ترجمه بنادر البحار : خلاصه بيست و پنج مجلد كتاب بحار الانوار
مشخصات كتاب:
عنوان و نام پديدآور : بنادر البحار : خلاصه بيست و پنج مجلد كتاب بحار الانوار .../بقلم فيض الاسلام
مشخصات نشر : [تهران]: فقيه، [۱۳20]
مشخصات ظاهري : ج.قارسي
وضعيت فهرست نويسي : در انتظار فهرستنويسي (اطلاعات ثبت)
يادداشت : عنوان رو ي جلد: بنادر البحار: ترجمه و شرح خلاصه بيست و پنج مجلد كتاب بحارالانوار
مندرجات : ج.۱.كتاب العقل و العلم و الجهل
شماره كتابشناسي ملي : ۱۹۸۱۷۰۲
ص :1
عناوين اصلي كتاب شامل:
اشاره؛ ديباچۀ كتاب؛ (١)در بارۀ برتري عقل و خرد و نكوهش جهل و ناداني؛ (٢)در بارۀ حقيقت و اصل عقل و چگونگي و آشكار گشتن خلق و آفريده شدن او:؛ (٣)در بارۀ حجّت و دليل آوردن خداي تعالي براي مردم بعقل و اينكه به اندازۀ عقلهاشان بحسابشان رسيدگي مينمايد:؛ (۴)در بارۀ نشانه هاي عقل و لشكرهايش(نمونه هايش):؛ (۵)در بارۀ اخباري كه كمياب است(اخباري كه در بين اخبار أبواب عقل و جهل آشكار شده و بدست آمده و بجهتي مناسب با آن أبواب بوده يا نبوده):؛ (۶)در بارۀ وجوب و لزوم علم و دانش،و وجوب بدست آوردن آن،و برانگيختن و واداشتن بر آن،و ثواب و پاداش دانشمند و دانش آموز:؛ (٧)در بارۀ اصناف و دسته هاي مردم در علم و دانش و برتري دوست داشتن علماء و دانشمندان:؛ (٨)در بارۀ پرسش از عالم،و گفتگوي او،و آمدن در خانۀ او:؛ (٩)در بارۀ گفتگو كردن از علم و دانش و همنشيني با دانشمندان و حضور و رفتن در مجالس و جاهاي علم و دانش و نكوهش آميختن با نادانان:؛ (١٠)در بارۀ عمل و كار از روي ناداني:؛ (١١)در بارۀ علوم و دانشهائي كه مردم بتحصيل و بدست آوردن آنها مأمور شده اند و بايشان سود ميرساند، و در آن تفسير و آشكار ساختن معني حكمت است:؛ (١٢)در بارۀ آداب و آنچه لائق و شايستۀ طلب و بدست آوردن علم و دانش و احكام و دستورهاي آن است:؛ (١٣)در بارۀ ثواب و پاداش هدايت و راهنمائي كردن و تعليم و آموختن و فضل و برتري آنها و فضل و برتري علماء و دانشمندان و نكوهش گمراه كردن مردم:؛ (١۴)در باره بكار بردن علم و دانش،و با اخلاص و دل پاك طلب نمودن و بدست آوردن آن،و محكم و استوار نمودن كار بر عالم و دانشمند:؛ (١۵)در بارۀ حقّ و بهره(اي كه براي)عالم و دانشمند(است):؛ (١۶)در بارۀ صفات و چگونگيهاي علماء و دانشمندان و انواع ايشان:؛ (١٧)در بارۀ آداب و روشهاي نيكوي ياد دادن و آموختن:؛ (١٨)در بارۀ نهي و بازداشتن از كتمان و پنهان نمودن علم و دانش و خيانت و نادرستي(در آن)و جواز و روا بودن پنهان نمودن از كسي كه شايستۀ آن نيست:؛ (١٩)در بارۀ كسي كه جائز و رواست فرا گرفتن علم و دانش از او و كسي كه جائز نيست،؛ (٢٠)در بارۀ نكوهش علماء و دانشمندان بد،و لزوم و روا بودن دوري گزيدن از ايشان:؛ (٢١)در بارۀ نهي و بازداشتن از گفتار بدون علم و دانش و فتوي و حكم دادن از روي رأي و انديشه،و آشكار ساختن شرائط و لوازم آن:؛ (٢٢)در بارۀ تجويز و روا بودن مجادله و ستيزگي و مخاصمه و دشمني نمودن با يك ديگر در دين و آئين و نهي و باز داشتن از مراء و گفتگو كردن:؛ (٢٣)در بارۀ نكوهش نپذيرفتن حق و درستي و دوري گزيدن از آن و طعن و سرزنش بكسي كه داراي حق و درستي است:؛ (٢۴)در بارۀ فضل و برتري نوشتن حديث و سخن ( نقل شدۀ از پيغمبر يا امام ها،صلوات اللّٰه عليهم،يا از اصحاب و ياران ايشان)و روايت و باز گفت آن:؛ (٢۵)در بارۀ كسي كه چهل حديث و سخن (رسيدۀ از پيغمبر اكرم و ائمّۀ معصومين) را حفظ و نگهداري كند:؛ (٢۶)در بارۀ آداب و آنچه كه شايستۀ روايت و نقل حديث است:؛ (٢٧)در بارۀ اينكه براي هر چيزي حدّ و مرزي است (كه خداي تعالي آن را تعيين نموده)و چيزي نيست مگر آنكه (آيه اي از)كتاب(قرآن عظيم)يا(سخني از)سنّت(طريقه و روش پيغمبر اكرم)در بارۀ آن رسيده است،و علم و دانش همۀ آن نزد امام(خليفه و جانشين حقيقي و راستي خاتم الأنبياء،صلّي اللّٰه عليه و آله)است:؛ (٢٨)در بارۀ اينكه اصول و پايه هاي علم و دانش نزد ايشان(ائمّۀ طاهرين،عليهم السّلام)است و چيزي را از روي رأي و انديشه و قياس و سنجيدن دو چيز با هم نميگويند، بلكه همۀ علوم و دانشها را از پيغمبر(صلّي اللّٰه عليه و آله)به ارث برده اند،و آنان بر اسرار و رازها و پوشيده هاي خدا امناء و درستكاران اند:؛ (٢٩)در بارۀ اينكه هر علم و دانش حقّ و درست كه در دستهاي مردم است از اهل بيت(عليهم السّلام) بايشان رسيده است:؛ (٣٠)در بارۀ اينكه حجّت و راهنما كامل و تمام و درست شده و محجّت و وسط و ميان راه(راه راست)آشكار گشته است:؛ (٣١)در بارۀ اينكه حديث و سخن ايشان (أئمّۀ معصومين،عليهم السّلام)دشوار است و دشوار گرديده، و كلام و سخنشان داراي معاني بسيار است،و در بارۀ فضل و برتري تدبّر و انديشيدن در اخبار آنان(عليهم السّلام)و تسليم و فرمان بردن براي ايشان،و نهي و بازداشتن از بازگردانيدن و نپذيرفتن اخبارشان:؛ (٣٢)در بارۀ سبب و دستاويزي كه ائمّه(:اوصياء پيغمبر اكرم،عليهم السّلام)براي آن برخي از علوم و دانستنيها و احكام و فرمانهاي خدا و رسول را(از مردم)پنهان نمودند (آنها را بيان نكردند):؛ (٣٣)در بارۀ آنچه عامّه(اهل سنّت)از احاديث پيغمبر(صلّي اللّٰه عليه و آله)روايت و نقل مينمايند،و اينكه صحيح و درست از آنچه نقل ميكنند نزد ايشان(ائمّه معصومين، عليهم السّلام)است،و در بارۀ نهي و بازداشتن از رجوع و بازگشتن به احاديث مخالفين و ناسازگاران و در آن است يادآوري از بسيار دروغگويان:؛ (٣۴)در بارۀ علّتها و آنچه سبب اختلاف و گوناگون بودن اخبار و كيفيّت و چگونگي جمع و گرد آوردن بين آنها و عمل و رفتار بآنها و راههاي استنباط و بدست آوردن حكم از روي فهم و اجتهاد و بيان و آشكار ساختن انواع و هر گونه چيزي كه جائز و روا است استدلال و دليل و راهنما آوردن بآن:؛ (٣۵)در بارۀ كسي كه ثواب و پاداشي از جانب خدا براي عمل و كاري باو برسد و آن عمل را بجا آورد:؛ (٣۶)در بارۀ توقّف و درنگ هنگام شبهه ها و چيزهائي كه حقّ و درستي از باطل و نادرستي تمييز داده نميشود،و در بارۀ احتياط و دورانديشي در دين و آئين:؛ (٣٧)در بارۀ بدعت و نو پيدا شدن بر خلاف دين و سنّت و روش و آئين و فريضه و آنچه واجب شده و جماعت و با هم بودن و فرقت و جدائي،و در آن است يادي از كمي پيروان حقّ و درستي،و بسياري پيروان باطل و نادرستي:؛ (٣٨)در بارۀ متفرّقات و پراكنده ها و دور از هم مسائل اصول فقه كه ممكن است و مي شود از آيات(قرآن مجيد) و اخبار(رسيده از ائمّۀ معصومين،عليهم السّلام)استنباط نمود و از روي اجتهاد بدست آورد:؛ (٣٩)در باره بدعتها و رسم و آئين هاي نوپيدا شده كه بر خلاف دين است و رأي و انديشه و مقياس ها و چيزهائي كه با آن اندازۀ چيزي را معيّن كنند:؛ (۴٠)در بارۀ غرائب و شگفتيهاي علوم و دانشها از تفسير و آشكار ساختن معني أبجد(ترتيب و تركيب الفباء كه آن أبجد،هوّز،حطّي،كلمن،سعفص،قرشت،ثخّذ و ضظغ است)و تفسير حروف معجم(حروف هجاء و آن ا،ب،ت، ث،تا ياء)و تفسير ناقوس(زنگ بزرگ كه در كليسا،يا كليسيا «عبادتگاه ترسايان»نصب و برپا ميكنند)و جز آن:؛ فهرست
National bibliography numbers
1981702