مقدمه:

بسم الله الرحمن الرحیم

الحَمدُلِلّهِ ربّ العالمین والصلاه والسلام عَلی أشرف الأنبیآء والمرسلین، محمّد و آله الطّیبّین الطاهرین واللعن الدائم علی أعدائهم و مبغضیهم و منکری قصائلهم الی قیام یوم الدّین مَن ذَالَّذی یَشفَعُ عِندَهُ اِلاّ بِاِذنِهِ

شفاعت یک اندیشه اصیل اسلامی است همه ی مردم کم و بیش با واژه و معنای آشنائی دارند. هنگامی که سخن از جرم و گناه و محکومیّت یک فرد به میان می آید و شخصی پا به میان می گذارد و درباره ی فردی فعالیّت وساطت می کند تا او را از مرگ و اعدام یا زندان و توقیف بخشد می گوئیم، فلانی در حق او «شفاعت» کرد.

لفظ شفاعت، از ماده شفع، به معنی جفت، در مقابل «وتر» به معنی طاق گرفته شده است. علت این که به وساطت شخص برای نجات گنه کار «شفاعت» گفته می شود، این است که مقام و موقعیت شفاعت کننده و نیروی تأثیر او یا عوامل نجاتی که در وجود شفاعت شونده هست، (هرچند کم و اندک باشد) ضمیمه (و جفت می شوند)

ص: 2