حیله های شرعی و چاره جوئی های صحیح

اشاره

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ*

چه کسانی به سراغ حیله ها می روند؟

بی شک والاترین ویژگی مؤمنان، صفت زیبای عبودیّت و بندگی خداست، و روشن ترین دلیل این مدّعی، آن که مسلمانان از آغاز اسلام تا قیام قیامت، روزانه حدّ اقل ده بار قبل از شهادت بر رسالت پیامبر بزرگوار اسلام صلّی اللّه علیه و آله، به عبودیّت و بندگی ایشان شهادت می دهند (و اشهد أنّ محمّدا عبده و رسوله)، یعنی راز رسیدن به مقام شامخ و بی بدیل رسالت را، بندگی و عبودیّت کامل آن حضرت می دانند.

امّا نکتۀ قابل دقّت تفاوت «عبادت» و «عبودیّت» است! زیرا عبادت چیزی است، و عبودیّت چیز دیگر، و بدین جهت هر عابدی «عبد» نیست، ولی هر عبدی «عابد» است. شیطان رانده شده عابد بزرگی بود، که طبق برخی از روایات مدّت بسیار طولانی خداوند را عبادت کرد «1»، ولی هرگز بندۀ خوبی نبود، و طعم شیرین عبودیّت را نچشید، وگرنه در مقابل معبودش سرکشی و طغیان نمی کرد، و راه گمراهی را

______________________________

(1). نهج البلاغه، خطبۀ 192 (خطبۀ قاصعه).

حیله های شرعی و چاره جوئی های صحیح، ص: 8

نمی پیمود، و در نهایت مطرود و منفور معبودش قرار نمی گرفت.

اوّلین قدم عبودیّت معرفت و شناخت خداوند متعال است، و ریشۀ معرفه اللّه اعتقاد به توحید در تمام شاخه های آن است، «1» و شیطان فاقد این گوهر گرانبها بود.

مسلمانان را از جهتی می توان به سه دسته تقسیم کرد:

گروهی، هر چند قلیل، به مقام عبودیّت رسیده، و عابد نیز هستند.

عدّه ای فراوان فقط عابدند، و بهرۀ کافی از عبودیّت نبرده اند، و گروه سوّم از هیچ یک نصیبی ندارند.

حیله های دروغین به نام حیله های شرعی به کار گروه سوّم نمی آید؛ زیرا آنان سر بر طاعت شیطان نهاده، و در مکتب شیطان تمام