وابستگي در دنيا و آخرت

سخن در آيات نوزدهم تا بيست و چهارم سوره مبارك رعد بود . (1)

كسي كه مي داند آنچه از سوي پروردگارت بر تو نازل شده حق است مانند كسي است كه(از نظر باطن) نابيناست؟! فقط خردمندان(بينادل) متذكر (حق) مي شوند * همان كساني كه به عهد خود وفا مي كنند، و پيمان را نمي شكنند * و آنچه را خدا به پيوند آن فرمان داده پيوند مي دهند، و از (عظمت و جلال) پروردگارشان همواره در هراسند، و از حساب سخت و دشوار بيم دارند * و براي به دست آوردن خشنودي پروردگارشان (در برابر گناهان و انجام وظايف و حوادث) شكيبايي ورزيدند، و نماز را برپا داشتند، و بخشي از آنچه را روزي آنان كرديم در نهان و آشكار انفاق نمودند، و همواره با نيكي (عبادت) زشتي و پليدي (گناه) را دفع مي كنند (و با خوبي هاي خود نسبت به مردم، بدي هاي آنان را نسبت به خود برطرف مي نمايند) اينانند كه فرجام نيك آن سراي، ويژة آنان است * بهشتهاي جاويدي كه آنان و پدران و همسران و فرزندان شايسته و درست كارشان در آن وارد مي شوند، و فرشتگان از هر دري بر آنان درآيند * (و به آنان گويند:) سلام بر شما به پاس استقامت و صبرتان در (برابر عبادت و معصيت و مصيبت) پس نيكوست فرجام اين سراي.

خداي متعال در آيه نوزدهم اين سوره مي فرمايد : «يا كساني كه مي دانندو يقين دارند قرآني كه