- مشخصات كتاب
- جلد اول
- [مقدمه كتاب]
- باب اوّل در اقرار بوجود حقتعالى و صفات كماليه اوست و در آن چند فصل است
- فصل اوّل در اقرار بوجود صانع عالم است
- فصل دوم آنكه حقتعالى قديم و ازلى و ابديست
- فصل سيم آنكه حقتعالى قادر مختار است
- فصل چهارم آنكه خداوند عالم عالمست بهر معلومى
- فصل پنجم آنكه حقتعالى سميع و بصير است
- فصل ششم آنكه حقتعالى حى است
- فصل هفتم آنكه حقتعالى مريد است
- فصل هشتم آنكه حقتعالى متكلمست
- فصل نهم بايد دانست كه حقتعالى صادقست
- فصل دهم آنكه صفات كماليه الهى عين ذات مقدس او است
- باب دويم در بيان صفاتيست كه از حقتعالى نفى بايد كرد و در آن چند مبحث است
- مبحث اول آنست كه او يگانه است
- مبحث دويم آنكه حقتعالى مركب نيست
- مبحث سيم آنكه صانع عالم مثل ندارد
- مبحث چهارم آنست كه صانع عالم ديدنى نيست
- مبحث پنجم آنست كه جناب مقدس الهى محل حوادث نيست
- مبحث ششم آنكه جناب مقدس الهى را نامهاى بسيار هست
- مبحث هفتم آنكه حقتعالى با چيزى متحد نميشود
- مبحث هشتم آنكه حقتعالى در قديم بودن شريك ندارد
- باب سيم در بيان صفاتيست كه متعلق است بافعال حقتعالى و در آن چند مبحث است
- باب چهارم در مباحث نبوتست و در آن چند مبحث است
- [مقصد] اول آنكه اماميه را اعتقاد آنست كه بعثت پيغمبران بر حقتعالى واجبست عقلا
- مقصد دويم بدان كه طريق دانستن حقيقت پيغمبران معجزاتست
- مقصد سيم بايد كه پيغمبر افضل از جميع امت خود باشد و اعلم از همه باشد
- مقصد چهارم آنكه علماى اماميه اتفاق كردهاند بر آنكه انبياء و ائمه عليهم السلام افضلند از جميع ملائكه
- مقصد پنجم در بيان حقيقت پيغمبرى محمد بن عبد اللّه بن عبد المطلب بن هاشم بن عبد مناف است
- باب پنجم در امامت است
- اشاره
- مقصد اول در وجوب نصب امام است
- اشاره
- وجه اول آنكه هر دليلى كه دلالت بر وجوب فرستادن پيغمبران مىكند بر نصب امام نيز مىكند
- وجه دويم آنكه نصب امام لطف است و لطف بر خدا واجبست عقلا
- وجه سيم [نصب حافظان شريعت]
- وجه چهارم [عادت تعيين خليفه در جميع انبياء]
- وجه پنجم مرتبه امامت چنانكه دانستى نظير منصب جليل نبوتست
- اشاره
- (اول) آيه وافى هدايه الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي
- دليل دويم در آيه كريمه وَ قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ هذَا الْقُرْآنُ عَلى رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ أَ هُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِيَ
- دليل سيم حقتعالى ميفرمايد كه وَ رَبُّكَ يَخْلُقُ ما يَشاءُ وَ يَخْتارُ ما كانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ سُبْحانَ اللَّهِ وَ تَعالى عَمَّا يُشْرِكُون
- دليل چهارم آيات بسيار است كه دلالت ميكند بر آنكه خدا همه چيز را در قرآن مجيد بيان فرموده است
- دليل پنجم فرموده است كه أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُم
- مقصد دويم در بيان شرايط امامت است بنابر قول متكلمين
- مقصد سيم در بيان صفات و خصايص امام است
- مقصد چهارم در طريق شناختن امام است و او را بچند وجه ميتوان شناخت:
- مقصد پنجم در بيان بعضى از آياتست كه دلالت بر امامت و فضيلت امير المؤمنين عليه السّلام ميكند
- (اول) آيه وافى هدايه إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُون
- (دويم) آيه كريمه يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِين
- (سيم) [تفسير آيات صدق و صديق بآن حضرت عليه السلام]
- (چهارم) حق تعالى ميفرمايد أَ فَمَنْ كانَ عَلى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْه
- (پنجم) آيه إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هاد
- (ششم) وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِباد
- (هفتم) آيه كريمه تطهير است
- (هشتم) آيه مباهله است
- (نهم) وَ تَعِيَها أُذُنٌ واعِيَة
- (دهم) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا
- (يازدهم) لَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِها وَ لكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقى وَ أْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوابِها وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
