبین و الحبل المتین و العروه الوثقی و الدرجه العلیا و الشفاء الاشفی و الفضلیه الکبری و السعاده العظمی.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: به درستی که این قرآن نوری است آشکار و ریسمانی محکم، پناهی مطمئن و مقامی بالا، شفای شفاخواهان و فضیلتی بزرگ و سعادتی عظمی است.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 31»

حدیث30

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : کتاب الله فیه نبأ ما قبلکم و خبر ما بعدکم و حکم ما بینکم هو الفصل لیس بالهزل هو الذی مَن ترکه من جبار قصمه الله و من ابتغی الهدی فی غیره اخلّهُ الله فهو حبل الله المتین.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: در قرآن است خبر از ماقبل و مابعد شما و حکم و دستور در میان شما، او بزرگی است که بیهوده در او نیست، او کتابی است که هر کس آن را ترک کند، خدا او را ترک می کند و کسی که بخواهد هدایت را از غیر آن، خدا او را ذلیل می کند، او ریسمان محکم الهی است.

«مجمع البیان، ج 1، ص 16»

حدیث31

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: قرآن راهنمای از تاریکی است به سوی روشنایی و روشنگر و بینا کننده است از کوری و نجات دهنده است از گرفتاری و نوری است برای رهایی از ظلمت و تاریکی، روشنایی است از حادثه ها و پاکی است از ملائکه و متعالی است از پستیها و راهنمایی است از دنیا به سوی آخرت، کمال دین شما در او است و کسی از قرآن جدا نمی شود مگر این که به سوی آتش برود.

«الکافی، ج 2، ص 439»

حدیث32

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : القرآن افضل کل شیءٍ دون الله.

رسول خدا - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: قرآن افضل از هر چیزی است جز ذات اقدس الهی.

«الکافی، ج 2، ص 238»

حدیث33

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : فضل القرآن علی سایر الکلام کفضل الله علی خلقه.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: فضیلت و برتری قرآن بر سایر کلام ها مانند فضیلت و برتری خدا است بر مخلوقاتش.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 288»

حدیث34

قال الامام الکاظم - علیه السّلام - : القرآن کلام الله لا تجعل له اسما من عندک فتکون من الضالین.

امام کاظم - علیه السّلام - فرمودند: قرآن کلام خدا است، قرار نده برای آن اسمی از طرف خودت که (اگر چنین کنی) از گمراهان می باشی.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 118»

حدیث35

قال الامام العسکری - علیه السّلام - : ان القرآن حق لاریب فیه عند جمیع فرقها فهم فی حاله الاجتماع علیه مصیبون و علی تصدیق ما انزل الله مهتدون.

امام عسکری - علیه السّلام - فرمودند: به درستی که قرآن حق است و نزد جمیع فرقها هیچ شکی در آن نیست، پس ایشان در حال اجتماع بر آن در صواب هستند و بر تصدیق آنچه خداوند نازل کرده هدایت شدگانند.

«بحار الأنوار، ج 5، ص 20»

حدیث36

قال الامام الباقر - علیه السّلام - : القرآن خاص و عام و محکم و متشابه و ناسخ و منسوخ و الراسخون فی العلم یعلمونه و رواه.

امام باقر - علیه السّلام - فرمودند: برای قرآن خاص و عام و محکم و متشابه و ناسخ و منسوخ است که صاحبان و راسخین در علم آن را می دانند و روایت می کنند.

«مستدرک الوسائل، ج 17، ص 332»

حدیث37

سئل عن ابی جعفر - علیه السّلام - عن القرآن خالق ام مخلوق؟ فقال لهم: لیس بخالق و لا مخلوقٍ إنما هو کلام الخالق.

از امام باقر - علیه السّلام - سؤال شد از قرآن، که خالق است یا مخلوق؟ امام - علیه السّلام - فرمودند: نه خالق است و نه مخلوق، همانا او کلام خالق است.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 121»

حدیث38

قال الامام الباقر - علیه السّلام - : ان القرآن واحدٌ نزل من عند واحدٍ.

امام باقر - علیه السّلام - فرمودند: قرآن یگانه است و از پیشگاه خدای یگانه نازل شده است.

«تفسیر برهان، ج 1، ص 21»

حدیث39

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : نزل القرآن اربعه اَرباعٍ رُبعٌ فینا و ربعٌ فی عدوّنا و ربعٌ سُننٌ و امثالٌ و ربعٌ فرائض واحکام.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: قرآن بر چهار بخش نازل شده، یک چهارم درباره ما و یک چهارم درباره دشمنان ما و یک چهارم در سنن و امثال و یک چهارم آن واجبات و احکام است.

«الکافی، ج 6، ص 464»

حدیث40

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : ان هذا القرآن فیه منار الهدی و مصابیح الدجی یفجل جالٍ بصره و یفتح للضیاء نظره.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: همانا این قرآن (کتابی) است که در آن جایگاه نور هدایت و چراغ های شب تار است، پس شخص تیزبین باید که در آن دقت کند و برای پرتوش نگاه خویش را بگشاید.

«وسایل الشیعه، ج 2، ص 170»

حدیث41

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : ان القرآن حی لم یمت و انّه یجری کما یجری اللیل و النهار و کما یجری الشمس و القمر و یجری علی اخرنا کما یجری علی اولنا.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: به درستی که قرآن زنده ای است که نمی میرد و به درستی که جاری می شود مثل جریان شب و روز و مثل جریان خورشید و ماه و جریان پیدا می کند بر آخرین نفر از ما (اهل بیت)، همان طوری که جاری می شود بر اولین نفر از ما.

«بحار الأنوار، ج 35، ص 403»

حدیث42

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : ان الله - انزل فی القرآن تبیان کل شیء حتی و الله ما ترک شیئاً یحتاج الیه العباد.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: نازل کرد خداوند در قرآن، بیان هر چیزی را تا این که خداوند ترک نکرده چیزی را که بندگان به آن نیاز دارند.

«بحار الأنوار، ج 68، ص 237»

حدیث43

قال الامام علی - علیه السّلام - : فان فی القرآن علم الاولین و الاخرین لم یدع لقائل مقالاً و لا یعلم تاویله الا الله و الراسخون فی العلم.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: بدرستی که در قرآن علم اولین و آخرین است، برای گوینده مجالی را نگذاشته است و تأویل آن را (احدی) نمی داند مگر خدا و راسخین در علم.

«بحار الأنوار، ج 24، ص 179»

حدیث44

قال الامام علی - علیه السّلام - : لیس لاحد بعد القرآن من فافهٍ و لا لاحدٍ قبل القرآن غنی.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: برای احدی بعد از قرآن حاجتی نیست و برای احدی قبل از قرآن بی نیازی نیست.

«غرر الحکم، ح 7495»

حدیث45

قال الامام علی - علیه السّلام - : من اتّخذ قول الله دلیلاً هدیَ الی الّتی هی اَقوم.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: هر که گفتار خدا (قرآن) را راهنمای خود قرار دهد به آن چه محکمتر باشد هدایت می گردد.

«غرر الحکم، ح 8814»

حدیث46

قال الامام علی - علیه السّلام - : هو الذی لا تزیغ به الاهواء و لا تلتبس به الشّبَهُ و الآراء.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند:آن (قرآن) چیزی است که منحرف نمی کنند او را خواهش های نفسانی و آرای و شبهات در آن راه ندارد.

«غرر الحکم، ح 10047»

حدیث47

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : فان القرآن نزل علی خمسه وجوه حلال و حرام و محکم و متشابه و امثالفاعملوا بالحلال و دعوا الحرام و اعملوا بالمحکم و دعوا المتشابه و اعتبروا بالامثال.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: قرآن بر 5 قسم نازل شده: حلال و حرام و محکم و متشابه و مثالها؛ پس عمل کنید به حلال و واگذارید حرام را و عمل کنید به محکم و دفع کنید متشابه را و عبرت بگیرید از مثالها.

«مستدرک الوسائل، ج 4، ص 234»

حدیث48

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : القرآن فانه کلام الرحمن و حرز من الشیطان و رجحان من المیزان.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: قرآن کلام خداوند بخشنده و امان و پناهگاهی از شیطان و برتری در میزان است.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 17»

حدیث49

امام علی (علیه السلام) فرمودند:

إنَّ اللّه سبحانَهُ لَم یَعِظْ أحَدابمِثلِ هذا القرآنِ؛

خداوند سبحان هیچ کس را به چیزی چون این قرآن اندرز نداده است.

(نهج البلاغه، خطبه 176 - منتخب میزان الحکمه، ص 600)

حدیث50

امام سجاد(علیه السلام) فرمودند:

ان الله - عزوجل - علم انه یکون فی آخر الزمان اقوام متعمقون فانزل الله قل هوالله و الایات من سوره الحدید ؛

چون خداوند - عزوجل - می دانست که درآخرالزمان اقوامی به دنیا می آیند که در مسائل عقیدتی و علمی متفکر و متعمق اند سوره توحید و آیاتی از سوره حدید رانازل فرمود.

(نورالثقلین ، ج 5، ص 706).

حدیث51

امام سجاد (علیه السلام) فرمودند:

لو مات من بین المشرق و المغرب لما استوحشت ، لو کان القرآن معی ، و اذا کان قراء من القرآن ، ((مالک یوم الدین )) کررها و کاد ان یموت مما دخل علیه من الخوف؛

اگر مردم خاور و باختر بمیرند، در صورتی که قرآن همراه من باشد، وحشت نمی کنم هنگامی که ((مالک یوم الدین )) را از قرآن می خواند، آن را بارها تکرار می کرد و چیزی نمی ماند که از ترسی که بر او وارد شد بمیرد.

(بحارالانوار، ج 85، ص 66).

حدیث52

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

عله اسقاط بسم الله الرحمن الرحیم من سوره براءه ان البسمله امان و البراءه کانت الی المشرکین فاسقط منها الامان؛

علت نیامدن ((بسم الله الرحمن الرحیم )) در سوره برائت این است که بسم الله ، امان است و سوره برائت ، در رد مشرکین است از این روی خداوند امان رااز آن برداشته است .

(بحارالانوار، ج 85، ص 53).

حدیث53

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

ما انزل الله من السماء کتابا الا و فاتحته بسم الله الرحمن الرحیم و انما کان یعرف انقضاء السوره بنزول بسم الله الرحمن الرحیم ابتداء للاخری؛

خداوند کتابی را از آسمان فرو نفرستاد، مگر اینکه با ((بسم الله الرحمن الرحیم )) است که آغاز سوره ای دیگر است .

(بحارالانوار، ج 85، ص 20).

حدیث54

امام صادق علیه السلام :

أصدَقُ القَولِ ، وأبلَغُ المَوعِظَهِ ، وأحسَنُ القَصصِ : کِتابُ اللّه؛

راست ترین سخن و رساترین پند و بهترین داستان ، کتاب خداست .

أمالی الصدوق : 394/1

حدیث55

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

إنّ الذی لیسَ فی جَوفِهِ شیءٌ من القرآنِ کالبَیتِ الخَرِبِ ؛

کسی که در اندرونش چیزی از قرآن نیست ، همانند خانه ای ویران است .

کنزالعمّال : 2478 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث56

امام علی علیه السلام :

إنّ فیهِ شِفاءً مِن أکبَرِ الداءِ ، وهُو الکُفرُ والنِّفاقُ ، والغَیُّ والضَّلالُ ؛

در قرآن، درمان بزرگترین دردهاست : درد کفر و نفاق و تباهی و گمراهی .

نهج البلاغه : الخطبه 176 منتخب میزان الحکمه : 458

حدیث57

امام علی علیه السلام :

لا تُخلِقُهُ کَثرَهُ الرَّدِّ ووُلوجُ السَّمعِ ؛

قرآن هر اندازه هم تکرار شود و به گوش خورد، باز کهنه نمی شود .

نهج البلاغه : الخطبه 156

حدیث58

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

مَن أرادَ عِلمَ الأوَّلینَ والآخِرینَ فَلْیُثَوِّرِ القرآنَ ؛

هرکه خواهان علم پیشینیان و آیندگان ، از اوّل تا به آخر دنیاست ، در قرآن کاوش و تأمل کند .

فلیُثَوِّر القرآن : أی لینقّر عنه ویفکّر فی معانیه وتفسیره وقراءته (النهایه : 1 / 229) .کنز العمّال : 2454

حدیث59

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

القرآنُ غِنیً ، لا غِنیً دونَهُ ، ولا فَقرَ بعدَهُ ؛

قرآن ثروتی است ، ک__ه بدون آن توانگری نباشد و با وجود آن فقری نه .

بحار الأنوار : 92 / 19 / 18

حدیث60

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

فَضلُ القرآنِ علی سائرِ الکلامِ کَفَضلِ اللّه علی خَلقِهِ ؛

برتری قرآن بر دیگر سخنان، همچون برتری خدا است بر خلق خود.

بحار الأنوار : 92 / 19 / 18

حدیث61

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

إذا التَبَسَت علَیکُمُ الاُمورُ کَقِطَعِ اللَّیلِ المُظلِمِ فعلَیکُم بالقرآنِ ؛ فإنّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وماحِلٌ مُصَدَّقٌ ، مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَی الجَنّهِ ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ ساقَهُ إلَی النارِ ؛

هر گاه کارها همچون پاره های شب تار بر شما تاریک و شبهه ناک شد ، به قرآن روی آورید؛ زیرا قرآن شفیعی است که شفاعتش پذیرفته است و شاکی و خصمی است که شکایتش قبول می شود . هر که قرآن را فرا رویِ خود قرار دهد ، او را به سوی بهشت کشاند و هر که آن را پشت سر خویش نهد ، به سوی دوزخش براند .

نوادر الراوندیّ : 21 ، 22

حدیث62

امام علی علیه السلام :

إذَا اشتَکی أحَدُکُم عَینَیهِ فَلیَقرَأ آیَهَ الکُرسِیِّ ، وَلیُضمِر فی نَفسِهِ أنَّها تَبرَأُ ؛ فَإِنَّهُ یُعافی إن شاءَ اللّه ُ ؛

اگر کسی از شما چشمانش ناراحت بود ، آیه الکرسی بخواند و در دل ، نیّت شفا کند . به خواست خداوند ، بهبود خواهد یافت .

