قرآن مجید به همراه 28 ترجمه و 6 تفسیر

سوره الفاتحه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم (1)

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ (2)

الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ (3)

مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ (4)

إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (5)

اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ (6)

صِراطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لاَ الضَّالِّينَ (7)

آشنايي با سوره

1- فاتحه [گشاينده]

چون قرآن با اين سوره شروع مى شود و اين سوره آغازگر قرآن است، «فاتحه » ناميده مى شود. بخاطر حمد و ستايشى كه در اين سوره از خداوند بعمل آمده نام ديگرش سوره «حمد» است. و نيز بنام «شكر» و «وافيه » و «نور» هم از آن ياد مى شود. نام ديگرش «سبع المثانى » است و نيز «ام الكتاب ». امام صادق(ع) فرموده است: سوره اى كه اولش ستايش، وسطش اخلاص و آخرش نيايش است. (تفسير برهان ج 1 ص 42.) اين سوره 7 آيه دارد و در سال سوم بعثت آمده و چهل و سومين سوره است كه در مكه نازل شده است. بعضى هم اين سوره را اولين سوره دانسته اند. شده است. بعضى هم اين سوره را اولين سوره دانسته اند.

اعراب آيات

{بِسْمِ} حرف جر و اسم بعد از آن مجرور {اللَّهِ} مضاف اليه، مجرور يا در محل جر / فعل مقدّر يا محذوف / فاعل محذوف {الرَّحْمنِ} نعت تابع {الرَّحِيمِ} نعت تابع

{الْحَمْدُ} مبتدا، مرفوع يا در محل رفع {لِلَّهِ} حرف جر و اسم بعد از آن مجرور / خبر در تقدير يا محذوف يا در محل {رَبِّ} نعت تابع {الْعالَمِينَ} مضاف اليه، مجرور يا در محل جر

{الرَّحْمنِ} نعت تابع {الرَّحِيمِ} نعت تابع

{مالِكِ} نعت تابع {يَوْمِ} مضاف اليه، مجرور يا در محل جر {الدِّينِ} مضاف اليه، مجرور يا در محل جر

{إِيَّاكَ} مفعولٌ به مقدّم {نَعْبُدُ} فعل مضارع، مرفوع به ضمه ظاهرى يا تقديرى / فاعل، ضمير مستتر (نحن) در تقدير {وَإِيَّاكَ} (و) حرف عطف / مفعولٌ به مقدّم {نَسْتَعِينُ} فعل مضارع، مرفوع به ضمه ظاهرى يا تقديرى / فاعل، ضمير مستتر (نحن) در تقدير

{اهْدِنَا} فعل امر، مبنى بر حذف