شناخت مختصري از زندگاني امام حسن (ع)
مشخصات كتاب
نويسنده : جمعي از نويسندگان
ناشر : مجله حوزه
تولد و كودكي
امام حسن (ع) فرزند امير مؤمنان علي بن ابيطالب و مادرش مهتر زنان فاطمه زهرا دختر پيامبر خدا (ص) است.
امام حسن (ع) در شب نيمه ماه رمضان سال سوم هجرت در مدينه تولد يافت.
وي نخستين پسري بود كه خداوند متعال به خانواده علي و فاطمه عنايت كرد.
رسول اكرم (ص) بلافاصله پس از ولادتش، او را گرفت و در گوش چپش اقامه گفت.
سپس براي او بار گوسفندي قرباني كرد، سرش را تراشيد و هموزن موي سرش - كه يك درم و چيزي افزون بود - نقره به مستمندان داد.
پيامبر (ص) دستور داد تاسرش را عطر آگين كنند و از آن هنگام آيين عقيقه و صدقه دادن به هموزن موي سرنوزاد سنت شد.
اين نوزاد را حسن نام داد و اين نام در جاهليت سابقه نداشت.
كنيه او را ابومحمد نهاد و اين تنها كنيه اوست.
لقب هاي او سبط، سيد، زكي، مجتبي است كه از همه معروفتر مجتبي ميباشد.
پيامبر اكرم (ص) به حسن و برادرش حسين علاقه خاصي داشت و بارها ميفرمود كه حسن و حسين فرزندان منند و به پاس همين سخن علي به ساير فرزندان خود مي فرمود: شما فرزندان من هستيد و حسن و حسين فرزندان پيغمبر خدايند.
امام حسن هفت سال و خردهاي زمان جد بزرگوارش را درك نمود و در آغوش مهر آن حضرت بسر برد و پس از رحلت پيامبر (ص) كه با رحلت حضرت فاطمه دو ماه يا سه ماه بيشتر فاصله نداشت، تحت تربيت پدر بزرگوار خود قرار گرفت.
امام حسن (ع) پس