الخصال ، صفحه 616 ، حدیث 10

حدیث63

امام سجّاد علیه السلام :

علَیکَ بالقُرآنِ ، فإنَّ اللّه َ خَل_قَ الجَنّ_هَ ... وجَعلَ دَرَجاتِها علی قَدْرِ آیاتِ القُرآنِ ، فمَن قَرأَ القُرآنَ قالَ لَهُ : إقْرَأْ وارْقَ ، ومَن دَخ_لَ مِنهُمُ الجَنّهَ لَم یَکُنْ فی الجَنّهِ أعلی دَرَج_هً مِنهُ ما خ_لا النَّبِیّونَ والصِّدِّیق_ونَ ؛

با قرآن باش ؛ زیرا خداوند بهشت را آفرید ... و درجات آن را به اندازه آیات قرآن قرار داد . پس هر که قرآن بخواند ، قرآن به او گوید : بخوان و بالا رو . و هر کس از این افراد وارد بهشت شود در آن جا بلند مرتبه تر از او نخواهد بود مگر پیامبران و صدّیقان .

بحار الأنوار : 8 / 133 / 39

حدیث64

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

مَن أدامَ النَّظَرَ فِی المُصحَفِ ، مُتِّعَ بِبَصَرِهِ ما دامَ فِی الدُّنیا ؛

هر کس پیوسته به قرآن بنگرد ، تا زنده است ، از بهره بینایی برخوردار می شود .

کنز العمّال ، جلد 1 ، صفحه 536 ، حدیث 2406

حدیث65

امام محمد باقر (علیه السلام)فرمودند:

هر چیزی بهاری دارد ، و بهار قرآن ماه رمضان است .

کافی ، ج 2 ، ص 630

حدیث66

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

نعم الشّفیع القرآن لصاحبه یوم القیمه؛

چه نیکو شفیعی است قرآن در روز قیامت برای کسی که قرآن خوانده باشد.

نهج الفصاحه

حدیث67

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

القرآن غنی لا فقر بعده و لا غنی دونه؛

قرآن غنایی است که پس از آن فقری نیست و غنایی جز آن نیست.

نهج الفصاحه

حدیث68

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

القرآن هو الدّواء؛

قرآن دواست.

نهج الفصاحه

حدیث69

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

علیکم بالقرآن، فاتّخذوه إماما و قائدا فإنّه کلام ربّ العالمین الّذی هو منه و إلیه یعود، فآمنوا بمتشابهه و اعتبروا بأمثاله؛

با قرآن مانوس شوید و آن را پیشوا و رهبر خویش گیرید که قرآن گفتار خدای جهانیان است که از اوست و بسوی او باز می رود به متشابه آن ایمان داشته باشید و از مثل های آن عبرت گیرید.

نهج الفصاحه

حدیث70

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

خلّفت فیکم شیئین لن تضلّوا بعدهما: کتاب اللَّه و سنّتی و لن یتفرّقا حتّی یردا علیّ الحوض؛

دو چیز میان شما واگذاشتم که بعد از آن گمراه نخواهید شد قرآن و روش من و این دو از هم جدا نشوند تا بر سر حوض به من برسند.

نهج الفصاحه

حدیث71

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

ترکت فیکم شیئین لن تضلّوا بعدهما: کتاب اللَّه و سنّتی و لن یتفرّقا حتّی یردا علیّ الحوض؛

دو چیز در میان شما گذاشتم که با وجود آنها گمراه نخواهید شد، کتاب خدا و روش من و از هم جدا نمی شوند تا بر سر حوض به من برسند.

نهج الفصاحه

حدیث72

امام محمد باقر (ع) می فرمایند:

امام محمد باقر(ع): هر چیزی بهاری دارد ، و بهار قرآن ماه رمضان است .

کافی ، ج 2 ، ص 630

حدیث73

امام سجاد(علیه السلام) می فرمایند:

اگر همه ی مردم از شرق تا غرب عالم بمیرند با وجود قرآن در کنار من، هرگز احساس وحشت و تنهایی نکنم.

(بحارالانوار/89/239)

حدیث74

امام حسن مجتبی - علیه السلام - فرمودند:

همانا در قرآن چراغ های روشنائی بخش و شفا بخش دردها و گرفتاری های درونی وجود دارد، پس کسی که (خود را) با قرآن جلی دهد چشمانش قوی و روشن می گرددو قلب و درون خویش را صفا خواهد داد، چون که تفکّر و اندیشه (در قرآن سبب) حیات قلبِ آگاه می باشد، همچنان که شخص روشن دل در تاریکی ها به وسیله نور چراغ حرکت می نماید و راه می رود.

بحارالأنوار، ج 78، ص 112

حدیث75

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبی - عَلَیْهِ السَّلام - :

إنّ هذَا الْقُرْآنَ فیهِ مَصابیحُ النُّورِ وَشِفاءُ الصُّدُورِ؛

امام حسن مجتبی - علیه السلام - فرمودند:

همانا در این قرآن چراغ های هدایت به سوی نور و سعادت موجود است و این قرآن شفای دل ها و سینه ها است.

بحارالأنوار، ج 75، ص 111

حدیث76

قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - :

نَزَلَ الْقُرْآنُ أثْلاثاً، ثُلْثٌ فینا وَفی عَدُوِّنا، وَثُلْثٌ سُنَنٌ وَ أمْثالٌ، وَثُلْثٌ فَرائِض وَأحْکامٌ ؛

امام علی - علیه السلام - فرمودند:

نزول قرآن بر سه قسمت است: یک قسمت آن درباره اهل بیت عصمت و طهارت و دشمنان و مخالفان ایشان؛ و قسمت دیگر آن، اخلاقیّات و ضرب المثلها؛ و قسمت سوّم در بیان واجبات و احکام إلهی می باشد.

الکافی، ج 2، ص 627، ح 2

حدیث77

قالَ الاْمامُ علی - علیه السلام - :

فِی الْقُرْآنِ نَبَأُ ما قَبْلَکُمْ، وَخَبَرُ ما بَعْدَکُمْ، وَحُکْمُ ما بَیْنِکُمْ ؛

امام علی - علیه السلام - فرمودند:

قرآن احوال گذشتگان، و أخبار آینده را در بردارد، و شرح وظایف شما را بیان کرده است.

شرح نهج البلاغه فیض الاسلام، ص 1235

حدیث78

امام صادق علیه السلام می فرمایند :

اَلْبَسمَلَهُ تیجانُ السُّوَرِ؛

بسم اللّه الرحمن الرحیم، تاج سوره هاست.

تفسیر القرطبی، ج 1، ص 92.

حدیث79

امام کاظم علیه السلام می فرمایند :

سُئِلَ الکاظِمُ علیه السلام می فرمایند : و أیُّ آیَهٍ أَعظَمُ فی کِتابِ اللّه ِ؟ فَقالَ: بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ؛

از امام کاظم علیه السلام پرسیدند: کدامیک از آیات کتاب خدا برتر و بزرگ تر است؟ فرمودند: بسم اللّه الرحمن الرحیم.

بحارالأنوار، ج 89 ، ص 238.

حدیث80

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:

کانَ جِبرئیلُ إذا جاءَنی بِالْوَحیِ أوَّلُ ما یُلقی عَلَیَّ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ؛

وقتی جبرئیل با وحی به نزدم می آمد، نخستین چیزی که به من القا می کرد، بسم اللّه الرحمن الرحیم بود.

سنن الدارقطنی، ج 1، ص 304.

حدیث81

امام علی علیه السلام می فرمایند:

اِنَّ اللّه َ تعالی اَنْزَلَ کِتابا هادیا بَیَّنَ فیهِ الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ، فَخُذوا نَهْجَ الْخَیْرِ تَهْتَدوا وَ اَصْدِفوا عَنْ سَمْتِ الشَّرِّ تَقْصِدوا؛

خدای تعالی کتابی راهنما فرستاد و در آن خوب و بد را روشن ساخت. پس راه خوبی را پیش گیرید تا هدایت شوید و از راه بدی دوری جویید تا به مقصد برسید.

نهج البلاغه، خطبه 167.

حدیث82

پیامبراکرم صلی لله علیه و آله و سلم می فرمایند:

اِنَّ اَحْسَنَ الْحَدیثِ کِتابُ اللّه ِ وَ خَیْرَ الْهُدی هُدی مُحَمَّدٍ صلی لله علیه و آله وَ شَرَّ الاُْمورِ مُحْدَثاتُها؛

بهترین سخن، کتاب خدا و بهترین روش، روش پیامبر صلی لله علیه و آله و بدترین امور بدعت هاست (پدیده های مخالف دین).

بحارالأنوار، ج 77، ص 122، ح 23 .

حدیث83

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم می فرمایند :

سُورَهُ یس تُدْعی فِی التَّوْراهِ المُعِمَّهَ تََعُمُّ صاحِبَها بِخَیْرِ الدُّنْیا وَ الآخِرَهِ وَ تُکابِدُ عَنْهُ بَلْوَی الدُّنْیا وَالآخِرَهِ وَ تَدْفَعُ عَنْهُ اَهاویلَ الآخِرَهِ؛

سوره یس در تورات «مُعِمَّه»خوانده می شود که برای صاحب خود خیر دنیا و آخرت را جمع می کند و از او بلای دنیا و آخرت را دور می کند و وحشت های آخرت را دفع می کند.

بحارالأنوار، ج 92، ص 291، ح 6.

حدیث84

پیامبر اکرم (صلی الله و علیه و آله):

اِذَا الْتَبَسَتْ عَلَیْکُمُ الفِتَنُ کَقِطَعِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ فَعَلَیْکُمْ بِالْقُرآنِ ... و لَهُ ظَهْرٌ وَ بَطْنٌ فَظاهِرُهُ حُکْمٌ وَ باطِنُهُ عِلْمٌ ... فیهِ مَصابیحُ الْهُدی وَ مَنارُ الْحِکْمَهِ وَ دَلیلٌ عَلَی الْمَعْرِفَهِ لِمَنْ عَرَفَ الصِّفَهَ؛

هنگامی که فتنه ها چون پاره های شب تار بر شما مشتبه شود، به قرآن روی بیاورید ... برای قرآن ظاهری و باطنی است. ظاهر آن حکمت و باطن آن دانش است ... در قرآن چراغ های هدایت و نشانه های حکمت و راهنمای معرفت هست، برای کسی که ویژگی اش را شناخت.

کافی، ج 2، ص 599 ، ح 2.

تلاوت، قرائت و حفظ قرآن

حدیث1

رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

یا بنی لا تغفل عن قراءه القرآن فان القرآن یحیی القلب و ینهی عن الفحشاء و المنکر و البغی؛

فرزندم از خواندن قرآن غافل مباش، زیرا که قرآن دل را زنده می کند و از فحشاء و زشتی و ستم باز می دارد.

کنزالعمال2/291/4032

حدیث2

رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلّم - لِعَلِیٍّ علیه السلام: یا عَلِیُّ ، ثَلاثَهٌ یَزِدنَ فِی الحِفظِ ویُذهِبنَ البَلغَمَ : اللُّبانُ ، وَالسِّواکُ ، وقِراءَهُ القُرآنِ .

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم- خطاب به امام علی علیه السلام فرمودند: ای علی ! سه چیز بر حافظه می افزاید و بلغم را می برد : کُندُر ، مسواک و قرائت قرآن .

بحارالأنوار ، جلد 66 ، صفحه 443 ، حدیث 3 ، دانش نامه احادیث پزشکی : 2 / 452

حدیث3

امام علی (علیه السلام) فرمودند:

إذَا اشتَکی أحَدُکُم عَینَیهِ فَلیَقرَأ آیَهَ الکُرسِیِّ ، وَلیُضمِر فی نَفسِهِ أنَّها تَبرَأُ ؛ فَإِنَّهُ یُعافی إن شاءَ اللّه ُ .

اگر کسی از شما چشمانش ناراحت بود ، آیه الکرسی بخواند و در دل ، نیّت شفا کند . به خواست خداوند ، بهبود خواهد یافت .

مکارم الأخلاق ، جلد 2 ، صفحه 205 ، حدیث 2528 ، بحار الأنوار ، جلد 92 ، صفحه 262 ، حدیث 4 ، دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 312

حدیث4

الإمام علی علیه السلام :

ثَلاثٌ یُذهِبنَ البَلغَمَ ویَزِدن فِی الحِفظِ : السِّواکُ ، وَالصَّومُ ، وقِراءَهُ القُرآنِ .

امام علی علیه السلام :

سه چیز ، بلغم را از میان می بَرَد و حافظه را افزون می کند: مسواک زدن ، روزه گرفتن و قرائت قرآن.

مکارم الأخلاق ، جلد 1 ، صفحه 119 ، حدیث 287 ، دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 254

حدیث5

عن الامام علی - علیه السّلام - قال: کان رسول الله لا یحجزه عن قراءه القرآن الا الجنابه.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: هیچ مانعی پیامبر را از خواندن قرآن منع نمی کرد، مگر حالت جنابت.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 216»

حدیث6

قال الامام علی - علیه السّلام - : لا یقرأ القرآن ان کان علی غیر طهور حتی یتطهر.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: قرآن نخوانید اگر پاک نیستید تا این که خود را پاک کنید.

«خصال صدوق، ج 2، ص 164»

حدیث7

قال الامام علی - علیه السّلام - : سبعه لا یقرأون القرآن: الراکع و الساجد و فی اکنفا و فی الحمام و الجنب و النفساء و الحائض.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: در هفت حالت قرآن نخوانید: 1. در حال رکوع؛ 2. در حال سجده؛ 3. در مستراح؛ 4. در حمام؛ 5. در حال جنابت؛ 6. در حال نفاس؛ 7. در حال حیض.

«خصال صدوق، ج 2، ص 10»

حدیث8

قال الامام الباقر - علیه السّلام - : فإنها علی الناس ان یقرأ القرآن کما انزل.

امام باقر - علیه السّلام - فرمودند: بر مردم (لازم) است که قرآن را همان طور که نازل شده قرائت کنند.

«بحار الأنوار، ج 27، ص 197»

حدیث9

قال الامام الصادق - علیه السّلام - فی تفسیر «و رتّل القرآن ترتیلاً»: هو ان تنکث فیه و تحسّن فیه صوتک.

