چاپ کردن این صفحه

آیین برنامه سازی درباره تاریخ مقدس و رسانه

این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

هنر به عنوان یکی از ابزارهای مؤثر انتقال اندیشه، در رویارویی با فرهنگ، دین و مکتب، هویت سیال خویش را در محدوده آیین ها و باورها از دست می دهد و ماهیتی ثابت به خود می گیرد و وسیله ای برای ایجاد جذبه، شور و بیان آموزه های دینی می شود. تصویر به عنوان جذاب ترین و اثرگذارترین عنصر موجودی است که در دنیای هنر، رسانه ای به نام سینما و تلویزیون را در اختیار بشر قرار داده است که مخاطبانش با وجود پیشینه چندین هزار ساله آن، به مراتب بیشتر از انواع دیگر هنرهاست.

سینما و تلویزیون در ایجاد تعامل میان هنر و باورهای ذهنی بشر توفیق چندانی نداشته اند؛ هرچند در عصر حاضر از آن به «معجزه قرن» تعبیر می شود. این ناکامی ازآن روست که بر سینمای قصه گو که از ابزارهای اثرگذار در تبلیغ باورها و آیین ها به شمار می رود، جریان انسان گرایی حاکم است و ویژگی برجسته آن، نبود محتوا و مضمون های معنوی و انسانی است.
دست مایه آثار دراماتیک در این عرصه، مواد خامی متشکل از قصه های تخیلی و سرگرمی زا و مطابق با حس لذت جویی مخاطبان است. ازاین رو، مضمون پژهی و محتواسازی به منظور اعتلای باورهای دینی و نشانه شناسی و کشف مؤلفه های آن برای رسیدن به جنبه های انسانی رسانه، امری ضروری است.

کتاب حاضر درباره تغییر و تحریف تاریخ در سریال های تاریخی _ مذهبی نگاشته شده است؛ موضوعی که در سال های اخیر، ذهن برخی برنامه سازان را به خود مشغول کرده است. پژوهش حاضر می کوشد نگاه دین را در این زمینه تبیین کند. در این پژوهش کوشیده ایم آموزه های دینی را در کنار مؤلفه های هنری قرار دهیم و راه کارهای عملی را پیشنهاد کنیم.
در پایان، زحمات پژوهشگر ارجمند، آقای تقی ربانی و آقای دکتر فهیمی فر و حجت الاسلام و المسلمین آقای یوسف زاده که ارزیابی این پژوهش را برعهده داشته اند، سپاس گزاریم.
امید است پژوهش حاضر فراراه برنامه ریزان و برنامه سازان محترم قرار گیرد و با ژرف اندیشی در این عرصه، بر غنای محتوایی برنامه های رسانه ملی با رویکرد تاریخی _ مذهبی افزوده شود.

 

جهت مشاهده و دانلود کتاب کلیک کنید