رجعت
مشخصات كتاب
شماره كتابشناسي ملي : ايران82-5616
سرشناسه : الهي نژاد، حسين
عنوان و نام پديدآور : رجعت/ الهي نژاد، حسين
منشا مقاله : ، مبلغان، ش 40، (صفر 1424 ه.ق): ص 74 - 90.
توصيفگر : رجعت
توصيفگر : خداناشناسان
توصيفگر : پيروان
توصيفگر : ظهور منجي
توصيفگر : محمدبن حسن(عج)، امام دوازدهم
پيشگفتار
يكي از اعتقادات در مكتب تشيع، مسئله رجعت مردگان به دنيا، قبل از شروع قيامت است. عالمان شيعه با عنايت به قرآن و روايات معصومين عليهم السلام اعتقاد به چنين پديده اي را يكي از ضروريات مذهب شيعي، تلقي نموده اند.
مفهوم رجعت
«رجعت» در لغت به معناي بازگشت است كه در قرآن و روايات اسلامي با واژه هاي گوناگوني نظير كره، رد، حشر، اياب، كه همه اين واژه ها در معناي «بازگشت» مشتركند، استعمال مي شود. [1] . مرحوم سيد مرتضي در بيان معناي اصطلاحي رجعت مي فرمايد: «معناي رجعت چنين است كه خداي تعالي به هنگام ظهور امام زمان حضرت مهدي عليه السلام، گروهي از شيعيان را كه پيش از قيام آن حضرت از دنيا رفته اند، به دنيا باز مي گرداند تا آنان به پاداش ياوري و همراهي و درك حكومت آن وجود مقدس نائل آيند، و نيز برخي از دشمنان حضرتش را زنده مي كند تا از ايشان انتقام گيرد، بدين ترتيب كه آشكاري حق و مرتبه بالاي پيروان حق را بنگرند و اندوهگين شوند.»
آثار رجعت
اشاره
يكي از سؤالات مطرح در بحث رجعت اين است كه چرا بايد عده اي از انسانها اعم از خوب و بد، قبل از قيامت، در دوران ظهور حضرت مهدي عليه السلام به دنيا برگردند؟ رجعت چه اهميتي دارد كه تا اين مقدار حضرات معصومين عليهم السلام در روايات، ادعيه و زيارات بر آن تاكيد كرده اند، تا حدي كه بعضي از علماء و بزرگان دين، رجعت را از ضروريات مذهب شيعه برشمرده اند؟ رجعت به دنيا تنها با اذن و اراده الهي قابل تحقق است و چون خداي حكيم تمام كارها را از روي حكمت انجام مي دهد، پس رجعت نيز داراي حكمت خواهد بود. در اينجا به مواردي از آثار رجعت اشاره مي كنيم:
انتقام گرفتن از ستمگران
در رجعت، گروهي از منافقان و ستمگران تاريخ كه در حق انسانها از هيچ ظلم و ستمي دريغ نكرده و نيز غصب كنندگان خلافت اهل بيت پيامبرصلي الله عليه وآله به دنيا برمي گردند تا به بخشي از مجازاتهاي خويش قبل از قيامت برسند. امام صادق عليه السلام فرمود: «لما كان من امر الحسين ما كان ضجت الملائكة الي الله تعالي، فاقام الله لهم ظل القائم وقال: بهذا انتقم له من ظالميه; [2] . هنگامي كه كار حسين عليه السلام خاتمه يافت، ملائكه به درگاه خدا تضرع كردند. پس خداوند سايه حضرت قائم را بر پا داشت و [به آنها] فرمود: بوسيله اين از آنان كه به او ستم كردند (قاتلين امام حسين عليه السلام) انتقام مي گيرم.» و معلوم است كه در صورتي مي شود امام زمان عليه السلام از قاتلين امام حسين عليه السلام انتقام بگيرد كه آنها در دنيا و در قيد حيات باشند و اين با رجعت تحقق