امام صادق - علیه السّلام - در تفسیر «و رتل القرآن ترتیلاً» فرمودند: یعنی مکث کنی در آن و صدای خویش را نیکو کنی.

«مجمع البیان، ج 1، ص 378»

حدیث10

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : القرآن عهد الله الی خلقه فقد ینبغی للمرء المسلم ان ینظر فی عهده و ان یقرأ منه فی کل یومٍ خمسین آیه.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: قرآن عهدنامه خدا به سوی خلقش است، پس سزاوار است که مسلمان به عهدنامه خدا نگاه کند و از آن در هر روز پنجاه آیه بخواند.

«الکافی، ج 2، ص 446»

حدیث11

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : قراءه القرآن فی المصحف تخّفف العذاب عن الوالدین و ان کان کافرین.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: خواندن قرآن از روی آن عذاب پدر و مادر قاری را سبک می کند، اگر چه آنها کافر باشند.

«الکافی، ج 2، ص 440»

حدیث12

سئل الامام الصادق - علیه السّلام - عن التعوذ من الشیطان عند کل سورهٍ یفتتحها؟ فقال - علیه السّلام - : نعم فتعوذّ بالله من الشیطان الرجیم.

از امام صادق - علیه السّلام - سؤال شد: آیا استعاذه هنگام شروع هر سوره (راه صواب) را باز می کند؟ امام فرمودند: آری، پس پناه ببرید به خدا از شیطان رانده شده.

«وسائل الشیعه، ج 2، ص 848»

حدیث13

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : ان القرآن لا یقرأ هذرمه و لکن یرتّل ترتیلاً فاذا مررت بایه فیها ذکر الجنه فقف عندما و سل الله الجنه و اذا مررت بایه فیها ذکر النار فقف عندما و تعوّذ باالله من النار.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: به درستی که قرآن با سرعت و عجله خوانده نمی شود بلکه خوانده می شود شمرده، شمرده و با ترتیل، پس زمانی که رسیدی به آیه ای که در آن ذکر بهشت بود توقف کن، پس بخواه از خداوند بهشت را و زمانی که رسیدی به آیه ای که در آن ذکر آتش بود توقف کن و پناه ببرید به خدا از آتش جهنم.

«الکافی، ج 2، ص 452»

حدیث14

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : من قرأ القرآن و لم یخضع الله و لم یرقّ قلبه و لا یکتسی حزنا و وجلاً فی سرّه فقد استهان بعظم شأن الله و خسر خُسراناً مبیناً.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: کسی که قرآن بخواند و در مقابل خدا خضوع نکند و قلب او نرم نشود و اندوهش ظاهر نشود و خوشحال نشود در نهانش، بسی سبک شمرده است بزرگی خدا را و ضرر کرده است، ضرری آشکار.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 289»

حدیث15

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : ینبغی لمن قرأ القرآن اذا سرّ بایهٍ من القرآن فیها مسأله و تخویف ان یسأل عنه ذکل خیر ما یرجوه و یسأله العافیه من النار و من العذاب.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: سزاوار است برای قاری قرآن زمانی که مرور کرد به آیه ای از قرآن که در آن درخواست و یا خوف بود، بخواهد در این هنگام بهترین چیزی که امید آن می رود و بخواهد دوری از آتش و عذاب الهی را.

«الکافی، ج 1، ص 83»

حدیث16

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: ای سلمان بر تو باد تلاوت قرآن، به درستی که تلاوت قرآن کفاره است برای گناهان و حجاب از آتش و امان از عذاب است و برای کسی که قرآن می خواند به ازای هر آیه ثواب صد شهید نوشته می شود.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 17»

حدیث17

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : من قرأ عشر آیات فی لیله لم یکتب من الغافلین و من قراء خمسین آیه کتب منالذاکرین و من قرأ مائه آیه کتب من القانتین.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: کسی که ده آیه در یک شب بخواند، نوشته نمی شود از غافلین و هر کس پنجاه آیه بخواند در زمره ذاکرین نوشته می شود و هر کس صد آیه بخواند در زمره پارسایان نوشته می شود.

«الکافی، ج 2، ص 448»

حدیث18

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : ان المؤمن اذا قرء القرآن نظر الله الیه بالرحمه و اعطاه الله بکل آیه الف حور و ... .

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: مؤمن هر زمان که قرآن بخواند، خداوند با رحمت به او نگاه می کند و به او به ازای هر آیه هزار حوریه می بخشد.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 17»

حدیث19

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : یا سلمان المؤمن اذ قرء القرآن فتح الله علیه ابواب الرحمه و خلق الله بکل حرف یخرج من فَمه ملکاً یسبح له الی یوم القیامه.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: ای سلمان زمانی که مؤمن قرآن تلاوت می کند باز می کند خداوند بر او دربهای رحمت را و به ازای هر حرفی که از زبان او خارج می شود، خلق می کند ملکی را که برای او تسبیح کند تا روز قیامت.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 17»

حدیث20

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : افضل العباده قراءه القرآن.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: بهترین عبادت، قرائت قرآن است.

«مجمع البیان، ج 1، ص 15»

حدیث21

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : من قرأ القرآن فظن ان اَحداً اُعطی افضل ممّا أُعطی فقد حقّر ما عظّم الله و عظّم حقّر الله.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: کسی که قرآن بخواند و گمان کند کسی چیز بهتری دارد از آن چه او دارد (قرائت قرآن)، پس تحقیر کرده آن چه را خدا بزرگ داشته و بزرگ کرده آن چه را خدا کوچک دانسته است.

«مجمع البیان، ج 1، ص 16»

حدیث22

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : من قرأ ثلث القرآن فکأنما اوتی ثلث النبوه و من قرأ ثلثی القرآن فکانّما اوتی ثلثی النبوه و من قرأ القرآن کله فکانّما اُوتی تمام النبوه.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: کسی که بخواند یک ثلث قرآن مثل این است که به او عطا شده یک ثلث نبوت و کسی که بخواند دو ثلث قرآن را مثل این که به او عطا کرده اند دو ثلث نبوت را و کسی که بخواند تمام قرآن را، مثل این است که تمام نبوت به او عطا شده.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 293»

حدیث23

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : اقرؤوا القرآن فان الله تعالی لا یعذّب قلباً وعی القرآن.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: قرآن را بخوانید، به درستی که خداوند دلی را که قرآن را دریافته عذاب نمی کند.

«نهج الفصاحه، ص 80، ح 426»

حدیث24

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : ان هذه القلوب تصدأ کما یصدأُ الحدید. قیل: فما جلاؤُها؟ قال: ذکر الموت وتلاوه القرآن.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: به درستی که این قلبها زنگ می زند، همچنانکه آهن زنگ می زند، (اصحاب) گفتند: صیقل آن چیست؟ حضرت فرمودند: یاد مرگ و خواندن قرآن.

«نهج الفصاحه، ص 189، ح 934»

حدیث25

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : اقرؤوا القرآن و اعملوا به و لا تجفوا عنه و لا تغلوا فیه و لا تأکلوا به و لا تستکثروا به.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: قرآن را بخوانید و بدان عمل کنید و از آن دور نشوید و در آن غلو نکنید و به وسیله آن نان نخورید و به کمک آن فزونی نجوئید.

«نهج الفصاحه، ص 80، ح 425»

حدیث26

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : قراءه القرآن فی الصلاه افضل من قراءه القرآن فی غیر الصلاه و قراءه القرآن فی غیر الصلوه افضل من ذکر الله تعالی.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: خواندن قرآن در نماز بهتر است از خواندن آن در غیر نماز و خواندن قرآن در غیر نماز بهتر است از ذکر خدای متعال.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 18»

حدیث27

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : قال الله تبارک تعالی من شُغِل بقراءه القرآن عن دعائی و مسألتی اعطیته اَفضل ثواب الشاکرین.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: خداوند تبارک و تعالی فرموده: من به کسی که به خاطر دعوت و خواست من به قرائت قرآن مشغول شود، بهترین ثواب شکرگزاران را می بخشم.

«وسائل الشیعه، ج 6، ص 192»

حدیث28

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

مَن أعطاهُ اللّه ُ حِفظَ کتابهِ فَظَنَّ أنَّ أحَدا اُعطیَ أفضَلَ مِمّا اُعطیَ فقد غَمَطَ أفضَلَ النِّعمَهِ ؛

هر کس که خدا نعمت حفظ کتاب خود را به او عطا کند و آن کس گمان کند که به دیگران نعمتی بزرگتر از این نعمت او داده شده است ، بی گمان نسبت به بزرگترین نعمت تحقیر و ناسپاسی روا داشته است .

کنزالعمّال : 2317 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث29

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

حَمَلهُ القرآنِ هُمُ الَمحفوفُونَ برَحمَهِ اللّه ، المَلبوسونَ بنُورِ اللّه عز و جل؛

این حاملان (و حافظان) قرآنند که در میان رحمت خدا و پوشیده به نور خداوند عز و جل هستند .

جامع الأخبار : 115 / 202 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث30

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

إنّ أحَقَّ الناسِ بالتَّخَشُّعِ فی السِّرِّ والعَلانیَهِ لَحامِلُ القرآنِ ، وإنَّ أحَقَّ الناسِ فی السِّرِّ والعَلانیَهِ بالصلاهِ والصومِ لَحامِلُ القرآنِ ؛

سزاوارترین مردم به خشوع ورزیدن نهانی و آشکار در برابر خدا ، حافظ قرآن است . و سزاوارترین مردم به نمازگزاردن و روزه گرفتن در آشکار و نهان ، حافظ قرآن است .

الکافی : 2 / 604 / 5 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث31

امام صادق علیه السلام :

الحافِظُ للقرآنِ العامِلُ بهِ مَع السَّفَرَهِ الکِرامِ البَرَرَهِ؛

حافظ قرآن که به آن عمل کند، همراه فرشتگان پیغام آور ، ارجمند و نیکوکار است .

الکافی : 2 / 603 / 2 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث32

امام صادق علیه السلام :

مَن نَسِیَ سُورَهً مِن القرآنِ مُثِّلَت لَهُ فی صُورَهٍ حَسَنهٍ ودَرَجهٍ رَفیعَهٍ ، فإذا رَآها قالَ : من أنتِ ؟ ما أحسَنَکِ ! لَیتَکِ لی ! فتقولُ : أما تَعرِفُنی ؟ أنا سُورَهُ کذا وکذا ، لو لم تَنسَنی لَرَفَعتُکَ إلی هذا المَکانِ ؛

هر کس سوره ای از قرآن را فراموش کند، آن سوره (در بهشت) به صورتی زیبا و درجه ای رفیع در برابرش مجسّم می شود و چون او را ببیند ، گوید : تو کیستی؟ چقدر زیبایی ! کاش از آنِ من بودی. جواب دهد : مرا نمی شناسی ؟ من فلان و بهمان سوره هستم . اگر مرا فراموش نکرده بودی ، تو را به این مکان بالا می آوردم .

ثواب الأعمال : 283 / 1 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث33

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : الحافظ للقرآن العاملُ به مع السَّفَرهِ الکرامِ البَرَرَهَ.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: کسی که قرآن را حفظ کند و به آن عمل نماید با پیامبران بزرگوار و نیکو خواهد بود.

«الکافی، ج 2، ص 603»

حدیث34

سئل عن الامام الصادق - علیه السّلام - : انی احفظ القرآن علی ظهر قلبی فاقرؤه علی ظهر قلبی افضل او انظر فی المصحف؛ قال فقال لی بل اقراه ... .

شخصی از امام صادق - علیه السّلام - سؤال کرد: من قرآن را بر خانه دلم حفظ کردم پس می خوانم آن را از حفظ، این کار بهتر است یا این که قرآن را از روی آن بخوانم، امام فرمودند: پس برایم قرآن بخوان در حالی که با نگاه به قرآن، آن را قرائت می کنی.

«وسائل الشیعه، ج 6، ص 204»

حدیث35

قال الامام الصادق - علیه السّلام - :

ان الذی یعالج القرآن و یحفظه بمشّقهٍ منه و قله حفظٍ له اجران.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند:

هر کس که در فراگیری قرآن کوشش کند و به خاطر کمی حافظه آن را به سختی حفظ کند، برای او دو پاداش است (پاداش حفظ و پاداش تحمل سختی).

«الکافی، ج 4، ص 409»

حدیث36

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - :

لا یعذّب الله قلباً وعی القرآن.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند:

خدا قلبی را که در بر دارنده (حافظ) قرآن باشد، عذاب نمی کند.

«سفینه البحار، ج 2، ص 415»

حدیث37

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - :

عدد دَرَجِ الجنه عدد آیِ القرآن فاذا دخل صاحب القرآن الجنّه قیل له اِرقأ و اقْرأ (اقْرأ و اِرقأ) لِکل آیه درجهً فلا تکون فوق حافظ القرآن درجهً.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند:

مقدار درجات بهشت به تعداد آیه های قرآن است، پس هنگامی که مصاحب قرآن وارد بهشت شود، به او گفته می شود قرآن بخوان و بالا برو و برای هر آیه درجه ای است. پس بالاتر از درجه حافظان قرآن درجه ای نمی باشد.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 22»

حدیث38

. قال الامام الرضا - علیه السلام - : مَن قَرَء قل هو الله احد و أمَنَ بها فَقد عَرَفَ التوحیدَ.

امام رضا - علیه السلام - فرمودند: کسی که قل هو الله احد (سوره توحید) را بخواند و به آن ایمان داشته باشد به درستی که توحید را شناخته است.

«الکافی، ج 1، ص 124»

حدیث39

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

لا سَهَرَ إلاّ فی ثلاثٍ :مُتَهَجِّدٍ بالقرآنِ ، وفی طَلَبِ العِلمِ ، أو عَروسٍ تُهدی إلی زَوجِها .

شب زنده داری جز برای سه چیز روا نیست: تلاوت قرآن ، تحصیل دانش و یا فرستادن عروس به خانه شوهرش .

