- مشخصات كتاب
- احكام مختصر و مفيد موسيقى
- يك پرسش و پاسخ
- موسيقى
- احاديث بيدارگر دربارهى غنا يا موسيقى حرام
- شناختى مختصر از آثار موسيقى حرام از نظر علم و دانشمندان
- آثار موسيقى حرام در نگاه دين
- پرسشها و پاسخها
- 1 . اگر آهنگهاى خوانندگان فرارى يا خارجى را پيوسته گوش كنيم، امّا تغييرى در ما ايجاد نشود، اشكال شرعى دارد؟
- 2 . استفاده و نگه داشتن وسايل موسيقى براى خانواده چه حكمى دارد؟
- 3 . خواندن آواز توسط زن چگونه است؟ اگر شعر آن عرفانى باشد به چه صورت مىباشد؟
- 4 . ملاك و معيار حرام بودن موسيقى را روشن بيان نماييد؟
- 5 . آيا موسيقى غيرمجاز كه محتواى غربى ندارد، حرام است؟
- 6. نشستن در مجالس عروسى كه موسيقى حرام استفاده مىشود، چه حكمى دارد؟
- 7. آيات قرآن بر اوزان موسيقى است و هارمونى خاصى دارد، چرا شريعت ما با اين هارمونى و توازن مخالف است در حالى كه در كليسا با موسيقى ملايم آيات انجيل قرائت مىشود و تأثيرگذارى آن بيشتر است؟
- 8. چگونه مىتوان فهميد يك موزيك حرام است؟
- 9. موسيقى حرام چه آثار سوئى بر جسم و جان دارد؟
- 10. اگر موسيقى در ما تغييرى ايجاد نكند، باز حرام است؟
- 11. گوش كردن به موسيقى حرام چه نوع گناهى است و توبه آن چگونه است؟
- 12. چرا بعضى آهنگها كه دل انسان را شاد مىكند و انسان براى فرار از تنهايى و سردى زندگى به آن پناه مىبرد، حرام است؟ مگر شادى چيز بدى است؟
- پي نوشت ها
موسيقى
مشخصات كتاب
سرشناسه : حیدری عزیزالله 1337 - عنوان و نام پديدآور : موسیقی / عزیزالله حیدری . مشخصات نشر : قم : مسجد مقدس جمکران ، 1388. مشخصات ظاهری : 48 ص. ؛ 11 × 17 س م. فروست : سلسله مباحث راه کارهای دوری از گناه شابک : 2500 ریال 978-964-973-159-9 : وضعیت فهرست نویسی : فاپا يادداشت : چاپ دوم : زمستان 1387. يادداشت : چاپ سوم: 1389(فیپا). موضوع : موسیقی (فقه) موضوع : اسلام و موسیقی شناسه افزوده : مسجد جمکران (قم) رده بندی کنگره : BP194/6 /ح9م8 1388 رده بندی دیویی : 297/374 شماره کتابشناسی ملی : 1723127
احكام مختصر و مفيد موسيقى
درباره موسيقى گفتگوهاى زيادى هست كه بحث كارشناسانه وسيع مى طلبد. امّا در جمع بندى نهايى توجّه شما را به معيارهاى زير درباره موسيقى كه همگام با فتواى غالب علما و مراجع از جمله امام خمينى رحمه الله مى باشد، جلب مى كنيم.
موسيقى سه نوع است:
1. مطرب؛
2. غيرمطرب؛
3. مشكوك.
موسيقى مطرب يا غنا حرام است و نشانه آن خروج از تعادل و توازن روحى و حتى جسمى است. چون موسيقى هاى حرام، حتى جسم را بى اراده به حركت وادار مى كند. از نشانه هاى ديگر آن ابتذال در محتوى (شعر) و فرم آن است و نشانه ديگر كه بسيار كار را آسان مى كند مطابق بودن نوع موسيقى با مجالس فساد و خوشگذرانى است كه در اصطلاح فقهى لهو و لعب(1) ناميده مى شود.
قريب به تمام موسيقى هايى كه خواننده هاى قبل از انقلاب و فرارى هاى خارج از كشور كه اكنون تحت عنوان نوارهاى مبتذل پخش مى شود، از آن نوع است.
در نوع دوم و سوم گرچه منعى نيست، امّا تشويق و ترغيبى هم نداريم، زيرا موسيقى در