خمس و في ء در روايات

اشاره

«و ما افاء الله علي رسوله منهم فما اوجفتم عليه من خيل و لا ركاب ولكن الله يسلط رسله علي من يشاء والله علي كل شي ء قديرما افاء الله علي رسوله من اهل القري فلله و للرسول و لذي القربي واليتامي والمساكين وابن السبيل كي لايكون دوله بين الاغنياء منكم و ما آتاكم الرسول فخذوه و ما نهاكم عنه فانتهوا واتقوا الله ان الله شديد العقاب و آن چه را خدا از آنان به رسم غنيمت عايد پيامبر خود گردانيد [شمابراي تصاحب آن] اسب يا شتري بر آن نتاختيد، ولي خدا فرستادگانش را بر هر كه بخواهد چيره مي گرداند و خدا بر هر كاري تواناست. آن چه را خداوند از اهل اين آبادي ها به رسولش بازگرداند، از آن خدا و رسول وخويشاوندان او، و يتيمان و مستمندان و در راه ماندگان است، تا [اين اموال عظيم] در ميان ثروتمندان شما دست به دست نگردد! آن چه را رسول خدا براي شماآورده بگيريد [و اجرا كنيد]، و از آنچه نهي كرده خودداري نماييد؛ و از[مخالفت] خدا بپرهيزيد كه خداوند كيفرش شديد است!» در خصوص خمس يا في ء كه آيه محل بحث نيز همان را در بر دارد كه فرمود: «كي لايكون دوله بين الاغنياء منكم» رواياتي در جوامع روايي ما وجود دارد. اين روايات را هم مرحوم كليني رضوان الله عليه در كافي نقل كرده هم مرحوم صدوق، منتها كار مرحوم كليني دقيق تر و منظم تر از مرحوم صدوق و شيخ طوسي است چون آن ها اين تنظيم و تبويب را از مرحوم كليني