بحار الأنوار : 76 / 178 / 3 منتخب میزان الحکمه : 284

حدیث40

پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند :

مَا اجْتَمَعَ قَوْمٌ فی بَیْتٍ مِنْ بُیوتِ اللّه ِ یَتْلونَ کِتابَ اللّه ِ وَ یَتَدارَسونَهُ بَیْنَهُمْ اِلاّ نَزَلَتْ عَلَیْهِمُ السَّکینَهُ وَ غَشِیَتْهُمُ الرَّحْمَهُ وَ حَفَّتْهُمُ الْمَلائِکَهُ وَ ذَکَرَهُمُ اللّه ُ فیمَنْ عِنْدَهُ؛

هیچ جلسه قرآنی برای تلاوت و درس در خانه ای از خانه های خدا برقرار نشد، مگر این که آرامش بر آنان نازل شد و رحمت دربرشان گرفت و فرشتگان در اطراف آنان حلقه زدند و خداوند در میان کسانی که در نزدش هستند، از آنان یاد کرد.

کنزالعمّال، ح 2320

حدیث41

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند:

علَیکَ بقِراءهِ القرآنِ؛ فإنّ قِراءتَهُ کَفّارهٌ للذُّنوبِ ، وسَترٌ فی النارِ ،وأمانٌ مِن العذابِ؛

ب_ر ت_و ب_اد خواندن قرآن؛ زیرا خواندن آن کفّاره گناهان است و پرده ای در برابر آتش و موجب ایمنی از عذاب.

(بحار الأنوار، ج 92،ص 17، ح 18)

حدیث42

امام علی (علیه السلام) فرمودند:

افضل الذکر القرآن ، به تشرح الصدور و تستنیر السرائر؛

بهترین ذکر، قرآن است که با تلاوت آن (و تدبر در آیاتش ) سینه ها باز و اندرون روشن می گردد.

(منتخب الغرر، ص 20).

حدیث43

امام صادق(علیه السلام) فرمودند:

اَلبَیتُ الَّذی لایُقرَأُ فیهِ القُرآنُ وَلایُذکَرُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ فیهِ تَقِلُّ بَرَکَتُهُ وَ تَهجُرُهُ المَلائِکَهُ وَ تَحضُرُهُ الشَّیاطینِ؛

خانه ای که در آن قرآن خوانده نمی شود و از خدا یاد نمی گردد، برکتش کم شده، فرشتگان آن را ترک می کنند و شیاطین در آن حضور می یابند.

کافی ?/???/?

حدیث44

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

ثَلاثٌ یَزِدنَ فِی الحِفظِ ویَذهَبنَ بِالبَلغَمِ : قِراءَهُ القُرآنِ ، وَالعَسَلُ ، وَاللُّبانُ .

سه چیز ، حافظه را افزون می کند و بلغم را از میان می بَرَد: قرائت قرآن ، عسل و کُندُر.

بحارالأنوار ، جلد 66 ، صفحه 290 ، حدیث 3

حدیث45

قال رسول الله -صلی الله علیه وآله -:

کل جلوس فی المسجد لغو الا ثلاثه : قراءه مصل ، او ذکرالله اوسائل عن علم ؛

هر نشستی در مسجد لغو است مگر در سه حالت : خواندن قرآن ، گفتن ذکر خدا، سؤ ال(جستوی ) علم .

(میزان الحکمه ، ج 4، ص 393، بحارالانوار، ج 77، ص 88).

حدیث46

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : ان القرآن نزل بالحزن فقرأه بالحزن.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: قرآن با حزن نازل شده پس آن را با حزن بخوانید.

«الکافی، ج 2، ص 449»

حدیث47

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : ان القرآن نزل بالحزن فاذا قرأ تموه فابکو فإن لم تبکو فتباکو.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: قرآن با حزن نازل شده، پس زمان خواندن قرآن گریه کنید و اگر گریه نمی کنید خود را به حالت گریه در بیاورید.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 294»

حدیث48

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : افضل اعمال امتی قراءه القرآن نظراً و تکثیر الصلوات علی النبی - صلّی الله علیه و آله - و السواک و شرب العسل.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: بهترین اعمال امت من قرائت قرآن از روی آن و زیاد صلوات فرستادن بر پیامبر و مسواک کردن و خوردن عسل است.

«بحار الأنوار، ج 76، ص 320»

حدیث49

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : القراءه فی المصحف افضل من قراءه ظاهراً.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: خواندن قرآن از روی قرآن بهتر است از خواندن قرآن از حفظ.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 294»

حدیث50

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : لیس شیءُ اَشدّ علی الشیطان من قراءه فی المصحف نظراً.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: نیست چیزی سخت تر بر شیطان از قرائت قرآن در حال نگاه کردن به خود قرآن.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 202»

حدیث51

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : ان حسن الصوت زینه القرآن.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: به درستی که صدای زیبا، زینت قرآن است.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 295»

حدیث52

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : زیّنوا القرآن باصواتکم.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: با صداهای خوش خود قرآن را زینت دهید.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 295»

حدیث53

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : حسّنوا القرآن باصواتکم فان الصّوت الحسن یزید القرآن حُسناً.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: قرآن را با صوت زیبا، زینت دهید، زیرا که صوت نیکو بر زیبایی قرآن می افزاید.

«عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 69»

حدیث54

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : نظّفوا طریق القرآن قالوا: یا رسول الله و ما طریق القرآن؟ قال افواحکم، قالوا بماذا؟ قال: بالسواک.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: راه قرآن را پاک کنید، (اصحاب) گفتند: یا رسول الله چیست راه قرآن؟ حضرت فرمودند: دهان شما. گفتند: با چه پاک کنیم؟ حضرت فرمودند: با مسواک کردن.

«المحاسن، ص 558»

حدیث55

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : لکل شیء حلیه و حلیه القرآن الصوتُ الحسن.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: برای هر چیزی زینتی است و زینت قرآن صوت خوش است.

«نهج الفصاحه، ص 478، ح 2256»

حدیث56

قال الامام الباقر - علیه السّلام - : انما شیعه علیٍ کثیره صلاتهم و کثیره تلاوتهم القرآن.

امام باقر - علیه السّلام - فرمودند: شیعیان و پیروان علی زیاد نماز می خوانند و زیاد قرآن تلاوت می کنند.

«صفات الشیعه، ص 167»

حدیث57

قال الامام علی - علیه السّلام - : لقاری القرآن بکل حرفٍ یقرؤه فی الصلاه قائماً مائه حسنه، و قاعداً خمسون حسنه، و متطهّراً فی غیر الصلاه خمس و عشرون حسنه و غیر متطهر عشر حسات.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: برای قاری قرآن به ازای هر حرفی که در نماز در حالت ایستاده می خواند صد حسنه و در حالت نشسته خواندن 50 حسنه و در حالت طهارت در غیر نماز خواندن 25 حسنه و بدون طهارت خواندن 10 حسنه داده می شود.

«عده الداعی، ص 212»

حدیث58

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : علیکم بتلاوه القرآن فان درجات الجنه علی عدد آیات القرآن فاذا کان یوم القیامه قیل لقاری القرآن اقرأ و ارقأ.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: بر شما است تلاوت قرآن؛ به درستی که درجات بهشت به تعداد آیات قرآن است، پس زمانی که روز قیامت شود به قاری قرآن گفته می شود، قرآن بخوان و بالا برو.

«وسائل الشیعه، ج 2، ص 842»

حدیث59

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : فقارئ القرآن یحتاج الی ثلاثه اشیاءَ قلبٍ خاشعٍ و بدنٍ فارغٍ و موضعٍ خالٍ.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: قاری قرآن به سه خصلت نیازمند است: 1. قلب خاشع؛ 2. بدن فارغ (از هر گرفتاری و رنج)؛ 3. مکان خالی (از همه گرفتاری ها و وسوسه ها).

«بحار الأنوار، ج 85، ص 43»

حدیث60

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : القرآن عهد الله الی خلقه فقد ینبغی للمرء المسلم ان ینظر فی عهده و ان یقرأ منه فی کل یومٍ خمسین آیه.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: قرآن عهدنامه خدا به سوی خلقش است، پس سزاوار است که مسلمان به عهدنامه خدا نگاه کند و از آن در هر روز پنجاه آیه بخواند.

«الکافی، ج 2، ص 446»

حدیث61

قال رسول الله -صلی الله علیه وآله -:

الغرباء فی الدنیا: قرآن فی جوف ظالم ، و مسجد فی نادی قوم لایصلی فیه ، و مصحف فی بیت لایقرء فیه و رجل صالح مع قوم سوء ؛

در جهان چهار چیز غریب است :

1 - قرآن در سینه ستمگر

2 - مسجد در جمع گروهی که در آن نماز نخوانند.

3 - قرآنی در خانه ای که آن را نخوانند.

4 - مرد پارسا در میان مردم بد.

(نهج الفصاحه ، حدیث 2038).

حدیث62

عن الصادق - علیه السلام -:

ان البیوت التی یصلی فیها باللیل بتلاوه القرآن تضی ء لاهل المساء کما تضی ء نجوم السماء لاهل الارض؛

خانه ای که در آن نماز شب خوانده می شود و تلاوت قرآن می گردد، برای افلاکیان آن گونه می درخشد که ستارگان برای زمینیان می درخشد.

(ثواب الاعمال ، ص 70).

حدیث63

قال الباقر - علیه السلام -:

انما شیعه علی کثیره صلاتهم کثیره تلاوتهم للقرآن ؛

شیعیان و پیروان خط علی زیاد نماز می گزارند، و زیاد تلاوت قرآن می کنند.

(صفات الشیعه ، ص 436).

حدیث64

عن علی - علیه السلام - قال :

مروه الحضر قراءه القران و مجالسه العلماء و النظر فی الفقه و المحافظه علی الصلاه فی الجماعات ؛

از حضرت علی(علیه السلام ) نقل شده که فرمودند: جوانمردی در حضور در وطن ، قرآن خواندن ، هم نشینی با علماء، و نگریستن در احکام دین ، و مواظبت بر نماز خواندن در جماعتهاست .

(بحارالانوار، ج 88، ص 10)

حدیث65

قال علی - علیه السلام -:

اغتنموا الدعاء عند اربع : عند قرائه القران و عند الاذان و عند نزول الغیث و عند التقاء الصفین للشهاده ؛

در چهار زمان دعا را غنیمت شمارید:

1 - هنگام قرائت قرآن .

2 - هنگام اذان .

3 - هنگام نزول باران .

4 - هنگام رو به رو شدن دو لشگر مؤ منین و کفار برای جنگ .

(وسائل الشیعه ، ج 4، ص 1114)

حدیث66

قال علی - علیه السلام -:

لایقرا العبد القران اذا کان علی غیر طهور حتی یتطهر؛

هنگامی که وضو ندارید، قرآن نخوانید ؛ تا این که وضو گرفته شود.

(خصال ، ج 2، ص 164)

حدیث67

قال رسول الله - صلی الله علیه وآله -:

قراءه القران فی الصلاه افضل من قراءه القران فی غیر الصلاه ؛

قرائت قرآن در نماز افضل است از غیرنماز.

(مستدرک الوسائل ، ج 1، ص 292)

حدیث68

قال رسول الله - صلی الله علیه وآله -:

نوروا منازلکم بالصلاه و قرائه القرآن ؛

به خانه هایتان با خواندن نماز، و قرائت قران ، نورانیت ببخشید.

(کنزالعمال ، ج 15، ص 392، حدیث 41518)

حدیث69

امام علی علیه السلام :

العُبودیَّهُ خَمسَهُ أشیاءَ : خَلاءُ البَطنِ ، وَقِراءهُ القرآنِ، وقِیامُ اللَّیلِ ، والتَّضَرُّعُ عِندَ الصُّبحِ ، والبُکاءُ مِن خَشیَهِ اللّه ؛

بندگی در پنج چیز اس__ت : اندرون از طعام تهی داشتن ، قرآن خواندن ، شب را به عبادت گذراندن و هنگام صبح زاری کردن (به درگاه خداوند) و گریستن از ترس خدا .

مستدرک الوسائل : 11 / 244 / 12875 منتخب میزان الحکمه : 354

حدیث70

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

مَنِ استَمَعَ إلی آیَهٍ مِن کتابِ اللّه کُتِبَت لَهُ حَسَنهً مُضاعَفهً ، ومَن تَلا آیَهً مِن کتابِ اللّه کانَت لَهُ نورا یَومَ القِیامَهِ ؛

هرکه به یک آیه از کتاب خدا گوش دهد ، برایش ثوابی دو چندان نوشته شود و هر که یک آیه از کتاب خدا تلاوت کند ، روز قیامت آن آیه نوری برای او باشد .

کنز العمّال : 2316 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث71

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

إنّ فی جَهنَّمَ رَحاءً مِن حَدیدٍ تُطحَنُ بها رُؤوسُ القُرّاءِ ، والعُلَماءِ الُمجرمینَ؛

در دوزخ آسیابی آهنی است ، که با آن سرهای قاریان و عالمان گنهکار آرد می شود .

جامع الأخبار : 130 / 254 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث72

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

أنتَ تَقرَاُ القرآنَ ما نَهاکَ ، فإذا لم یَنهَکَ فَلَستَ تَقرَؤهُ ؛

تو تا آن زمان قرآن می خوانی ، که تو را (از گناهان) باز دارد . پس اگر باز نداشت ، قرآن نخوانده ای .

شرح نهج البلاغه لابن أبی الحدید : 10 / 23 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث73

امام علی علیه السلام :

ألا لا خَیرَ فی قِراءهٍ لیسَ فیها تَدَبُّرٌ ، ألا لا خَیرَ فی عِبادَهٍ لیسَ فیها تَفَقُّهٌ ؛

بدانید که در قرآن خواندنی که با تدبّر همراه نباشد ، خیری نیست ؛ بدانید که در عبادتی که با فهم و اندیشه توأم نباشد ، خیری نیست .

بحار الأنوار : 92 / 211 / 4 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث74

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

اقرَؤوا القرآنَ بالحُزنِ ؛ فإنّهُ نَزَلَ بالحُزنِ ؛

قرآن را با آواز ح__زین بخوانید ؛ زیرا که آن با صوت حزین نازل شده است .

کنزالعمّال : 2777 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث75

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

زَیِّنُوا القرآنَ بأصواتِکُم؛

قرآن را با صداهای (خوش) خود ، زینت بخشید .

