ندا به نساء بهايي

مشخصات كتاب

برگرفته از:

سايت بهائي پژوهي

ندا به نساء بهايي

يكي از اصول دوازدهگانه آئين بهائي، اصل «تساوي حقوق رجال و نساء» است. يكي از پژوهشگران به راستي آزمائي اين تعليم در ميان متون معتبر بهائي پرداخته و معتقد است در مورد تساوي حقوق زنان و مردان، تناقضات غير قابل انكاري هم در كردار و گفتار رهبران و هم در متون موجود بهائي وجود دارد كه اين تعليم را با چالش روبرو مي سازد. ذيلا مقاله فوق الذكر را ملاحظه خواهيد فرمود: نداء به نساء بهائي: رجال اقدمند و اقوي! خانمهاي بهائي! يكي از اصول دوازدهگانه آئين بهائي، اصل تساوي حقوق رجال و نساء است. با اين وجود تناقضات غير قابل انكاري در كردار و گفتار رهبران بهائي در رابطه با مسئله تساوي حقوق رجال و نساء وجود دارد كه به اذعان جناب شوقي افندي توجيهي براي آن نمي توان ارائه داد. [1] . براي تبيين مسئله و اثبات ادعاي وجود نابرابري حقوق رجال و نساء در آئيين بهائي مطالبي چند در اين زمينه تقديم مي گردد: 1- هيچكدام از رهبران بهائي از نسوان نبوده و بنا به نصوص بهائي نسوان حق عضويت در بيت العدل اعظم الهي را ندارند. اين مسئله كه عليرغم تأكيد آموزه هاي بهائي بر تساوي حقوق رجال و نساء هيچكدام از رهبران روحاني عالي رتبه اين آئين از زنان نبوده است؛ بسيار بحث انگيز است. اين مسئله از همان ابتداي پيدايش آئين بهائي مطرح بوده و سؤالاتي را در ذهن پيروان اين آئين بويژه پيروان مؤنث اين آئين مطرح كرده است به عنوان نمونه در كتاب گلزار تعاليم بهائي آمده است: «سؤال خانمي بحضور مبارك عرض شد كه گفته بود تا