- (دوازدهم) فان تظاهرا عليه فان اللّه هو موليه و جبريى و صالح المؤمنين
- (سيزدهم) أَ جَعَلْتُمْ سِقايَةَ الْحاجِّ وَ عِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ جاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ
- (دليل چهاردهم) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّة
- (پانزدهم) قُلْ كَفى بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب
- (شانزدهم) آيه نجوى است
- (هفدهم) آيه وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا
- (هيجدهم) قُلْ هذِهِ سَبِيلِي أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِي
- (نوزدهم) وَ قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُون
- (بيستم) قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيها حُسْنا
- (بيست و يكم) الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ طُوبى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآب
- مقصد ششم در بيان احاديث متواتره است
- اشاره
- فصل اول در حديث غدير خم است
- فصل دويم در حديث منزلت است
- فصل سيم در بيان اختصاص آن حضرت است بمحبت خدا و رسول
- فصل چهارم در بيان اختصاص حضرت امير عليه السّلام بحضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در اخوت و هم راز بودن و ساير امور و در آن چند مطلب است:
- فصل پنجم [در بيان الحق مع على و على مع الحق]
- فصل ششم در بيان افضليت آن حضرت است بر ساير صحابه
- فصل هفتم [نصوص صريح در امامت ايشان و تجاهل مخالفان]
- فصل هشتم در بيان مطاعن آن جماعتى كه غصب حق آن حضرت كردند
- مقصد هفتم در بيان امامت ساير ائمه است صلوات اللّه عليهم
- مقصد هشتم در بيان اثبات وجود امام دوازدهم و غيبت آن حضرت است-
- جلد دوم
- [تتمه باب پنجم در امامت]
- مقصد نهم در اثبات رجعتست
- اشاره
- اول حقتعالى فرموده است يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآياتِنا
- دويم حقتعالى فرموده است وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كانُوا بِآياتِنا لا يُوقِنُون
- سيم قول حقتعالى إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرادُّكَ إِلى مَعاد
- چهارم موافق قول خدا وَ لَئِنْ قُتِلْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوْ مُتُّمْ ... لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُون
- پنجم قول حقتعالى وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ النَّبِيِّينَ لَما آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتابٍ وَ حِكْمَةٍ ثُمَّ جاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنْصُرُنَّهُ قالَ أَ أَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلى ذلِكُمْ إِصْرِي قالُوا أَقْرَر
- ششم- وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنى دُونَ الْعَذابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُون
- هفتم- رَبَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْن
- هشتم- إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهاد
- مقصد نهم در اثبات رجعتست
- باب [ششم] در اثبات معاد است
- اشاره
- فصل اول در اثبات معاد جسمانى است
- فصل دويم در دفع شبهههاى معاد جسمانى
- فصل سيم در اقرار بحقيقت مرگ و توابع آنست و در آن دو مطلب است
- فصل چهارم در احوال عالم برزخ است
- فصل پنجم در بيان بعضى از شرايط و علامات قيامت است كه پيش از نفخ صور واقع ميشود و عمده آنها چند چيز است:
- فصل ششم در بيان نفخ صور است و فناء اشياء:
- فصل هفتم در بيان ساير احواليست كه حقتعالى خبر داده است كه پيش از قيامت واقع خواهد شد
- فصل هشتم در بيان حشر وحوش است
- فصل نهم در بيان احوال اطفال و مجانين و اشباه ايشانست
- فصل دهم در بيان ميزانست و حساب و سؤال و رد مظالم
- فصل يازدهم در بيان سؤال از رسل و شهادت شهداء و دادن نامهها بدست راست و چپ و بعضى از احوال و اهوال روز قيامت است:
- فصل دوازدهم در بيان وسيله و لوا و حوض و شفاعت و ساير منازل حضرت رسالت و اهل بيت او است در قيامت:
- فصل سيزدهم در بيان صراط است
- فصل چهاردهم در حقيت و حقيقت بهشت و دوزخ است-
- فصل پانزدهم در بيان صفتى چند است كه در آيات و اخبار از براى بهشت وارد شده است و اعتقاد بآنها لازم است.