بحار الأنوار : 92 / 190 / 2 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث76

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

لِکلِّ شیءٍ حِلیَهٌ وحِلیَهُ القرآنِ الصَّوتُ الحَسَنُ ؛

هر چیزی زی__وری دارد و زیور قرآن صدای خوش است .

کنز العمّال : 2768 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث77

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

علَیکَ بقِراءهِ القرآنِ ؛ فإنّ قِراءتَهُ کَفّارهٌ للذُّنوبِ ، وسَترٌ فی النارِ ،وأمانٌ مِن العذابِ؛

ب_ر ت_و ب_اد خواندن قرآن؛ زیرا خواندن آن کفّاره گناهان است و پرده ای در برابر آتش و موجب ایمنی از عذاب.

بحار الأنوار : 92 / 17 / 18 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث78

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

إنّ هذهِ القُلوبَ تَصدَأُ کما یَصدَأُ الحَدیدُ . قیلَ : یا رسولَ اللّه ، فما جَلاؤها ؟ قالَ : تِلاوَهُ القرآنِ ؛

این دلها نیز همانند آهن زنگار می بندد . عرض شد : ای رسول خدا ، صیقل دهنده دلها ، چیست ؟ فرمود : تلاوت قرآن .

کنز العمّال : 2441 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث79

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

إذا أحَبَّ أحدُکُم أن یُحَدِّثَ رَبَّهُ فَلْیَقرَأْ القرآنَ ؛

هر گاه ف__ردی از شما دوست داشته باشد که با پروردگارش سخن بگوید ، قرآن بخواند .

کنز العمّال : 2257 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث80

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

علَیکُم بتَعَلُّمِ القرآنِ وکَثرَهِ تِلاوَتِهِ ؛

برشما باد، آموختن قرآن و بسیار خواندن آن .

کنزالعمّال : 2368 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث81

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

یقالُ لِصاحِبِ القرآنِ :اِقرَأ وَارقَ ورَتِّلْ کما کنتَ تُرَتِّلُ فی دارِ الدنیا ، فإنّ مَنزِلَتَکَ عندَ آخِرِ آیَهٍ کُنتَ تَقرَؤها ؛

ب_ه ک_سی که قرآن می داند ، گفته م_ی شود : بخوان و بالا رو و با ترتیل بخوان ، همچنان که در دنیا با ترتیل می خواندی ؛ زیرا منزلت و جایگاه تو در آخرین آیه ای است که می خوانده ای .

کنزالعمّال : 2330 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث82

امام صادق علیه السلام :

مَن قَرَأَ القُرآنَ فِی المُصحَفِ ، مُتِّعَ بِبَصَرِهِ ، وخُفِّفَ عَن والِدَیهِ وإن کانا کافِرَینِ؛

هر کس قرآن را از رو بخواند ، از بهره بینایی برخوردار است و از گناه پدر و مادرش کاسته می شود ، هر چند کافر باشند .

الکافی ، جلد 2 ، صفحه 613 ، حدیث 1

حدیث83

امام صادق علیه السلام :

مَن قَرَأ القُرآنَ لِیَأکُلَ بهِ النّاسَ جاءَ یَومَ القِیامَهِ ووَجهُه عَظمٌ لا لَحمَ فیهِ ؛

هر کس به منظور سرکیسه کردن مردم قرآن بخواند ، روز قیامت در حالی بیاید که چهره اش استخوان است و گوشتی در آن نیست .

ثواب الأعمال : 329/ 1

حدیث84

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

عَلیکَ بتِلاوَهِ القرآنِ وذِکرِ اللّه کثیراً ، فإنّهُ ذِکرٌ لکَ فی السماءِ ونورٌ لکَ فی الأرضِ؛

بر تو باد به تلاوت قرآن و بسیاری یاد خدا ؛ زیرا که آن در آسمان ، برای تو نام (و آوازه) است و در زمین نور .

الخصال : 525 / 13

حدیث85

امام سجّاد علیه السلام :

علَیکَ بالقُرآنِ ، فإنَّ اللّه َ خَل_قَ الجَنّ_هَ ... وجَعلَ دَرَجاتِها علی قَدْرِ آیاتِ القُرآنِ ، فمَن قَرأَ القُرآنَ قالَ لَهُ : إقْرَأْ وارْقَ ، ومَن دَخ_لَ مِنهُمُ الجَنّهَ لَم یَکُنْ فی الجَنّهِ أعلی دَرَج_هً مِنهُ ما خ_لا النَّبِیّونَ والصِّدِّیق_ونَ ؛

با قرآن باش ؛ زیرا خداوند بهشت را آفرید ... و درجات آن را به اندازه آیات قرآن قرار داد . پس هر که قرآن بخواند ، قرآن به او گوید : بخوان و بالا رو . و هر کس از این افراد وارد بهشت شود در آن جا بلند مرتبه تر از او نخواهد بود مگر پیامبران و صدّیقان .

بحار الأنوار : 8 / 133 / 39

حدیث86

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:

اَدِّبوا اَولادَکُمْ عَلی ثَلاثِ خِصالٍ : حُبِّ نَبیِّکُمْ و حُبِّ اَهْلِ بَیْتِهِ وَ عَلی قِراءَهِ الْقُرآنِ ؛

فرزندانتان را به سه چیز ادب کنید: عشق به پیامبرتان، عشق به خاندان او، و قرآن خواندن.

غرر الحکم، ح 4488

حدیث87

امام حسن عسکری(علیه السلام) فرمودند:

بسیار به یاد خدا و بسیار به یاد مرگ باشید. بسیار قرآن تلاوت نمایید و به پیامبر صلوات و درود بفرستید که همانا درود بر پیامبر، معادل ده نیکی است.

(بحارالانوار/78/372)

حدیث88

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

لا فاقه لعبد یقرأ القرآن و لا غنی له بعده؛

بنده ای که قرآن خواند فقیر نشود و او را بالاتر از قرآن بی نیازی ای نیست.

نهج الفصاحه

حدیث89

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

لکلّ شی ء حلیه و حلیه القرآن الصّوت الحسن؛

هر چیزی زینتی دارد و زینت قرآن صوت خوش است.

نهج الفصاحه

حدیث90

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

خیر النّاس أقرؤهم و أفقههم فی دین اللَّه و أتقاهم للَّه و آمرهم بالمعروف و أنهاهم عن المنکر و أوصلهم للرّحم؛

بهترین مردم کسانی هستند که قرآن بهتر خوانند و در کار دین داناتر باشند و از خدا بیشتر ترسند و به نیکی بیشتر امر کنند و از بدی بیشتر جلوگیری کنند و با خویشاوندان بیشتر نزدیک شوند.

نهج الفصاحه

حدیث91

ثلاثه یحبّهم اللَّه عزّ و جلّ: رجل قام من اللّیل یتلوا کتاب اللَّه و رجل تصدّق صدقه بیمینه یخفیها من شماله و رجل کان فی سریّه فانهزم أصحابه فاستقبل العدوّ؛

سه کسند که خدا آنها را دوست می دارد: کسی که شب برخیزد و کتاب خدا را بخواند و کسی که با دست راست خود صدقه دهد و آن را از دست چپ خود مخفی دارد و کسی که با گروهی به جنگ رود و یارانش بگریزند و او بسوی دشمن رود.

نهج الفصاحه

حدیث92

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

البیت الّذی یقرأ فیه القرآن یتراءی لأهل السّماء کما تتراءی النّجوم لأهل الأرض؛

خانه ای که در آن قرآن خوانده می شود در نظر اهل آسمان چنان می نماید که ستارگان در نظر اهل زمین.

نهج الفصاحه

حدیث93

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

إنّ هذه القلوب تصدأ کما یصدأ الحدید قیل فما جلاءها قال ذکر الموت و تلاوه القرآن؛

دلها مانند آهن زنگ می زند گفتند صیقل آن چیست؟ گفت یاد مرگ و خواندن قرآن.

نهج الفصاحه

حدیث94

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

اقرءوا القرآن فإنّ اللَّه تعالی لا یعذّب قلبا وعی القرآن؛

قرآن را بخوانید زیرا خداوند دلی را که قرآن را دریافته معذب نمی کند.

نهج الفصاحه

حدیث95

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

اقرءوا القرآن و اعملوا به و لا تجفوا عنه و لا تغلوا فیه و لا تأکلوا به و لا تستکثروا به؛

قرآن را بخوانید و بدان عمل کنید و از آن دور نشوید و در آن غلو نکنید به وسیله قرآن نان نخورید و به کمک آن فزونی مجوئید.

نهج الفصاحه

حدیث96

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

اقرأ القرآن ما نهاک فإذا لم ینهک فلست تقرؤه؛

اگر خواندن قرآن تو را از کار بد منع می کند آن را بخوان ولی اگر تو را از کار بد وانمی دارد به حقیقت قرآن نمی خوانی.

نهج الفصاحه

حدیث97

قالَ الاْمامُ الْحُسَیْن - علیه السلام - :

مَنْ قَرَءَ آیَهً مِنْ کِتابِ الله عَزَّ وَ جَلَّ فی صَلاتِهِ قائِماً، یُکْتَبُ لَهُ بِکُلِّ حَرْف مِأهُ حَسَنَه ؛

امام حسین - علیه السلام - فرمودند:

هرکس آیه ای از قرآن را در نمازش تلاوت نماید، خداوند متعال در مقابل هر حرفی از آن یکصد حسنه در نامه اعمالش ثبت می نماید.

الکافی، ج 2، ص 611

حدیث98

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبی - عَلَیْهِ السَّلام - :

مَنْ قَرَءَ الْقُرْآنَ کانَتْ لَهُ دَعْوَهٌ مُجابَهٌ، إمّا مُعَجَّلهٌ وَإمّا مُؤجَلَّهٌ؛

امام حسن مجتبی - علیه السلام - فرمودند:

کسی که قرآن را _ با دقّت _ قرائت نماید، در پایان آن _ اگر مصلحت باشد _ دعایش سریع مستجاب خواهد شد _ و اگر مصلحت نباشد _ در آینده مستجاب می گردد.

دعوات الرّاوندی، ص 24، ح 13

حدیث99

قالَتْ فاطِمَهُ الزَّهْراء - سلام الله علیها - : فَأکْثِرْ مِنْ تِلاوَهِ الْقُرآنِ، وَالدُّعاءِ، فَإنَّها ساعَهٌ یَحْتاجُ الْمَیِّتُ فیها إلی أُنْسِ الاْحْیاءِ ؛

حضرت فاطمه زهرا - سلام الله علیها - ضمن وصیّتی به امام علی - علیه السلام - اظهار نمودند: پس از آن که مرا دفن کردی، برایم قرآن را بسیار تلاوت نما، و برایم دعا کن، چون که میّت در چنان موقعیّتی بیش از هر چیز نیازمند به اُنس با زندگان می باشد.

بحارالأنوار، ج 79، ص 27

حدیث100

قالَ الاْمامُ علی - عَلَیْهِ السلام - :

إغْتَنِمُوا الدُّعاءَ عِنْدَ خَمْسَهِ مَواطِنَ: عِنْدَ قِرائَهِ الْقُرْآنِ، وَ عِنْدَ الاْذانِ، وَ عِنْدَ نُزُولِ الْغَیْثِ، وَ عِنْدَ الْتِقاءِ الصَفَّیْنِ لِلشَّهادَهِ، وَ عِنْدَ دَعْوَهِ الْمَظْلُومِ، فَاِنَّهُ لَیْسَ لَها حِجابٌ دوُنَ الْعَرْشِ ؛

امام علی - علیه السلام - فرمودند:

پنج موقع را برای دعا و حاجت خواستن غنیمت شمارید: موقع تلاوت قرآن، موقع اذان، موقع بارش باران، موقع جنگ و جهاد _ فی سبیل اللّه _ موقع ناراحتی و آه کشیدن مظلوم. در چنین موقعیت ها مانعی برای استجابت دعا نیست.

بحارالأنوار، ج 90، ص 343، ح 1

حدیث101

قال رَسُولُ اللّهِ - صلی الله علیه وآله - :

یُؤْتَی الرَّجُلُ فی قَبْرِهِ بِالْعَذابِ، فَإذا اُتِیَ مِنْ قِبَلِ رَأسِهِ دَفَعَتْهُ تِلاوَهُ الْقُرْآنِ، وَ إذا اُتِیَ مِنْ قِبَلِ یَدَیْهِ دَفَعَتْهُ الصَّدَقَهُ، وَ إذا اُتِیَ مِنْ قِبَلِ رِجْلَیْهِ دَفَعَهُ مَشْیُهُ إلی الْمَسْجِدِ؛

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمودند:

هنگامی که بدن مرده را در قبر قرار دهند، چنانچه عذاب از بالای سر بخواهد وارد شود تلاوت قرآنش مانع عذاب می گردد و چنانچه از مقابل وارد شود صدقه و کارهای نیک مانع آن می باشد. و چنانچه از پائین پا بخواهد وارد گردد، رفتن به سوی مسجد مانع آن خواهد گشت.

مسکّن الفؤاد، ص 50

حدیث102

امام علی (علیه السلام ) می فرمایند:

لا یقرأ العبد القران اذا کان علی غیر طهور حتی یتطهر؛

هنگامی که وضو ندارید، قرآن نخوانید، تا این که وضو گرفته شود.

( خصال ، ج 2، ص 164 )

حدیث103

پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) می فرمایند :

قراءه القران فی الصلاه افضل من قراءه القران فی غیرالصلاه؛

قرائت قرآن در نماز افضل است از غیر نماز.

( مستدرک الوسائل ، ج 1، ص 292 )

حدیث104

امام حسین (علیه السلام ) می فرمایند:

من قرأ ایه من کتاب الله - عز و جل - فی صلاته قائما یکتب له بکل حرف مائه حسنه؛

کسی که آیه ای از قرآن را ایستاده در نماز خود بخواند، به هر حرفی صدحسنه برای او نوشته می شود.

( الکافی ، ج 2، ص 447 )

حدیث105

پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) می فرمایند :

نوروا منازلکم بالصلاه و قرائه القران؛

به خانه هایتان با خواندن نماز، و قرائت قرآن ، نورانیت ببخشید.

