نماز جماعت

تعقيبات و نوافل

نماز ، حضور در پيشگاه خداوند و شركت در ضيافتى معنوى است كه وى ، بندگان را به آن فرا خوانده است .

همچنانكه حضور در يك ميهمانى ، مقدمات و آدابى دارد و نسبت به مهمان ، استقبال و بدرقه به عمل مى آيد و مهمان هرچه عزيزتر باشد ، مراسم پيشواز و بدرقه ، با شكوهتر صورت مى پذيرد ، اداى فريضه الهى نيزچنين است .

پيشوايان معصوم ما(عليه السلام)پيش از فرا رسيدن وقت نماز ، خودرا مهياى آن مى ساختند و پس از نماز نيز ، مدت ها به تعقيب نمازمى پرداختند و دل از ياد خدا نمى كندند و لب از ثناى او نمى بستند وچهره از قبله بر نمى تافتند . مگر نه آنكه نماز را«نور چشم خودمى دانستند ؟ مگر انسان به آسانى دل از نور چشم مى كند و از آن چشم مى پوشد ؟

اذان و اقامه ، نوعى استقبال از نماز است و تعقيبات ، بدرقه آن . بى اعتنايى به تعقيبات و دعاهاى پس از نماز ، نشان بى علاقگى به خود نماز است . آنگونه كه در روايات ، نسبت به زودتر رفتن به مسجد و انتظار شروع نماز را كشيدن ، تشويق و سفارش شده و منتظر نماز را ، «مهمان خدا»گفته اند . (1) به انجام مستحبات و دعاهايى پس از اتمام نماز نيز