- فصل شانزدهم در بيان بعضى از صفات و خصوصيات جهنم و عقوبات آنست
- فصل هفدهم در بيان اعراف است
- فصل هيجدهم در بيان جماعتى است كه داخل جهنم مىشوند و جمعى كه در آن مخلد مىباشند و جمعى كه در آن مخلد نمىباشند
- فصل نوزدهم در بيان معانى ايمان و اسلام و كفر و ارتداد است و احكام آنها
- فصل بيستم در بيان انواع گناهست و توبه از آنها و در آن دو مقصد است
- (مقصد اول) در بيان گناهان صغيره و كبيره است
- مقصد دوم در بيان وجوب توبه است و شرايط آن و گناهانى كه از آنها توبه بايد كرد-
- اشاره
- مطلب اول در بيان وجوب توبه است و گناهانى كه از آنها توبه بايد كرد
- مطلب دويم خلافست ميان متكلمين [در توبه مبعض]
- مطلب سيم در معنى توبه است
- مطلب چهارم بيان انواع گناهانى است كه از آنها توبه ميكنند
- مطلب پنجم در بيان وقت توبه است
- مطلب ششم در بيان انواع توبه است
- مطلب هفتم در بيان وجوب قبول توبه است
- مطلب هشتم در بيان امورى است كه حقتعالى بر آنها مؤاخذه نميفرمايد و وعده عفو از آنها فرموده و آن چند چيز است
- خاتمه در بيان احوال عالم بعد از انقضاى امر قيامت-
- [تتمه باب پنجم در امامت]
فهرست کتاب
مشخصات کتاب
پدیدآورنده :
محمدباقر بن محمدتقی علامه مجلسی
زبان :
فارسی
نوع کتاب :
دیجیتالی
هزینه مشاهده :
رایگان
ناشر :
علميه اسلاميه
شماره دیجیتالی :
2439
رده بندی کنگره :
BP211 /م3ح7 1300ي
رده بندی دیویی :
297/4172
شماره کتابشناسی ملی :
1940657
تعداد جلد :
3
نوع متن :
کتاب
نسخه اثر :
3
Publisher ID :
2049
دانلود کتاب
apk :دانلود کتاب به فرمت apk برای موبایل و تبلت اندروید نسخه 2 به بالا
دانلود
دانلود
apk :دانلود کتاب به فرمت apk برای موبایل و تبلت اندروید تا نسخه 2
دانلود
دانلود
ghm :دانلود کتاب به فرمت ghm برای درج در بازار موبایل های اندروید، آی او اس و ویندوز فون
دانلود
دانلود
jar :دانلود کتاب به فرمت jar برای موبایل های قدیمی مانند جاوا و سیمبین
دانلود
دانلود
gh :دانلود کتاب به فرمت gh برای درج در بازار کتاب نسخه ویندوز و لپ تاپ
دانلود
دانلود
epub :دانلود کتاب به فرمت epub برای استفاده در سیستم های مختلف
دانلود
دانلود
pdf :دانلود کتاب به فرمت pdf برای استفاده در سیستم های مختلف با کیفیت بالا
دانلود
دانلود
html :دانلود کتاب به فرمت html برای استفاده در سیستم های مختلف
دانلود
دانلود معرفت كه ايمان عبارت از آنست صحيح و
حق اليقين، ص: 3
مقبول نيست پس اول چيزى كه در ابتداى تكليف بر مكلف واجب است تحصيل ايمان است و اكثر خلق از اين معنى غافلند و اركان دين را نميدانند و قليلى را كه از ناقص چند امثال خود فرا گرفته اند بنظر تحقيق در آن نظر نكرده اند و بمحض تقليد اكتفا نموده اند و قدم از درگه سافله گمان بدرجه عاليه يقين و اذعان نگذاشته اند اگر چه اين فقير در كتب مبسوطه عربى و فارسى اين مطالب عاليه را ببينات وافيه و دلائل كافيه ايراد نموده ام اما اكثر خلق باعتبار عدم اعتنا و اهتمام در امور دين با قلت بضاعت با وفور اشغال باطله با عدم قابليت ادراك آنها انتفاع بسيارى نمييابند لهذا اين فقير اراده نمود كه در اين رساله مختصره كافيه عمده آن مطالب عاليه را ببيانهاى واضح قريب بافهام ايراد نمايم بتوفيق اللّه سبحانه فى الجمله بر وفق مرام بانجام رسيد و مسمى به حق اليقين گرديد و چون از بركات عهد حق و اوان و ثمرات امن و امان ايام سعادت فرجام دولت عظمى و سلطنت كبرى اعلا حضرت شاهنشاه ملايك سپاه ظل اللّه سيد و سرور سلاطين جهان باسط مهاد امن و امان مظهر الطاف ربانى مهبط فيوضات سبحانى وارث ميراث سليمانى ملجأ سلاطين كامكار ملاذ خواقين جم اقتدار چراغ دودمان مصطفوى و نونهال گلستان مرتضوى انجمن افروز محفل عدل و داد و شعله جانسوز نهال جور و بيدار ممهد قواعد عدل و تمكين مشيد بناى والاى شرع مبين سلطان انجم سپاه گردون بارگاه مصدوقه السلطان العادل ظل اللّه الفائز بدرجه عليه نرفع