( کنز العمال ، ج ,15 ص 392 حدیث 41518 )

حدیث106

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

از قرائت [سوره] زلزال ملول نشوید؛ زیرا کسی که در مستحباتش آن را قرائت نماید ، خداوند عزوجل هرگز زلزله ای بدو نرساند و با آن و [نیز] با صاعقه و آفتی از آفات دنیا نمیرد تا این که [ به طور عادی ] بمیرد.

( بحار الانوار : ج56 ص 356 )

حدیث107

امام صادق علیه السلام می فرمایند :

ثَلاثٌ یُذْهِبْنَ النِّسْیانَ وَ یُحْدِثْنَ الذُّکْرَ: قِراءَهُ الْقُرآنِ، وَ السِّواکُ وَ الصِّیامُ؛

سه چیز، فراموشی را از بین می برد و حافظه را زیاد می کند: خواندن قرآن، مسواک زدن و روزه گرفتن.

دعائم الاسلام، ج 2، ص 137، ح 481.

حدیث108

امام باقر علیه السلام می فرمایند :

ابتدای هر کتابی که از آسمان نازل شده، بسم اللّه الرحمن الرحیم است. هر گاه بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت کردی اشکالی ندارد که استعاذه نکنی (نگویی که پناه می برم به خدا) و هر گاه بسم اللّه الرحمن الرحیم را تلاوت کردی، تو را از آنچه میان آسمان و زمین است محفوظ می دارد.

کافی، ج 3 ، ص 313.

حدیث109

امام علی علیه السلام می فرمایند :

هر که بسم اللّه الرحمن الرحیم را با اعتقاد و دوستی محمد و آل پاکش و با تسلیم در برابر دستوراتشان و با ایمان به ظاهر و باطنش بخواند خداوند عزیز و جلیل در مقابل هر حرف آن، چیزی برتر از دنیا و آنچه در آن است، از ثروت و خوبی ها را به او می بخشد.

عیون أخبار الرضا علیه السلام ، ج 1، ص 270.

حدیث110

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:

مَن قَرَأ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ بَنَی اللّهُ لَهُ فِی الْجَنَّهِ سَبعَهَ ألفٍ قَصرٍ مِن یاقوتَهٍ حَمْراءَ؛

هر کس بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت کند خداوند در بهشت هفتاد هزار قصر از یاقوت سرخ برای او بنا کند.

مدینه المعاجز، ج 2، ص 366 .

حدیث111

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:

مَن أرادَ أَنْ یُنجِیَهُ اللّه ُ مِنَ الزَّبانیَهِ التِّسعَهِ عَشَرَ فَلْیَقرَأْ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَإنَّها تِسعَهَ عَشَرَ حَرفا لِیَجعَلَ اللّهُ کُلَّ حَرفٍ مِنها جُنَّهً مِن واحدٍ مِنهُم؛

هر کس می خواهد خداوند او را از زبانیه (فرشتگان عذاب) نوزده گانه برهاند، بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت کند زیرا آن نوزده حرف است. تا خداوند هر حرف آن را سپری در مقابل یکی از آن فرشتگان قرار دهد.

بحارالأنوار، ج 89 ، ص 258 .

حدیث112

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:

مَنْ قَرَأ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ کَ_تَبَ اللّهُ لَهُ بِکُلِّ حَرفٍ أربَعَهَ آلافٍ حَسَنَهً و مَحا عَنهُ أربَعَهَ آلافِ سَیِّ_ئَهٍ و رَفَعَ لَهُ أربَعَهَ آلافِ دَرَجَهٍ؛

هر کس بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت کند خداوند به ازای هر حرفِ آن چهار هزار حسنه برایش می نویسد و چهار هزار گناه از او پاک می کند و چهار هزار درجه او را بالا می برد.

بحارالأنوار، ج 92، ص 258.

حدیث113

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:

مَنْ قَرَأَ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ مُوقِنا سَبَّحَتْ مَعَهُ الْجِبالُ إلاّ أَن_َّهُ لا یَسْمَعُ ذلِکَ مِنها؛

هر کس با یقین بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت کند، کوه ها به همراه او تسبیح می گویند، هر چند او تسبیح آنها را نمی شنود.

الدرالمنثور، ج 1، ص 26.

حدیث114

امام علی(علیه السلام) می فرمایند:

باروری ایمان به تلاوت قرآن است.

(شرح غررالحکم ، ج 5، حدیث 7633)

حدیث115

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

مَنْ قَرَاَها یَعْنی سُورَهَ الْفاتِحَهِ فَتَحَ اللّه ُ عَلَیْهِ خَیْرَ الدُّنْیا وَ الآْخِرَهِ وَ قالَ اِنَّ اسْمَ اللّه ِ الاَعْظَمَ مُقَطَّعٌ فی هذِهِ السُّورَهِ؛

هر کس سوره فاتحه را بخواند خداوند خیر دنیا و آخرت را به روی او می گشاید. اسم اعظم خداوند در این سوره بخش بخش گردیده است.

مستدرک الوسائل، ج 4، ص 330.

حدیث116

امام صادق علیه السلام می فرمایند :

مَنْ قَرَاَ الْقُرآنَ وَ هُوَ شابٌّ مُؤمِنٌ اِخْتَلَطَ الْقُرآنُ بِلَحْمِهِ وَ دَمِهِ وَ جَعَلَهُ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ مَعَ الْسَّفَرَهِ الْکِرامِ الْبَرَرَهِ ، وَ کانَ الْقُرآنُ حَجیزا عَنْهُ یَوْمَ الْقیامَهِ ؛

هر جوان مؤمنی که در جوانی قرآن تلاوت کند ، قرآن با گوشت و خونش می آمیزد و خداوند عزّوجلّ او را با فرشتگان بزرگوار و نیک قرار می دهد و قرآن نگهبان او در روز قیامت ، خواهد بود .

کافی ، ج 2، ص 603 ، ح 4 .

حدیث117

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

اَدِّبوا اَولادَکُمْ عَلی ثَلاثِ خِصالٍ : حُبِّ نَبیِّکُمْ و حُبِّ اَهْلِ بَیْتِهِ وَ عَلی قِراءَهِ الْقُرآنِ؛

فرزندانتان را به سه چیز ادب کنید: عشق به پیامبرتان، عشق به خاندان او، و قرآن خواندن.

غرر الحکم، ح 4488

حدیث118

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

أدِّبُوا أوْلادَکُمْ عَلَیَ ثَلاثٍ: حُبِّ نَبِیکُمْ، وَحُبِّ أهلِ بَیتِهِ، وَعَلیَ قِرَاءَهِ الْقُرآنِ؛

فرزندانتان را با سه خصلت تربیت کنید: دوستی پیامبر اکرم (ص)، دوستی اهل بیت ایشان(ع) و تلاوت قرآن.

لجامع الصغیر، ج 1، ص 14

حدیث119

امام جواد (علیه السلام) فرمودند:

عَن اِسماعیلِ بنِ سَهلِ قالَ : کَتَبتُ الی اَبی جَعفر الثّانی (علیه السلام) عَلَّمَنی شَیئا اِذا قُلتُه کُنتُ مَعَکُم فی الدُّنیا وَ الآخِرَه فقا: فَکَتَبَ بِخَطِّه اَعرَفُهُ: اَکثِر مِن تِلاوَهِ اِنّا اَنزَلناهُ و رَطِّب شَفَتَیکَ بِالاستِغفار؛

اسماعیل بن سهل گوید: به خدمت امام جواد نوشتم : به من چیزی بیاموز که هر گاه آن را بگویم در دنیا و آخرت با شما باشم. حضرت با خط شریف خود که آن را می شناختم نوشتند: سوره مبارکه انا انزلناه را زیاد تلاوت کن و دو لب خود را با گفتن استغفار تر کن (نیروی تازه بخش).

(جهاد با نفس، ح 786)

حدیث120

امام صادق(علیه السلام) فرمودند:

مَن قَرَا القُرآن و هو شابٌّ مُؤمِنٌ ، اختَلَطَ القُرآنُ بلَحمِهِ و دَمِهِ؛

هر جوان مؤمنی که قرآن بخواهد، قرآن با گوشت و خون او را در می آمیزد.

الامام صادق (علیه السلام)- الوسائل 14/2

حدیث121

اِنَّ هَذِهِ القُلُوب تَصدأ کما یصدَأ ُالحَدید اِذا أصابَهُ المَاءِی قیلَ: وَما جَلَاؤُها؟ قالَ رسولُ الله (صلی الله علیه و آله و سلم): کثرَه ذِکرَ المَوتِ وَ تِلاوَهَ القُرآنِی؛

دل ها مانند آهن هنگام رسیدن آب به آن زنگ می زند، گفتند: صیقل آن چیست؟ آن حضرت فرمود: زیادی یاد مرگ و خواندن قرآنی.

(کنز العمال، ج 15، ص 549، ح 42130)

حدیث122

امام رضا علیه السلام فرمودند:

من قرا فی شهر رمضان ایه من کتاب الله کان کمن ختم القران فی غیره من الشهور.

هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههای دیگر تمام قرآن را بخواند.

(بحار الانوار ج93، ص346)

حدیث123

حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

حبب الی من دنیاکم ثلاث: تلاوه کتاب الله و انظر فی وجه رسول و الانفاق فی سبیل الله

از دنیای شما سه چیز محبوب من است: 1-تلاوت قرآن 2-نگاه به چهره رسول خدا 3-انفاق در راه خدا

(وقایع الایام خیابانی، جلد صیام، ص295)

حدیث124

حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

قاریءُ الحدید، و اذا وقعت، و الرحمن، یدعی فی السموات و الارض، ساکن الفردوس

تلاوت کننده سوره حدید و واقعه و الرحمن در آسمانها و زمین اهل بهشت خوانده می شوند .

(کنزالعمال ، ج 1 ، ص582)

تدبر در قرآن و عمل به آن

حدیث1

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : من تَعلّم القرآن فلم یَعمل به وآثَرَ علیه حبُّ الدنیا و زینتَها اِستوجَبَ سَخَطَ الله و کانَ فی الدرجهِ مع الیهود و النصاری الذین یَنْبِذُون کتاب الله وراءَ ظَهُورِهم.

رسول خدا - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: کسی که قرآن را یاد بگیرد و بدان عمل نکند و دوستی دنیا و زینت آن را بر قرآن برگزیند مستحق خشم خداست و با یهودیان و مسیحیان، که کتاب خدا را پشت سر می اندازند، در یک درجه خواهد بود.

«وسائل الشیعه، ج 6، ص 183»

حدیث2

امام علی(علیه السلام) فرمودند:

علیکم بکتاب الله... من عمل به سبق؛

بر شما باد رجوع به کتاب خدا(قرآن) ... کسی که به آن عمل کند از همه پیشی می گیرد.

نهج البلاغه خطبه 155

حدیث3

قال الامام علی - علیه السّلام - : علیکم بکتاب الله من عمل به سبق.

امام علی - علیه السّلام - فرمود: بر شما باد (عمل) به کتاب خدا که هر کس به آن عمل کند بر دیگران پیشی گیرد.

«نهج البلاغه، خطبه 156»

حدیث4

قال الامام علی - علیه السّلام - : الله الله بالقرآن لا یسبقکم بالعمل به غیرکم.

امام علی - علیه السّلام - فرمود: توصیه می کنم شما را به قرآن، نباید در عمل به قرآن دیگران بر شما پیشی گیرند.

«نهج البلاغه، نامه 47»

حدیث5

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : الحافظ للقرآن العاملُ به مع السَّفَرهِ الکرامِ البَرَرَهَ.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: کسی که قرآن را حفظ کند و به آن عمل نماید با پیامبران بزرگوار و نیکو خواهد بود.

«الکافی، ج 2، ص 603»

حدیث6

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : من تعلم القرآن و لم یعمل به حشره الله یوم القیامه اعمی فیقول یا رب لم حشرتنی اَعمی و قد کنت بصیراً قال کذلک اتتک آیاتک فنسیتها.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: کسی که قرآن را بیاموزد و به آن عمل نکند، خدا او را در روز قیامت کور محشور می کند، پس می گوید خدایا به خاطر چه مرا کور محشور کردی در حالی که من بینا بودم. خداوند متعال می فرماید: چگونه تو آیات ما را خواندی و آنها را به فراموشی سپردی (به آنها عمل نکردی).

«عقاب الاعمال، ص 52»

حدیث7

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : من تعلم القرآن فلم یعمل به و اثر علیه حب الدنیا و زینتها استوجب سخط الله و کان فی الدّرجه مع الیهود و النصاری الذی ینبذون کتاب الله وراء ظهورهم.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: کسی که قرآن را بیاموزد و به آن عمل نکند و دنیا و زینت آن را بر قرآن ترجیح دهد، سزاوار خشم خدا است و در ردیف یهود و نصاری قرار خواهد داشت که کتاب خدا را پشت سر انداخته اند.

«جامع الاخبار، ج 1، ص 221»

حدیث8

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : ان فی جهنم وادیاً یستغیث فیه اهل النار کل یوم سبعین الف مره فقیل له لمن یکون هذا العذاب؟ فقال - صلّی الله علیه و آله - : لشارب الخمر من اهل القرآن و تارک الصلوه.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: همانا مکانی در جهنم هست که اهل آتش استغاثه و درخواست می کنند در هر روز 70 هزار بار نجات از آن را، گفته شد یا رسول الله این مکان برای کیست؟ حضرت فرمود: برای شارب خمر از اهل قرآن و تارک نماز.

«وسایل الشیعه، ج 2، ص 838»

حدیث9

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : یا مفضل لو تدبر القرآن شیعتنا لما شکوا فی فضلنا ... .

امام صادق - علیه السّلام - فرمود: ای مفضل، اگر شیعیان ما در قرآن تدبر کنند و بیندیشند، هر آینه شک نمی کردند در بزرگی و فضل ما.

«بحار الأنوار، ج 53، ص 25»

حدیث10

قال الامام الصادق - علیه السّلام - فی دعاء: اللهم نشرتُ عهدک و کتابک فاجعل نظری فیه عباده و قراءتی فیه تفکراً و فکری فیه اعتباراً و لا تجعل قرائتی قراءهً لاتدبر فیها و لا تجعل نظری فیه غفله.

امام صادق - علیه السّلام - در دعایی فرمود: خدایا منتشر کردم عهد و کتاب تو را، پس قرار بده نگاه من را بر آن عبادت و خواندن مرا در آن با تفکر و اندیشیدن و فکر من در آن را وسیله عبرت قرار ده و قرار نده خواندن من را خواندنی که در آن تدبر و تفکر نباشد و قرار نده نگاه مرا در آن، نگاهی غافل و بی خبر (از عمق مطالب آن).

«مصباح الانوار، ص 141»

حدیث11

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : المقریءُ بلا علم کالمعجب بلامال و لا مُلک یبغض الناس لفقره و یغبضونه لعُجبه فهو ابداً مخاصم للخلق فی غیر واجب و من خاصم الخلق فیما لم یؤمر به فقد نازع الخالقیه و الربوبیّه.

امام صادق - علیه السّلام - فرمود: قاری بدون آگاهی مثل پادشاه بدون مال و زمین است که دشمن می شود مردم را به خاطر فقرش و مردم هم با او دشمن می شوند به خاطر عجبش، پس همیشه او در حال جنگ و دعوا با خلق خدا در آن چه واجب نشده است و کسی که با خلق دشمنی کند در آن چه به او دستور داده نشده، پس نزاع می کند در خالقیت و ربوبیت خداوند.

«مصباح الشریعه، ص 44»

حدیث12

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : ویلٌ لمن لاکها بین لحییه و لم یتدبّرها.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: وای بر کسی که قرآن را در بین لبهای خود لقلقه کند و در آن تدبر و تفکر نکند.

«مجمع البیان، ج 2، ص 554»

حدیث13

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : ما انعم الله علی عبدٍ بعد الایمان بالله افضل من العلم بکتاب الله و المعرفه بتأویله.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: خدا بعد از نعمت ایمان به خود، نعمتی بالاتر از علم به کتاب خدا و شناخت تأویل آن نداده.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 182»

حدیث14

قال الامام علی - علیه السّلام - : الا لا خیر فی قراءه لا یدبّر فیها.

امام علی - علیه السّلام - فرمود: همانا در قرائتی که در آن تدبر و تفکر نشود، خیری نیست.

«معانی الاخبار، ص 67»

حدیث15

امام علی(علیه السلام) فرمودند:

تَدَبَّرُوا آیاتِ القُرآنِ وَ اعتَبِرُوا بِهِ فَإنَّهُ أبلَغُ العِبَرِ ؛

در آیات قرآن تدبّر کنید و از آن عبرت بگیرید ، که رساترین عبرت هاست .

غرر الحکم و درر الکلم، حدیث4493

حدیث16

امام علی علیه السلام :

ألا لا خَیرَ فی قِراءهٍ لیسَ فیها تَدَبُّرٌ ، ألا لا خَیرَ فی عِبادَهٍ لیسَ فیها تَفَقُّهٌ ؛

بدانید که در قرآن خواندنی که با تدبّر همراه نباشد ، خیری نیست ؛ بدانید که در عبادتی که با فهم و اندیشه توأم نباشد ، خیری نیست .

بحار الأنوار : 92 / 211 / 4 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث17

امام علی علیه السلام :

اللّه َ اللّه َ فی القرآنِ ، لا یَسبِقُکُم بالعَمَلِ بهِ غَیرُکُم .

خدا را ! خدا را ! درباره قرآن ، مبادا دیگران با عمل به آن ، بر شما پیشی گیرند .

نهج البلاغه : الکتاب 47 منتخب میزان الحکمه : 458

حدیث18

امام حسن مجتبی - علیه السلام - فرمودند:

همانا در قرآن چراغ های روشنائی بخش و شفا بخش دردها و گرفتاری های درونی وجود دارد، پس کسی که (خود را) با قرآن جلی دهد چشمانش قوی و روشن می گرددو قلب و درون خویش را صفا خواهد داد، چون که تفکّر و اندیشه (در قرآن سبب) حیات قلبِ آگاه می باشد، همچنان که شخص روشن دل در تاریکی ها به وسیله نور چراغ حرکت می نماید و راه می رود.

بحارالأنوار، ج 78، ص 112

تعلیم و تعلم قرآن

حدیث1

رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

من قرأ القرآن ابتغاء وجه الله و تفقها فی الدین کان له من الثواب مثل جمیع ما اعطی الملائکه و الأنبیاء و المرسلون؛

هرکس برای کسب رضایت خدا و آگاهی در دین قرآن بیاموزد، ثوابی مانند همه آنچه که به فرشتگان و پیامبران و رسولان داده شده، برای اوست.

وسائل الشیعه 6/183/7683

حدیث2

رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

ان اردتم عیش السعداء و موت الشهداء و النجاه یوم الحسره و الظل یوم الحرور و الهدی یوم الضلاله فادرسوا القرآن فانه کلام الرحمان و حرز من الشیطان و رجحان فی المیزان؛

اگر زندگی سعادتمندان،مرگ شهیدان، نجات روز حسرت(قیامت)، سایه روز سوزان و هدایت در روز گمراهی را می خواهید، قرآن را یاد بگیرید که آن سخن خدای مهربان است و سپری است در مقابل شیطان و سنگینی در ترازوی اعمال.

جامع الاخبار ص 41

حدیث3

رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

الا من تعلم القرآن و علمه و عمل بما فیه فأنه له سائق الی الجنه و دلیل الی الجنه.

بدانید هرکس قرآن بیاموزد و به دیگران آموزش دهد و به آنچه در قرآن است عمل کند، من جلودار و راهنمای او به سوی بهشت هستم.

کنزالعمال 1/531/2375

حدیث4

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : علّموا اولادکم یس فانّها ریحانه القرآن.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: به فرزندان خود سوره مبارکه یس را بیاموزید که آن ریحانه قرآن است.

«جامع الاخبار، ج 1، ص 211»

حدیث5

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : من شدّد علیه القرآن کان له اجران و من یسرِّ علیه کان مع الابرار.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: هر که به سختی قرآن را یاد بگیرد برای او دو اجر است و هر که به آسانی یادگیرد با نیکان می باشد.

«بحار الأنوار، ج 89، ص 187»

حدیث6

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : من تعلّم منه حرفاً ظاهراً کتب الله له عشر حَسَنات و محا عنه عشَر سیّئات و رفع له عشر درجات.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: هر کس از قرآن یک حرف بیاموزد، خداوند برای او ده حسنه می نویسد و ده گناه از او می بخشد و او را ده درجه بالا می برد.

«الکافی، ج 2، ص 612»

حدیث7

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : و یجاء بعبدٍ قد تعلم القرآن فیقول یا رب تعلمتُ القرآن ابتغاء وجهک فیقال له بل تعلمت لیقال ما احسن صوت فلان اذهبوا به الی النار.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: می آید روز قیامت بنده ای که قرآن را فراگرفته و می گوید: پروردگارا، من قرآن را به خاطر رضا و خشنودی تو فراگرفتم، پس گفته می شود به او که تو قرآن را فراگرفتی تا به تو بگویند فلانی چه صوت زیبایی دارد، ببرید او را به سوی آتش.

«بحار الأنوار، ج 7، ص 180»

حدیث8

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : ینبغی للمؤمن ان لا یموت حتی یتعلم القرآن او یکون فی تعلمه.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: سزاوار است برای انسان مؤمن که قبل از مردنش قرآن را یاد بگیرد یا در حال یادگیری قرآن باشد.

«الکافی، ج 1، ص 444»

حدیث9

قال الامام علی - علیه السّلام - : تعلموا القرآن فانه احسن الحدیث و تفقهوا فیه فانّهُ ربیع القلوب و استشفوا بنوره فانه شفاء الصدور و احسنوا تلاوته فانه انفع القصص فان العالم العامل بغیر علمه کالجاهل الحائر ... .

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: قرآن را بیاموزید که بهترین گفتار است و تفقه کنید در آن که بهار دلهاست و شفاعت بجوئید به نورش که او شفادهنده سینه ها است و آن را نیکو تلاوت کنید، زیرا بهترین و مفیدترین داستانها است، پس بدرستی که عالم عامل به غیر علمش مثل جاهل و نادانی است که از بیماری نادانی شفا نخواهد گرفت، بلکه حجت بر او قویتر و حسرت و اندوه بر او استوارتر و در پیشگاه خدا سزاوارتر به نکوهش است.

«نهج البلاغه، خطبه 110»

حدیث10

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : تعلموا القرآن و اقرؤوه.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: قرآن را فراگیرید و آن را بخوانید.

«مستدرک الوسائل، ج 4، ص 254»

حدیث11

قال الامام علی - علیه السّلام - : و امّا حق الولد علی الوالد ان یُحسّن اسمه و یُحسّنَ ادبه و یعلمه القرآن.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: حق فرزند بر پدر آن است که برای او اسم نیکو انتخاب کند و او را نیکو ادب کند و به او قرآن بیاموزد.

«نهج البلاغه، حکمت 391»

حدیث12

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : من علّم ولده القران فکانّما حج البیت عشره آلاف حجه و اعتمر عشره آلاف عمره و اعتق عشره آلاف رقیه من ولد اسماعیل و ... .

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: کسی که به فرزند خود قرآن بیاموزد مثل این که ده هزار حج و ده هزار عمره انجام داده و ده هزار بنده از اولاد اسماعیل را آزاد کرده و در ده هزار غروه شرکت کرده و ده هزار مسکین گرسنه را طعام داده است.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 290»

حدیث13

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : من علّم آیه فی کتاب الله کان له اجرها ما تلیت.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: کسی که آیه ای از قرآن را به دیگری یاد بدهد اجر تلاوت آن (آیه) برای او (نیز) است مادامی که تلاوت شود.

«مستدرک الوسائل، ص 235»

حدیث14

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : من تعلم القرآن للدنیا و زینتها حرّم الله علیه الجنّه.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: هر کس قرآن را برای دنیا و زینتهای آن فراگیرد، خداوند بهشت را بر او حرام می کند.

«بحار الأنوار، ج 74، ص 101»

حدیث15

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : من تعلم القرآن ثم تفقه فی الدین ثم اتی صاحب سلطان تملقاً الیه و طمعا لما بین یدیه خاض بقدر خطاه فی نار جهنم.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: هر کس که قرآن را فراگیرد و سپس در دین تفقه و کوشش کند، بعد آن را نزد پادشاهی بیاورد و تملق او را بکند یا چشم بدوزد به آن چه نزد سلطان است؛ فرو می رود به مقدار خطای خود در آتش جهنم.

«مستدرک الوسائل، ج 13، ص 127»

حدیث16

ابوذر از پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - پرسید: یا رسول الله من می ترسم از این که قرآن را فراگیرم ولی به آن عمل نکنم، پس پیامبر - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: خداوند قلبی را که قرآن در آن جای گرفته است، عذاب نمی کند.

«مستدرک الوسائل، ج 4، ص 233»

حدیث17

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : ما من رجل علّم ولده القرآن الا توّجَ الله ابویه یوم القیامه تاج الملک و کسیا حلتین لم یر الناس مثلهما.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: پاداش مردی که به فرزند خود قرآن بیاموزد نیست مگر این که خداوند در روز قیامت تاج پادشاهی بر سرش گذارد و او را حلّه هایی بپوشاند که مردم مثل آن را ندیده اند.

«وسائل الشیعه، ج 6، ص 168»

حدیث18

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : معلم القرآن یستغفرله کل شیءٍ حتی الموت فی البحر.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: برای معلم قرآن تمام موجودات حتی ماهیان دریا، طلب آمرزش می کند.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 288»

حدیث19

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : من تعلم القرآن و تواضع فی العلم و علّم عبادالله و هو یرید ما عندالله لم یکن فی الجنه اعظم ثواباً منه و لا اعظم منزله منه و لم یکن فی الجنه منزلهً و لا درجهً رفیعه ... .

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: کسی که قرآن را یاد بگیرد و متواضع در علم باشد و آن را به بندگان خدا بیاموزد و اجرش را از خدا بخواهد، در بهشت بزرگتر از ثواب او و بزرگتر از مقام و منزلت او چیزی نیست و در آنجا از بالاترین مقامها و شریفترین منازل برخوردار است.

«عقاب الاعمال، ص 51»

حدیث20

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : ما من مؤمنٍ ذکر او انثی حُراً او مملوکا إلا والله علیه حق واجب ان یتعلم القرآن.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: نیست بر مؤمن مرد یا زن، آزاد یا برده مگر این که برای خدا حقی واجب برگردن آنها است و آن حق این است که قرآن را یاد بگیرند.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 287»

حدیث21

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : خیرُکم من تعلّم القرآن و علّمه.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: بهترین شما کسی است که قرآن را یاد بگیرد و به دیگران بیاموزد.

«مستدرک الوسائل، ج 4، ص 235»

حدیث22

قال الامام علی - علیه السّلام - : ألا و من تعلم القرآن ثم نسیه متعمداً لقی الله یوم القیامه مغلولاً یسلط الله علیه بکل آیه نسیها حیّه تکون قرینته الی النار الا أن یغفر له.

امام علی - علیه السّلام - فرمود: همانا کسی که قرآن را یاد بگیرد و آن را از روی عمد فراموش کند، خدا را ملاقات می کند در حالی که خدا مسلط می کند بر او به ازای هر آیه که فراموش کرده، ماری که قرین آتش باشد مگر اینکه برای کارش (فراموشی عمدی قرآن) طلب بخشش کند.

«بحار الأنوار، ج 89، ص 187»

حدیث23

قال علی - علیه السلام -:

ان الله - عزوجل - لیهم بعذاب اهل الارض جمیعا حتی لایتحاشی منهم احدا اذا عملوا بالمعاصی و اجترحوا السیئات فاذا الی الشیب ناقلی اقدامهم الی الصلوه و الولدان یتعلمون القرآن رحمهم الله فاخر ذلک عنهم ؛

آنگاه که اهل زمین در گناه و بدیها غوطه ور می شوند خداوند متعال قصد می کند تمامی آنان را بدون استثناء دچار عذاب نماید، ولی با توجه به پیرمردان ریش سفیدی که برای نماز (به سوی مسجد) گام برمی دارند و نیز نونهالانی که در حال یادگرفتن قرآن هستند، به تمامی اهل زمین رحم نموده و عذاب آنان را به تاءخیر می اندازد.

(مستدرک الوسائل ، ج 3، ص 360، باب 3، روایت 12).

حدیث24

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

مَن عَلَّمَ رجُلاً القرآنَ فهُومَولاهُ ، لا یَخذُلُهُ ولا یَستَأثِرُ علَیهِ ؛

هر کس به مردی قرآن بیاموزد ، مولای اوست و آن مرد نباید او را تنها و بی یار گذارد و خود را بر وی ترجیح دهد .

کنزالعمّال : 2382 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث25

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

علَیکُم بتَعَلُّمِ القرآنِ وکَثرَهِ تِلاوَتِهِ ؛

برشما باد، آموختن قرآن و بسیار خواندن آن .

کنزالعمّال : 2368 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث26

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

خِیارُکُم مَن تَعَلَّمَ القرآنَ وعَلَّمَهُ؛

بهترین شما ، کسی است که قرآن را بیاموزد و (به دیگران) آموزش دهد .

بحار الأنوار : 92 / 186 / 2 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث27

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

مَن اُعطِیَ القرآنَ فَظَنَّ أنّ أحَدا اُعطِیَ أکثَرَ ممّا اُعطیَ فقد عَظَّمَ صَغیرا وصَغَّرَ کبیرا ؛

به هر کس (نعمت دانستن) قرآن داده شود و با این حال گمان کند که به دیگری نعمتی بالاتر و بیشتر از این نعمت او داده شده است ، بی گمان کوچکی را بزرگ شمرده و بزرگی را کوچک .

معانی الأخبار : 279 منتخب میزان الحکمه : 458

حدیث28

امام علی علیه السلام :

تَعَلَّموا القرآنَ ؛ فإنّهُ أحسَنُ الحَدیثِ ، وتَفَقَّهُوا فیهِ فإنَّهُ رَبیعُ القُلوبِ ؛

قرآن را بیاموزید ، که آن بهترین سخن است و در آن دانا و فقیه شوید که آن بهار دلهاست .

نهج البلاغه : الخطبه : 110

حدیث29

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

خیرکم من تعلّم القرآن و علّمه؛

بهترین شما کسی است که قرآن را را تعلیم گیرد و تعلیم دهد.

نهج الفصاحه

حدیث30

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند:

خَیْرُکُمْ مَنْ تَعَلَّمَ الْقُرآنَ وَ عَلَّمَهُ؛

بهترین شما کسی است که قرآن بیاموزد و آموزش دهد.

نهج الفصاحه، ح 1524.

حدیث31

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم می فرمایند :

مَنْ قَ_بَّلَ وَلَدَهُ کَ_تَبَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَهً وَمَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّه ُ یَوْمَ الْقیامَهِ، وَمَنْ عَلَّمُهُ الْقُرآنَ دُعیَ بِالاَْب_َوَیْنِ فَیُکْسَیانِ حُلَّتَیْنِ یُضی ءُ مِنْ نورِهِما وُجوهُ اَهْلِ الْجَنَّهِ ؛

هر کس فرزندش را ببوسد ، خداوند عزّوجلّ برای او ثواب می نویسد و هر کسی که او را شاد کند ، خداوند روز قیامت او را شاد خواهد کرد و هر کس قرآن به او بیاموزد ، پدر و مادرش دعوت می شوند و دو لباس بر آنان پوشیده می شود که از نور آنها ، چهره های بهشتیان نورانی می گردد .

کافی ، ج 6، ص 49، ح1.

استماع قرآن

حدیث1

قال الامام الصادق - علیه السّلام - : و رأیت القرآنَ قد ثقُل علی الناس استماعُهُ و خفَ علی الناسِ استماع الباطل.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: می بینم که قرآن شنیدنش بر مردم سنگین است و شنیدن حرفهای باطل بر آنها سهل.

«وسائل الشیعه، ج 16، ص 277»

حدیث2

قال الامام الصادق - علیه السّلام - :

من استمع حرفاً من کتاب الله من غیر قراءه کتب الله له حسنه و محاعنه سیّئهً و رفع له درجهً.

امام صادق - علیه السّلام - فرمودند:

هر کسی بشنود حرفی از قرآن را از غیر قرائت آن، می نویسد خدای برای او یک حسنه و محو می کند از او گناهی را و بالا می برد او را درجه ای.

«الکافی، ج 2، ص 488»

حدیث3

قال الامام الحسین - علیه السّلام - :

من استمع القرآن کتب الله بکل حرفٍ حَسنَهً.

امام حسین - علیه السّلام - فرمودند:

هر کس بشنود (تلاوت) قرآن را، خداوند برای او به ازای هر حرفی حسنه ای مینویسد.

«الکافی، ج 2، ص 611»

حدیث4

قال الامام الباقر - علیه السّلام - :

یُستحب الانصات و الاستماع فی الصلاه و غیرها للقرآن.

امام باقر - علیه السّلام - فرمودند:

مستحب است سکوت و گوش دادن در نماز و غیر نماز، به قرآنی که خوانده می شود.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 295»

حدیث5

قال الامام الباقر - علیه السّلام - :

و اذا قریء القرآن فی الفریضه خلف الامام فاستمعوا له و انصتوا لعلکم ترحمون.

امام باقر - علیه السّلام - فرمودند:

زمانی که در فریضه (نماز) پشت سر امام، قرآن خوانده می شود، پس گوش دهید به آن و ساکت باشید، شاید مورد رحمت خدا قرار گیرید.

«بحار الأنوار، ج 88، ص 108»

حدیث6

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - :

یدفع الله عن مستمع القرآن بلوی الدنیا و عن قاریه بلوی الاخره.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند:

خداوند از شنونده قرآن سختی های دنیا را بر می دارد و از قاری آن گرفتاری های آخرت را.

«وسائل الشیعه، ج 2، ص 831»

حدیث7

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - :

قاری القرآن و المستمع فی الاجر سواء.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند:

قاری و شنونده قرآن در اجر و پاداش با هم مساوی هستند.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 293»

حدیث8

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

مَنِ استَمَعَ إلی آیَهٍ مِن کتابِ اللّه کُتِبَت لَهُ حَسَنهً مُضاعَفهً ، ومَن تَلا آیَهً مِن کتابِ اللّه کانَت لَهُ نورا یَومَ القِیامَهِ ؛

هرکه به یک آیه از کتاب خدا گوش دهد ، برایش ثوابی دو چندان نوشته شود و هر که یک آیه از کتاب خدا تلاوت کند ، روز قیامت آن آیه نوری برای او باشد .

کنز العمّال : 2316 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث9

امام علی علیه السلام :

لا تُخلِقُهُ کَثرَهُ الرَّدِّ ووُلوجُ السَّمعِ ؛

قرآن هر اندازه هم تکرار شود و به گوش خورد، باز کهنه نمی شود .

نهج البلاغه : الخطبه 156

حدیث10

پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

الدّاعی و المؤمّن فی الأجر شریکان و القاری و المستمع فی الأجر شریکان و العالم و المتعلّم فی الأجر شریکان؛

آنکه دعا میکند و آنکه آمین گوید در پاداش شریکند و قاری و مستمع در پاداش شریکند و دانشمند و دانش آموز در پاداش شریکند.

نهج الفصاحه

حدیث11

امام علی علیه السلام می فرمایند :

مَنِ اسْتَمَعَ إلی قاری ءٍ یَقرَؤُها [بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ] کانَ لَهُ بِقَدرِ ما لِلْقارِئ؛

هر کس به صدای قاری ای که بسم اللّه الرحمن الرحیم را قرائت می کند گوش دهد، برای او آن خواهد بود، که برای قاری است.

عیون أخبار الرضا علیه السلام ، ج 2، ص 271 .

حاملان قرآن

حدیث1

قال الامام علی - علیه السّلام - : حمله القرآن فی الدنیا عرفاء اهل الجنه یوم القیامه.

امام علی - علیه السّلام - فرمود: حاملان (همراهان) قرآن در دنیا، عرفاء بهشت هستند در روز قیامت.

«وسائل الشیعه، ج 6، ص 169»

حدیث2

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : اشراف امتی حمله القرآن و اصحاب اللیل.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: بزرگواران امت من حاملان قرآن و شب زنده داران هستند.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 177»

حدیث3

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : حمله القرآن المخصوصون برحمه الله الملبسون نور الله المعلمون کلام الله المقربون من الله من والاهم فقد والی الله و من عاداهم فقد عادی الله.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: حاملان قرآن مخصوصند به رحمت و بخشش خدا و پوشیده به نور خدا، معلم کلام خدا و مقربان نزد خداوند هستند، هر کس آنها را دوست دارد، خدا را دوست داشته و هر که با آنها دشمن باشد با خدا دشمن است.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 181»

حدیث4

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : اِن اکرم العباد الی الله بعد الانبیاء العلماء ثم حمله القرآن یخرجون من الدنیا کما یخرج الانبیاء و یحشرون من قبورهم مع الانبیاء ... .

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: همانا گرامی ترین مردم در نزد پروردگار بعد از پیامبران، علماء و سپس حاملان قرآن هستند، آنها خارج می شوند از دنیا همان گونه که انبیاء خارج می شوند و برانگیخته می شوند از قبور همراه انبیاء و می گذرند از صراط با انبیاء و می گیرند ثواب و پاداش انبیاء را پس چه خوب پاداشی است برای طالب علم و حامل قرآن.

«مستدرک الوسائل، ج 4، ص 244»

حدیث5

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : ان اهل القرآن فی اعلی درجه من الآدمیین ما خلا النبیین و المرسلین فلا تستضعفوا اهل القرآن حقوقهم فان لهم من الله العزیز الجبار لمکانا علیاً.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: اهل قرآن سوای پیامبران و مرسلین در بالاترین درجه از آدمیان هستند، پس حقوق اهل قرآن را اندک و کم مشمارید، زیرا برای ایشان نزد خدای بزرگ مقام بلندی است.

«وسائل الشیعه، ج 6، ص 174»

حدیث6

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : یا معاشر قرّاء القرآن اتقوالله عز و جل فیما حمّلکم به من کتابه فَانّی مسئوول و انکم مسئولون انی مسؤول عن تبلیغ الرساله و امّا انتم فتُسألون عمّا حمّلتم من کتاب الله و سنّتی.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: ای گروه قرآن خوانان تقوای الهی پیشه کنید در آن چه از کتاب خود به شما داده است، زیرا که من مسئولم و شما هم مسئول هستید، من مسئولم نسبت به رساندن و تبلیغ رسالت و شما مسئول هستید نسبت به آن چه از قرآن و سنت من در بردارید.

«الکافی، ج 2، ص 443»

حدیث7

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : اهل القرآن هم اهل الله و خاصه.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: اهل قرآن، اهل خدا و جزء خواص هستند.

«مجمع البیان، ج 1، ص 15»

حدیث8

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : یوضع یوم القیامه منابر من نور و عند کل منبر نجیب من نُجُب الجنه ثم ینادی منادٍ من قِبَل رب العزه: أین حمله کتاب الله اجلسوا علی هذه المنابر فلا خوف علیکم ... .

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: برپا می شود در روز قیامت منبرهایی از نور که نزد هر منبر، شتری از شتران برگزیده بهشتی است، پس ندا می دهد منادی از طرف خداوند: کجایند، حاملین کتاب خدا، بنشینید بر این منبرها، پس ترسی بر شما نیست و شما محزون نباشید تا خدا از حساب خلایق فارغ شود، پس سوار می شوید بر این شترها و می روید به سوی بهشت.

«مستدرک الوسائل، ج 1، ص 290»

حدیث9

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : یا اباذر من اجلال الله اکرام ذی الشیبه المسلم و اکرام حمله القرآن العاملین به و اکرام السلطان المقسط.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: ای اباذر از بزرگواری خدا اکرام فرمانده سپاه مسلمان، اکرام حامل قرآن که عامل به آن باشد و اکرام سلطان عادل است.

«مستدرک الوسایل، ج 1، ص 290»

حدیث10

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : حامل القرآن حامل رایه الاسلام و من اکرمه فقد اکرم الله و من اهانه علیه لعنه الله.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمود: حامل قرآن پرچمدار اسلام است، کسی که او را گرامی بدارد، خدا را گرامی داشته و کسی که به او اهانت کند لعنت خدا بر او باد.

«کنز العمال، ج 1، ص 515»

حدیث11

قال رسول الله - صلی الله علیه وآله -:

اذا انزل الله عاهه من السماء عوفی منها حمله القران و رعاه الشمس ای الحافظون لاوقات الصلوه و عمار المساجد؛

هنگامی که خداوند سبحان ، از آسمان آفت نازل کرد حاملین قرآن ، رعایت کنندگان خورشید، یعنی کسانی که اوقات نماز را مراعات کنند، و مساجد را آباد می سازنداز این آفت در امانند.

(جامع احادیث الشیعه ، ج 4، ص 61)

حدیث12

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

أشرافُ اُمّتی حَمَلَهُ القرآنِ وأصحابُ اللیلِ؛

اش_راف و ب_زرگان امّ_ت من حاملان قرآن و شب زنده دارانند .

الخصال : 7 / 21 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث13

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

حَمَلهُ القرآنِ هُمُ الَمحفوفُونَ برَحمَهِ اللّه ، المَلبوسونَ بنُورِ اللّه عز و جل؛

این حاملان (و حافظان) قرآنند که در میان رحمت خدا و پوشیده به نور خداوند عز و جل هستند .

جامع الأخبار : 115 / 202 منتخب میزان الحکمه : 460

حدیث14

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :

إنَّ مِن تَعظیمِ جَلالِ اللّه عز و جل کَرامَهَ ذی الشَّیبهِ ، وحامِلِ القُرآنِ ، والإمامِ العادِلِ .

احترام ن_هادن ب_ه ری_ش س_فید و ق_رآن دان و پیشوای دادگر ، بزرگداشت جلال و شکوه خداوند عز و جل است .

کنزالعمّال : 25507

1 تا 1